MUZYCZNE PEJZAŻE CZESŁAWA MIŁOSZA

STUDIO KONCERTOWE POLSKIEGO RADIA IM. W. LUTOSŁAWSKIEGO

W przeddzień obchodów rocznicy 100. urodzin Czesława Miłosza 26 czerwca br. o godz. 19:00 w warszawskim Studio Koncertowym im. Witolda Lutosławskiego odbędzie się nadzwyczajny koncert MUZYCZNE PEJZAŻE CZESŁAWA MIŁOSZA.

Zabrzmią najnowsze pieśni na baryton i orkiestrę kameralną, oparte na wierszach poety: „W Warszawie”, „Bieg”, „Obłoki” i „Annalena” oraz kompozycje instrumentalne inspirowane życiem i twórczością noblisty.

Jubileuszowe kompozycje stworzyli: Romuald Twardowski, Joanna Bruzdowicz, Marek Żebrowski, Ryszard Osada, Jarosław Siwiński i Barbara Kaszuba. Należą oni do różnych generacji i reprezentują różne nurty w polskiej muzyce współczesnej: od neoklasycyzmu, poprzez sonoryzm, do neotonalności i muzyki repetytywnej. Szerokie spektrum stylistyczne i wielość postaw twórczych to jedna z głównych idei, jakie przyświecały organizatorom koncertu.

Wykonawcami będą baryton Jarosław Bręk i orkiestra Warsaw Camerata pod dyrekcją Pawła Kosa-Nowickiego. Fragmenty poezji i prozy Czesława Miłosza przedstawi aktor Grzegorz Damięcki.

O godz. 17:30 w kawiarence Studia odbędzie się impreza towarzysząca, czylipanelowe spotkanie publiczności z kompozytorami. Będzie to świetna okazja żeby porozmawiać o tajnikach twórczej inspiracji, o wpływie poezji Czesława Miłosza na innych artystów, czy o elementach warsztatu współczesnego kompozytora.

Koncert będzie transmitowany przez Program Drugi Polskiego Radia.

MUZYCZNE PEJZAŻE CZESŁAWA MIŁOSZA w jubileuszowym 2011 roku są jedynym tego rodzaju wydarzeniem w Polsce, dedykowanym Czesławowi Miłoszowi, z polską muzyką współczesną skomponowaną na orkiestrę kameralną.

Pomysłodawcą i koordynatorem artystycznym wydarzenia jest Małgorzata Kołcz.

Organizatorem jest Fundacja Nowa Orkiestra Kameralna.

Wydarzenie dofinansowano ze środków: Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, m.st. Warszawy oraz Stowarzyszenia Autorów ZAiKS

Współpraca: Art Deco Group, Grupa Strategia

Patroni Medialni: Polmic, ŻycieWarszawy.pl, Reader’s Digest, In Your Pocket, Wawcity.pl, Polska Wita

Bilety wstępu: 10 i 15 zł

Marek Żebrowski – Pieśni „Dwa Pejzaże: Obłoki, Bieg"

Urodzony w Wilnie. W latach 1952-57 studiował fortepian i kompozycję w klasie Juliusa Juzeliunasa w Państwowym Konserwatorium Litewskiej SRR w Wilnie. Studia kompozytorskie kontynuował w latach 1957-60 w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie u Bolesława Woytowicza. W 1963 i 1966 roku studiował chorał gregoriański i polifonię średniowiecza pod kierunkiem Nadii Boulanger w Paryżu.

Romuald Twardowski jest laureatem wielu nagród i wyróżnień. Utwór „Antifone Per Tre Gruppi D'orchestra” (1961) zdobył w 1961 roku I nagrodę Konkursu Młodych Związku Kompozytorów Polskich, a w 1963 r. zajął II miejsce na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów UNESCO w Paryżu; w 1966 r. za „Sonetti Di Petrarca Per Tenore Solo E Due Cori A Cappella” (1965) otrzymał I nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Kompozytorskim w Pradze; dwukrotnie - w 1965 za balet-pantomimę „Posągi Czarnoksiężnika” (1963) i w 1973 r. za dramat muzyczny „Lord Jim” (1970-73) - zdobył I nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Kompozytorskim Im. Księcia Rainiera w Monako. W 1994 r. otrzymał nagrodę AGEC - Zachodnioeuropejskiej Federacji Towarzystw Chóralnych oraz doroczną nagrodę Związku Kompozytorów Polskich, doroczną nagrodę ZKP oraz w 2007 r. Nagrodę Amerykańskiej Fundacji im. I. J. Paderewskiego.

Romuald Twardowski od 1971 roku jest profesorem Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Warszawie. Artysta nie był nigdy wyznawcą awangardy, wykorzystywał jednak elementy nowych technik kompozytorskich do tworzenia własnego języka muzycznego, w którym znaczną rolę odgrywają reminiscencje muzyki dawnych epok. Taka postawa wiąże się zapewne z paryskimi studiami nad chorałem gregoriańskim i polifonią średniowiecza. W twórczości Romualda Twardowskiego charakterystyczny jest nurt muzyki religijnej, reprezentowany przez takie utwory, jak „Psalmus 149 per coro misto” (1962), „Mała Liturgia Prawosławna” na zespół wokalny i 3 grupy instrumentów (1968), „Laudate Dominum”, dialog na 2 chóry mieszane (1976), „Sequentiae De Ss. Patronis Polonis” na baryton, chór i zespół instrumentalny (1977), „Chwalitie Imia Gospodina” na chór mieszany (1990), „Tu Es Petrus” na baryton, chór mieszany i orkiestrę symfoniczną (1991), „Hosanna I” na chór mieszany (1992), „Pieśni Maryjne” na sopran i małą orkiestrę symfoniczną (1993), „Canticum Canticorum” na sopran, flet, klarnet i smyczki (1994), „Regina Coeli” na chór mieszany (1996) i „Hosanna II” na chór mieszany (1997). Szczególną uwagę wśród tych kompozycji zwraca „Mała Liturgia Prawosławna” nawiązująca do muzyki cerkiewnej, oraz Liturgia „Kijowska” św. Jana Chryzostoma.

Studiowała grę na fortepianie w klasie Ireny Protasewicz i Wandy Łosakiewicz oraz kompozycję od kierunkiem Kazimierza Sikorskiego w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie. Zaczęła komponować mając sześć lat i wykonywała swoje utwory już jako uczennica szkoły podstawowej i liceum muzycznego. Już w czasie studiów, a także w następnych latach koncertowała w Polsce, Belgii, Austrii i dawnej Czechosłowacji. Była współzałożycielką, a w latach 1964-68 sekretarzem generalnym polskiej sekcji „Jeunesses Musicales”. Od 1968 r. do 1970 r. dzięki stypendium Rządu Francuskiego przebywała w Paryżu, gdzie studiowała kompozycję u Nadii Boulanger, Oliviera Messiaen’a i Pierre Schaeffer'a oraz muzykologię pod kierunkiem Jacques Chailley’a na Sorbonie. Była jednym z organizatorów Groupe International de Musique Electroacoustique de Paris (GIMEP). W 1975 r. zamieszkała wraz z mężem Horst-Jurgenem Tittel, wysokim urzędnikiem Unii Europejskiej, w Tervuren koło Brukseli, gdzie przebywała do 2000 r. Obecnie mieszka w Taillet koło Perpignan, w Katalonii francuskiej (Pireneje Orientalne).

Autorka trzech oper („Kolonia karna”, „Trojanki”, „Bramy raju”), muzyki symfonicznej, kameralnej i elektroakustycznej. Obok kompozycji Joanna Bruzdowicz zajmuje się krytyką i publicystyką muzyczną. Promuje nową muzykę w audycjach radia francuskiego, belgijskiego, niemieckiego i amerykańskiego. Prowadzi klasy mistrzowskie w Massachusetts Institute of Technology w Bostonie, na Yale University w New Haven, University of Southern California i University of California w Los Angeles, Sorbonne w Paryżu, Université de Montreal. Zajmuje się również promowaniem muzyki polskiej. W 1983 założyła Belgijskie Towarzystwo im. Fryderyka Chopina i Karola Szymanowskiego. W 1996 we Francji stworzyła doroczny Międzynarodowy Festiwal Muzyki w Ceret, który odbywa się w okresie letnim i poświęcony jest kompozytorom, a także wykonawcom trzech krajów pierwszych konstytucji demokratycznych: Stanów Zjednoczonych, Polski i Francji oraz kompozytorom Katalonii, hiszpańskiej i francuskiej. W 2006 r. z jej inicjatywy powstało w Perpignan CAT.Studios, centrum produkcji i dystrybucji filmowej oraz studia nagrań muzyki filmowej – jest jednym z 4 dyrektorów Studia. Jest też aktywnym kompozytorem muzyki filmowej, (m.in. od 27 lat do wszystkich filmów Agnes Varda) jak również autorem (wraz z mężem) wielu scenariuszy filmowych, m.in. 36 filmów dla telewizji niemieckiej WDR „Stahlkammer Zurich”. W 2001 r. została uhonorowana Orderem Odrodzenia Polski „Polonia Restituta”.

Studiował w Polsce, Francji i USA, gdzie przebywa na stałe od 1973 r. Jest absolwentem (dyplom z wyróżnieniem) Liceum Muzycznego w Poznaniu w klasie Zbigniewa Świeżyńskiego. Studiował grę na fortepianie u Roberta Casadesus'a i kompozycję u Nadii Boulanger w Paryżu. W USA Marek Żebrowski kontynuował studia w New England Conservatory of Music w Bostonie w klasie fortepianu Russella Shermana, kompozycję w klasie profesora Williama Thomasa McKinley´a. W uczelni tej otrzymał stopnie naukowe: Bachelors in Music (fortepian) i Masters´ in Music (fortepian i kompozycja). W latach 1975-1999 był artystą in residence i wykładowcą (historia muzyki, kompozycja, teoria) w Massachusetts Instittute of Technology, gdzie regularnie występował jako solista i w zespołach kameralnych. W latch 1977-1995 wykładał teorię muzyki i kompozycję na University of Massachusetts. W latach 1996-2000 pracował w Boston Book Review. Od 1999 roku mieszka w Los Angeles, gdzie od 2001 roku prowadzi wykłady z muzyki filmowej na UCLA, a od 2004 pełni funkcję dyrektora Polish Music Center przy University of Southern California. Od 2006 r. jest dyrektorem artystycznym Festiwalu im. Paderewskiego w Paso Robles. Prowadzi gościnne wykłady i kursy mistrzowskie na wielu uczelniach i w instutycjach muzycznych (Boston Symphony Orchestra, Harvard University, New England Conservatory of Music, The International Institute, Harvard Radio, Pacific Symphony Orchestra). Jest zapraszany do jury różnych konkursów. Jako solista występował z orkiestrami symfonicznymi z Brazylii, Finlandii, Francji, Niemczech, Włoszech, Litwy, Luksemburgu, Maroko, Polski, Rosji, Holandii, Wielkiej Brytanii i USA. Dokonał nagrań dla TVP, TV Polonia, Televisão Educativa (Brazylia), Public Broadcasting Service (USA), KCSN-FM, WQXR-FM, WHRB-FM, Radio Maroc, KUSC-FM. Nagrywał na zaproszenie wytwórni płytowych: Harmonia Mundi, Apollo Records i Titanic Records. Współpracując z Elżbietą Wars w latach 2002-2004 odkrył nieznane utwory symfoniczne Henryka Warsa (m.in. „I Symfonia”, „Koncert na fortepian i orkiestrę”, „Maalot”, „City Sketches”).

Marek Żebrowski otrzymał wiele nagród i wyróżnień. Jest członkiem stowarzyszenia ASCAP w USA, The Pickwick Club w Londynie, i tzw. Steinway Artist. Skomponował wiele utworów orkiestrowych, kameralnych i fortepianowych, dokonał również licznych transkrypcji na fortepian i zespoły kameralne różnego typu. Napisał muzykę do takich filmów jak „Owoce miłości” (reż. Marek Żydowicz), „Inland Empire” (reż. David Lynch), “Wounded Soldier” (reż. Ewa Piaskowska), Chateau Belvedere (reż. “Patryk Dawid Chlastawa”). Od wielu lat współpracuje z Davidem Lynchem, z którym nagrał płytę „Polish Night Music” (2008). Od 2000 r. współpracuje z Festiwalem Camerimage. Marek Żebrowski jest autorem wielu artykułów o muzyce i sztuce, a dwie jego książki: „Paderewski in California” i „Celebrating Chopin & Paderewski” ukazały się po angielsku jesienią 2010 r. Polska wersja publikacji „Paderewski w Kalifornii” jest w przygotowaniu.

Studiował grę na fortepianie w klasie Kazimierza Gierżoda, a następnie kompozycję pod kierunkiem Włodzimierza Kotońskiego w Akademii Muzycznej w Warszawie. Jako pianista i kompozytor uczestniczył w licznych festiwalach muzyki współczesnej, takich jak Światowe Dni Muzyki, Warszawska Jesień, Poznańska Wiosna Muzyczna, Musica Polonica Nova (Wrocław), Passage (Arnhem), a także międzynarodowych warsztatach kompozytorskich. Był stypendystą Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Stowarzyszenia Autorów ZAiKS.

Współpracował m.in. z Fryderykiem Rzewskim, Michelangelo Pistoletto, Viktorem Loisem i Yin Peet oraz Grupą Azorro. Był członkiem Grupy MM, działającej na pograniczu teatru, muzyki i sztuk wizualnych. Przez wiele lat współpracował z Pracownią Filmu Animowanego Daniela Szczechury w warszawskiej ASP. Od wielu lat związany jest z Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu. W 2010 r. organizował warszawską edycję festiwalu Audio Art. Komponuje też muzykę do filmów, teatru oraz gier komputerowych. Jest autorem hejnału Rzeszowa.

Ważniejsze utwory: „Zamglone Oko Dżdżownicy” na amplifikowany flet piccolo i 2 perkusje (1989), „Postrzeganie muzyki jest procesem skomplikowanym i nie do końca klarownym” na taśmę, fortepian i skrzypce (1990), „Ze śpiewów domowych” na głos i fortepian (1991), „Notarimbalo” na klawesyn i taśmę (1994, zamówienie Studia Eksperymentalnego Polskiego Radia), „Dominobajki” na fortepian, perkusję, showmana i publiczność dziecięcą (1997), Kwintet fortepianowy (1998, zamówienie Polskiego Radia), „Zegarynka” na fortepian preparowany, perkusję, zegarynkę i publiczność dziecięcą (1998), „Hominibus” na orkiestrę symfoniczną (2002), „Tryptyk dziecinny” na taśmę (2003 - 2010), „ID #1” dla czterech nieobecnych wykonawców (2003), „Movement” na orkiestrę symfoniczną (2006, zamówienie Związku Kompozytorów Polskich), „Pieśni polskie” na taśmę (2006), „Wokalizja” na fortepian, cztery głosy i publiczność dziecięcą (2010).

Ryszard Osada - kompozytor, doktor sztuki muzycznej w zakresie kompozycji i teorii muzyki

Szkołę Muzyczną I i II stopnia ukończył w Legnicy (1990). W latach 1990-1995 studiował kompozycję u Leszka Wisłockiego w Akademii Muzycznej we Wrocławiu (dyplom z wyróżnieniem). W 2000 r. rozpoczął podyplomowe studia kompozytorskie na AMiFC w Warszawie. Studia te odbył pod kierunkiem Mariana Borkowskiego, otrzymując w r. 2002 dyplom ukończenia z wyróżnieniem. Obecnie jest wykładowcą na Akademii Muzycznej we Wrocławiu. Jest laureatem konkursów krajowych i międzynarodowych: 1998 r. – III miejsce na Ogólnopolskim Konkursie Kompozytorskim „ŁÓDŹ ’98” za „Szkic kapryśny” na kameralną orkiestrę smyczkową; 2003 r. – wyróżnienie na Konkursie 24th Irino Prize w Japonii za „E-motion” na dwa akordeony i elektronikę; 2003 r. – wyróżnienie na Konkursie im. K. Szymanowskiego ZAiKS w Warszawie za „B-A-C-H” na kwartet smyczkowy; 2003 r. – II miejsce na Konkursie 25th Russollo International Composition Competition we Włoszech za „E-motion” na dwa akordeony i elektronikę. Od 2003 r. należy do Związku Kompozytorów Polskich. Stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Rzeczpospolitej Polskiej w roku 2006 r., stypendysta Funduszu Popierania Twórczości Muzycznej ZAiKS w roku 2007 oraz stypendysta programu „Kultura polska na świecie" (przyznawanego przez Instytut A. Mickiewicza) w roku 2008.

W kręgu zainteresowań twórcy uprzywilejowane miejsce zajmuje muzyka kameralna oraz elektroakustyczna. W większości utworów kameralnych dochodzi do głosu pierwiastek wirtuozowski połączony z nową jakością brzmienia instrumentu lub głosu. Kompozytor stosuje różnorodny dobór środków technicznych, stylistycznych i wykonawczych. Poszczególne utwory (solowe, kameralne) charakteryzuje duża koncentracja możliwości formalno - wykonawczo-brzmieniowych. Twórczość nie daje się sprowadzić do jednego rodzaju stylistyki, czy sposobu komponowania. Spektrum możliwości przekazu muzycznego obejmuje tendencje neoklasyczne, sonorystykę, eksperyment, elementy techniki serialnej, jak również kompozycję graficzną.

Utwory Ryszarda Osady wielokrotnie prezentowane były przez wybitnych wykonawców i zespoły na licznych festiwalach i koncertach, m.in.: Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Współczesnej MUSICA VIVA w Lizbonie, Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Współczesnej Warszawska Jesień, Musica Polonica Nova, Międzynarodowym Festiwalu Laboratorium Muzyki Współczesnej, Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Elektroakustycznej Musica Electronica Nova, Festiwalu Muzyki Polskiej w Krakowie, w ramach Międzynarodowej Konferencji Reżyserii Dźwięku, Międzynarodowym Konkursie Współczesnej Muzyki Kameralnej, Musica Moderna, jak również emitowane w rozgłośniach radiowych. Prezentowane były za granicą - we Włoszech, Niemczech, Francji, Anglii, Portugalii i Chile. Kilka utworów zostało nagranych (m.in. przez Polskie Radio), jak również wydanych na płytach CD: „E-motion” (Fondazione Russolo-Pratella 2003, Acte prealable 2004 – nominacja Fryderyk 2004, Warszawska Jesień 2004), Preludium na organy (DUX 2005 – nominacja Fryderyk 2005).

Kompozytor posiada w swoim dorobku płytę autorską „Alchemia Dźwieku" (2007), prezentującą muzykę elektroakustyczną. Ukazały się również 3 publikacje o charakterze naukowym, wydane przez Akademię Muzyczną w Warszawie.

Ukończyła ZSM w Poznaniu: OSM II st. im. H. Wieniawskiego „Poznańska Szkoła Talentów” - skrzypce w kl. mgr M. Bocka (2002) i PSM II st. im. F. Chopina - fortepian w kl. mgr B. Jarantowskiej (2003). Jest absolwentką AM im. I. J. Paderewskiego w Poznaniu w klasie kompozycji prof. Grażyny Pstrokońskiej–Nawratil (2007) – dyplom z wyróżnieniem oraz studentką AM im. F. Nowowiejskiego w Bydgoszczy w klasie prof. Marcina Baranowskiego. Od października 2007 r. pracuje jako asystentka w klasie kompozycji Grażyny Pstrokońskiej-Nawratil w Akademii Muzycznej w Poznaniu. Jest członkiem Koła Młodych Związku Kompozytorów Polskich.

Próby kompozytorskie podejmowała od najmłodszych lat szkolnych, konsultując je z profesorami: Andrzejem Koszewskim, Markiem Stachowskim, Romualdem Twardowskim. Jej muzyka gościła na wielu festiwalach i koncertach w Polsce, m.in.: Warszawska Jesień, Poznańska Wiosna, Musica Polonica Nova i za granicą w takich krajach jak: Niemcy, Rosja, Anglia, Szkocja, Holandia, Litwa, Dania, Ukraina, a także była transmitowana w radio i TV.

Zdobyła szereg nagród na konkursach kompozytorskich m.in.: „Cantabile 95” w Krakowie, konkursie im. A. Krzanowskiego w Czechowicach-Dziedzicach (1997, 2002), „Patri Patriae 98” w Katowicach, „Crescendo 99” w Tarnowie – Grand Prix, „Ibla 99” w Nowym Jorku – Ragusa, w Sanoku (2003); w Warszawie /ZKP/ (2004, 2006), w Krakowie /PWM/ (2004), I miejsce we Wrocławiu (2005), Grand Prix w Sanoku (2009) oraz na konkursach wykonawczych: finalistka Konkursu Muzyki XX wieku dla Młodych Wykonawców w Radziejowicach (1999, 2001) /skrzypce/; w kategorii zespołów kameralnych /duet skrzypce i akordeon/: Sanok (2000) - I nagroda, Mława (2001) – I nagroda, Mława (2002) – I nagroda, Castelfidardo (Włochy 2001) – II nagroda, Klingenthal (Niemcy 2002) – II nagroda, Poprad (Słowacja 2003) – I nagroda i nagroda specjalna European Union of Music Competition for Youth, Wrocław (2006) – II nagroda, Sarre-Union (Francja 2006) – Prix du Conseil General /zespół Familiare/.

Była stypendystką m.in.: Business and Professional Women’s Club Poznań, Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci i Ministerstwa Kultury, Młoda Polska – autorska płyta My Music (wyd. Acte Prealable 2005), UNESCO (USA 2007), Medal Młodej Sztuki (2010).

Jej utwory wydawane są przez wydawnictwa: ASTRA w Łodzi, FONOLA w Warszawie, PWM w Krakowie oraz CHIOLA MUSIC PRESS we Włoszech i są wykonywane przez solistów, zespoły kameralne i orkiestry, takie jak: Orkiestra Kameralna PR Amadeus pod dyr. A. Duczmal w Poznaniu, Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Pomorskiej w Bydgoszczy pod dyr. M. J. Błaszczyka, Filharmonia Częstochowska pod dyr. Cz. Grabowskiego, Tatrzańska Orkiestra Klimatyczna pod dyr. A. Kreiner, Orkiestra Muzyki Nowej pod dyr. Sz. Bywalca.

Jarosław Bręk - bas-baryton

W latach 1984-1996 śpiewał w Poznańskich Słowikach prof. Stefana Stuligrosza.Ukończył Wydział Wokalny Akademii Muzycznej w Warszawie, w klasie śpiewu prof. Jerzego Artysza. Wyróżniony przez swoją uczelnię medalem Magna Cum Laude za wybitne osiągnięcia artystyczne. Jest laureatem nagród na konkursach wokalnych w Barcelonie, Vercelli i Lizbonie. Dwukrotnie nominowany do Paszportu Polityki.

Śpiewał na scenach i estradach Niemiec, Hiszpanii, Włoch, Holandii, Rumunii, Wysp Kanaryjskich, Japonii, Libanu, Ukrainy, Rosji, Francji, Monaco, Szwajcarii i Izraela. Wykonał ponad 90 partii w dziełach oratoryjnych oraz kilkanaście operowych. Jest solistą Warszawskiej Opery Kameralnej (m. in. Don Giovanni w operze W. A. Mozarta, Hrabia Almaviva w Weselu Figara w. A. Mozarta, partia tytułowa w Jephtè M. Monteclaira i inne), współpracuje z Operą Narodową w Warszawie (Don Profondo w Podróży do Reims G. Rossiniego, Abbot w Curlew River B. Brittena). Jego repertuar obejmuje utwory od renesansu po współczesne.

Występował z wybitnymi dyrygentami: Tomasz Bugaj, Agnieszka Duczmal, Edward Higginbottom, Jacek Kaspszyk, Jerzy Katlewicz, Ihor Łacanycz, Jerzy Maksymiuk, Wojciech Michniewski, Michel Plasson, Pascal Rophé, Antoni Ros-Marba, Tadeusz Strugała, Antoni Wit, Alberto Zedda. Współpracował z zespołami muzyki dawnej (Neue Düsseldorfer Hofmusik, Concerto Polacco, Il Tempo), a także znakomitymi orkiestrami (m.in. Hamburger Symphoniker, Orquesta Sinfonica del Principado de Asturias, Real Filharmonia de Galicia, Orkiestra Opery Lwowskiej, Sinfonia Varsovia,). Brał udział w prawykonaniach utworów polskich kompozytorów - W. Kilara, K. Knittla, A. Kurylewicza, P. Łukaszewskiego, R. Twardowskiego. Występował podczas znaczących festiwali, m. in. Wratislavia Cantans, Warszawska Jesień, Al Bustan Festival w Bejrucie, Festiwal Sacrum Profanum, Muzyka w Starym Krakowie, Wielkanocny Festiwal L. van Beethovena.

Ważnym nurtem jego działalności są recitale pieśni, które wykonywał m. in. w Gran Teatre del Liceu w Barcelonie, Studio Koncertowym im. W. Lutosławskiego w Warszawie, Zamku Królewskim w Warszawie, Sali Chełmońskiego w krakowskich Sukiennicach. Występował w prestiżowych salach (Palau de la Musica de Valencia, Tokyo Bunka Kaikan, Kyoto Concert Hall, Muzeul National George Enescu w Bukareszcie, Tonhalle w Zurichu), śpiewał w Monte Carlo przed księciem Albertem u boku Teresy Żylis-Gara, zaś w paryskiej katedrze Notre-Dame wykonał Stabat Mater K. Szymanowskiego na otwarcie Roku Polskiego we Francji. W 2010 roku śpiewał podczas mszy św. pogrzebowej za prezydenta Lecha Kaczyńskiego w Bazylice Mariackiej w Krakowie.

Dokonał wielu nagrań archiwalnych, a także nagrał około 20 płyt CD, wielokrotnie nagradzanych Fryderykami oraz nagrodą Złotego Orfeusza. Wydane przez NAXOS nagranie Stabat Mater K. Szymanowskiego w 2009 roku otrzymało nominację do nagrody Grammy.

Jarosław Bręk prowadzi klasę śpiewu w Akademii Muzycznej w Poznaniu, w 2010 r. uzyskał tytuł doktora sztuki muzycznej.

Warszawiak, żoliborzanin. Od sezonu 1989/90 do dziś związany z Teatrem Ateneum im. Stefana Jaracza, do którego angażował go dyrektor Janusz Warmiński. Zadebiutował na scenie Ateneum będąc na ostatnim roku PWST w przedstawieniu „Firma” Hemara w reżyserii Edwarda Dziewońskiego.

Aktorstwa uczył się od mistrzów – prof. Ryszardy Hanin, Anny Seniuk,Tadeusza Łomnickiego, Gustawa Holoubka, Zbigniewa Zapasiewicza, Andrzeja Szczepkowskiego, Wojciecha Siemiona, Jana Englerta. Ukochanym opiekunem roku był Mariusz Benoit.

W ciągu 20 lat zagrał m. in. w filmach Stevena Spielberga („Lista Schindlera” 1993 r.), Jana Jakuba Kolskiego („Daleko od okna” 2000 r., „Pornografia” 2003 r., „Jasminum” 2005 r.), Andrzeja Barańskiego („Horror w Wesołych Bagniskach” 1996 r.), Jana Łomnickiego („Dom” serial TV 2000 r.), Jerzego Antczaka („Chopin pragnienie miłości” 2002 r.), Krzysztofa Grubera, Tomasza Drozdowicza, Macieja Dutkiewicza.

W teatrze u Janusza Warmińskiego, Gustawa Holoubka, Tomasza Zygadły, Krzysztofa Zaleskiego, Barbary Sass Zdort, Marcina Sosnowskiego, Andrzeja Bubienia. W teatrze telewizji zagrał m. in. w spektaklach Laco Adamika, Juliusza Machulskiego, Zbigniewa Zapasiewicza, Janusza Wiśniewskiego, Edwarda Dziewońskiego, Olgi Lipińskiej, Barbary Borys-Damięckiej.

Współpracuje z Teatrem Polskiego Radia, dla którego nagrał ponad 200 słuchowisk i spektakli teatralnych.

To wszechstronna orkiestra wykonująca muzykę od baroku po współczesność. Tworzą ją muzycy najważniejszych warszawskich instytucji muzycznych m.in.: Filharmonii Narodowej, Warszawskiej Opery Kameralnej, Teatru Wielkiego - Opery Narodowej.

Warsaw Camerata wywodzi się z Nowej Orkiestry Kameralnej, która w latach 2000-2010 koncertowała w wielu znaczących salach koncertowych – w tym Filharmonii Narodowej, Teatrze Wielkim, Studiu Koncertowym Polskiego Radia im. W. Lutosławskiego oraz współpracowała z najwybitniejszymi artystami polskimi i zagranicznymi. Orkiestrę prowadził m.in. Ch. Hogwood, zespół akompaniował E. Kirkby, E. Connell, M. Chance’owi.

Orkiestra jest gospodarzem warszawskich Letnich Festiwali Nowego Miasta organizowanych od 2008 roku, podczas których prezentowana jest zarówno znana jak i zapomniana muzyka polska.

Absolwent warszawskiej Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina, gdzie kształcił się pod kierunkiem prof. Bogusława Madeya. Uczestniczył także w kursach dyrygenckich prowadzonych przez Sir Colina Daviesa i Jerzego Salwarowskiego. Laureat III Ogólnopolskiego Przeglądu Młodych Dyrygentów im. W. Lutosławskiego w Białymstoku, stypendysta Ministra Kultury i Sztuki. Paweł Kos-Nowicki jest cenionym interpretatorem muzyki oratoryjnej oraz dzieł klasycznych. Nie stroni również od muzyki innych epok oraz dzieł najnowszych.

Zadebiutował w 1999 r. w sali Filharmonii Lubelskiej jako dyrygent Orkiestry Trybunału Koronnego. Współpracował także z orkiestrami Akademii Muzycznej w Warszawie, Opery i Filharmonii Podlaskiej, Filharmonii Częstochowskiej, Płocką Orkiestrą Symfoniczną, Orkiestrą Kameralną ACADEMIA, Elbląską Orkiestrą Kameralną. Od 2000 r. jest szefem Nowej Orkiestry Kameralnej. W 2010 roku z jego inicjatywy rozpoczęły działalność chór i orkiestra Warsaw Camerata.

Ma w swoim dorobku archiwalne nagrania dla Polskiego Radia m.in.: „Czterech pór roku” z K. Dudą, oratorium „Mesjasz” G. F. Haendla z E. Kirkby i M. Chancem, koncertu fortepianowego F. Riesa i in. Dokonał szeregu prawykonań utworów kompozytorów polskich i zagranicznych m.in.: P. Mossa, R. Twardowskiego, A. Williamsa, J. Dawe’a.

Paweł Kos-Nowicki współpracuje z wieloma znakomitymi solistami m.in.: Emmą Kirkby, Elizabeth Connell, Mirjam Tschopp, Michaelem Chancem, Katarzyną Dudą, Martą Boberską, Justyną Stępień, Piotrem Kusiewiczem, Robertem Gierlachem, Wojciechem Gierlachem, Pawłem Kowalskim, Leszkiem Wachnikiem, Tytusem Wojnowiczem, Zbigniewem Pilchem oraz zespołem Glass Duo. Od 2009 r. jest wykładowcą Międzynarodowych Kursów Muzycznych w Zamościu.