31. edycja festiwalu Musica Polonica Nova już od 20 kwietnia w Narodowym Forum Muzyki!

31. Musica Polonica Nova
#sieć
20–28 kwietnia 2018
Wrocław, NFM

Andrzej Kosendiak – dyrektor generalny
Paweł Hendrich – dyrektor artystyczny

Tegoroczna, 31. edycja festiwalu Musica Polonica Nova odbędzie się od 20 do 28 kwietnia 2018 roku pod hasłem #sieć i podejmie refleksję nad wpływem internetu na sztukę i zachowania społeczne. Festiwalowe motto wskazuje także na wielowarstwową strukturę programu, w której poszczególne wątki mogą spotykać się w ramach różnych wydarzeń. Wreszcie festiwalowa sieć nie chce zamykać się jedynie w wąskim gronie znawców, lecz pragnie również wchodzić w reakcję z otaczającą nas rzeczywistością.

Wyjątkowy charakter tej edycji festiwalu będzie najbardziej widoczny podczas koncertu #online w niedostępnej dla publiczności maszynowni nad Salą Główną NFM. Dzięki transmisji internetowej utworów wykonanych w tej niezwykłej przestrzeni będzie można wysłuchać na całym świecie, a przekaz wideo dodatkowo podkreśli performatywny charakter kompozycji. Na festiwalu będzie też silnie obecny nurt postinternetowy, w ramach którego kompozytorzy w swoich dziełach wykorzystują zjawiska i techniki charakterystyczne dla twórczości internetowej. Utwory z tego nurtu będzie można usłyszeć na koncercie zespołu Kompopolex. Prawykonywany wówczas Credopol Jacka Sotomskiego odniesie się do tożsamości i odrębności polskiego internetu.

Twórczość internetowa opiera się na różnego rodzaju przetworzeniach: remiksach, mashupach i coverach. Dlatego również festiwal będzie zderzał i przetwarzał: na koncercie NFM Filharmonii Wrocławskiej kompozytorzy podejmą dialog z tradycją symfoniczną, zestawiając orkiestrę z improwizującym solistą czy zastępując sekcję smyczkową chórem. Koncert #MiniOpera połączy klasyczny gatunek opery z multimediami w czterech kameralnych operach do tekstów surrealistycznych bajek Erny Rosenstein. Na koncercie Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w nieustannym ruchu powtarzanych komórek dźwiękowych będzie można usłyszeć odgłosy maszyn tkackich czy dźwięki przemysłowego miasta.

Rezydentem 31. edycji festiwalu Musica Polonica Nova będzie Marcin Stańczyk. Zaprezentowane zostaną najnowsze utwory kompozytora, w których coraz bardziej wykazuje zainteresowanie doświadczeniem akuzmatycznym – oddzieleniem dźwięku od jego źródła. Artysta zachęca publiczność, aby jego dzieł wysłuchała w opaskach na oczy. Będą one ważnym rekwizytem zarówno w wykonanym na festiwalu Blind Walk, jak i w nowym utworze zamówionym na połączone składy dwóch kameralnych zespołów NFM: Lutosławski Quartet i LutosAir Quintet.

Na festiwalu zostanie prawykonanych aż dziewiętnaście nowych utworów, jednak organizatorzy nie zapominają o źródłach muzyki współczesnej – przypomną klasyczne dzieła polskiego sonoryzmu autorstwa Wojciecha Kilara, Krzysztofa Pendereckiego czy Witolda Szalonka, jak również poświęcony Wrocławiowi Canti di Wratislavia Andrzeja Krzanowskiego. W ten sposób 31. Musica Polonica Nova staje się festiwalem polskiej muzyki aktualnej. Muzyki poruszającej problemy codzienności, nowoczesnej i wciąż świeżej – niezależnie od jej metryki.

PROGRAM

31. Musica Polonica Nova
#sieć
20–28 kwietnia 2018
Wrocław, NFM

Andrzej Kosendiak – dyrektor generalny
Paweł Hendrich – dyrektor artystyczny


20.04.2018, piątek, godz. 19:00 / 20 Apr 2018, Friday, 7 pm
Wrocław, NFM, Sala Główna / Wrocław, NFM, Main Hall

#OrkiestroweRewolucje / #OrchestralRevolutions

Szymon Bywalec – dyrygent / conductor
Nate Wooley – trąbka / trumpet
Christine Pryn – skrzypce / violin
Chór NFM / NFM Choir
Agnieszka Franków-Żelazny – kierownictwo artystyczne / artistic direction
NFM Filharmonia Wrocławska / NFM Wrocław Philharmonic

Program / Programme:
A. Zubel In the Shade of an Unshed Tear*
R. Augustyn Tam/Tu. Koncert na skrzypce, głosy i instrumenty / Tam/Tu. Concerto for violin, voices and instruments
***
G. Pieniek Behind the Curtain
P. Preusser Koncert na improwizującą trąbkę i orkiestrę / Concerto for improvising trumpet and orchestra** (zamówienie / commissioned by MPN 2018)

@NFMFilharmoniaWrocławska @ChórNFM @Pryn @Wooley @Zubel @Augustyn @Pieniek @Preusse
#orkiestra #improwizacja #tradycja #prawykonanie #skrzypce #trąbka #KoncertNa /
#orchestra #improvisation #tradition #WorldPremiere #violin #trumpet #ConcertoFor

Jak połączyć tradycyjne medium orkiestry symfonicznej z muzyką najnowszą? Może zastąpić sekcję smyczkową chórem albo skonfrontować z improwizującym trębaczem? /
How to combine the traditional medium of a symphony orchestra with new music? Perhaps by replacing the stings with a choir or confronting it with an improvising trumpeter?

Partner koncertu / Concert Partner: Duński Instytut Kultury

21.04.2018, sobota, godz. 19:00 / 21 Apr 2018, Saturday, 7 pm
Wrocław, NFM, Sala Czerwona / Wrocław, NFM Red Hall

#MiniOpera

Ivan Buffa – dyrygent / conductor
Joanna Freszel, Kaoko Amano – soprany / sopranos
Anna Rakowska, Kamil Król – aktorzy / actors
Platypus Ensemble
Małgorzata Kazińska – reżyseria / director

Program / Programme:
K. Dziewiątkowska, J. Woźny, M. Ryczek, T. Skweres MiniOpera na zespół kameralny, solistów i elektronikę / MiniOpera for chamber ensemble, soloists and electronics **

Zamówienie utworu MiniOpera na zespół kameralny, solistów i elektronikę Katarzyny Dziewiątkowskiej, Joanny Woźny, Mateusza Ryczka i Tomasza Skweresa dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach programu „Zamówienia kompozytorskie”, realizowanego przez Instytut Muzyki i Tańca. / The commissioning of MiniOpera for chamber ensemble, soloists and electronics by Katarzyna Dziewiątkowska, Joanna Woźny, Mateusz Ryczek and Tomasz Skweres was co-financed from the funds of the Ministry of Culture and National Heritage as part of the programme ‘Composing Commissions’ realised by the Institute of Music and Dance.

@PlatypusEnsemble @Buffa @Freszel @Amano @Rakowska @Król @Kazińska @Dziewiątkowska @Woźny @Ryczek @Skweres
#MiniOpera #scena #elektronika #opera #śpiew #surrealizm #kooperacja / #MiniOpera #stage #electronics #opera #singing #surrealism #co-operation

Spojrzenie czterech twórców na surrealistyczne teksty Erny Rosenstein. Klasyczny gatunek opery przetworzony przez współczesnych kompozytorów i wykonawców staje się MiniOperą. / How four composers perceive the surrealist texts by Erna Rosenstein. The classic genre of opera transformed by contemporary composers and performers becomes a MiniOpera.

Partner koncertu / Concert Partner: Austriackie Forum Kultury

22.04.2018, niedziela, godz. 19:00 / 22 Apr 2018, Sunday 7 pm
Wrocław, NFM, Sala Kameralna / Wrocław, NFM Chamber Hall

#post-

Maciej Koczur – dyrygent / conductor
Joanna Freszel, Barbara K. Majewska – soprany / sopranos

Ensemble Kompopolex:
Monika Winczewska – flet / flute
Rafał Łuc – akordeon / accordion
Aleksandra Gołaj – perkusja / percussion
Jacek Sotomski – elektronika / electronics

Program / Programme:
C. Duchnowski Wściekłość (The Rage)**
N. Fukuoka – uncanny valley**
***
J. Sotomski CREDOPOL**

Zamówienie utworu Wściekłość (The Rage) Cezarego Duchnowskiego dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach programu „Zamówienia kompozytorskie”, realizowanego przez Instytut Muzyki i Tańca. / The Commissioning of Wściekłość (The Rage) by Cezary Duchnowski was co-financed from the funds of the Ministry of Culture and National Heritage as part of the programme ‘Composing Commissions’ realised by the Institute of Music and Dance.
@Kompopolex @Koczur @Sotomski @Duchnowski @Fukuoka
#postinternet #audio-wideo #elektronika #MuzykaAnsamblowa #garaż #eksperyment /
#postinternet #audiovideo #electronics #EnsembleMusic #garage #experiment

Internet, postinternet, a może polinternet? Elektronika i multimedia stanowią specjalność zespołu Kompopolex, podobnie jak odniesienia do otaczającej nas rzeczywistości – również tej wirtualnej. / Internet, Postinternet or Polinternet? Multimedia and electronics are what Kompopolex specialise in. They also deal with references to surrounding reality, including virtual reality.


23.04.2018, poniedziałek, godz. 19:00 / 23 Apr 2018, Monday, 7 pm
Wrocław, NFM, Sala Czarna / Wrocław, NFM Black Hall

#ZKPWr

Marlena Grodzicka-Myślak – altówka / viola
Jakub Myślak – wiolonczela / cello
Gracjan Szymczak – fortepian / piano
Krzysztof Brzazgoń – aktor, głos / actor, voice

Program / Programme:
P. Bednarczyk – nowy utwór na fortepian, altówkę i wiolonczelę oraz elektronikę i recytatora / new work for piano, viola and cello with electronics and actor**
K. Dziewiątkowska – nowy utwór na fortepian, altówkę i wiolonczelę oraz elektronikę i recytatora / new work for piano, viola and cello with electronics and actor**
C. Duchnowski – utwór na recytatora i komputer (wybór z istniejących) / new work for actor and computer (selected previous works)
J.A. Wichrowski Aphorisme per pianoforte – wybór, Rubajaty na wiolonczelę i recytatora – wybór / Aphorisme per pianoforte – selection, Rubajaty for cello and actor – selection
S. Kupczak – nowy utwór na fortepian, altówkę i wiolonczelę / new work for piano, viola and cello**
J. Sotomski – nowy utwór na recytatora i komputer / new work for actor and computer**
G. Wierzba – nowy utwór na fortepian, altówkę i wiolonczelę / new work for piano, viola and cello **
T. Skweres Hesitation na wiolonczelę i fortepian / Hesitation for cello and piano

@Grodzicka-Myślak @Myślak @Szymczak @Brzazgoń @Bednarczyk @Dziewiątkowska @Duchnowski @Wichrowski @Kupczak @Sotomski @Wierzba @Skweres
#ZKPWrocław #MuzykaKameralna #recytator #elektronika /
#ZKPWrocław #ChamberMusic #actor #electronics

Muzyka mową dźwięków czy może: mowa muzyką głosek? We współpracy aktora z wrocławskimi kompozytorami powstały utwory, które łączą mowę, jedną z najbardziej pierwotnych ludzkich wokalizacji z elektroniką, należącą do najnowszych muzycznych mediów. / Is music a speech of sounds or perhaps a speech of letters? A collaboration of an actor with Wrocław-based composers has resulted in new work combining speech, one of the primeval human vocalisations with one of the newest media – electronics.


24.04.2018, wtorek, godz. 19:00 / 24 Apr 2018, Tuesday, 7 pm
Wrocław, NFM, maszynownia +4, foyer -3 oraz internet / Wrocław, NFM machinery room +4, foyer -3 and Internet

#online

Flute o’clock
Kwiatkowska/Pałosz
Zofia Dowgiałło – harfa / harp
Adam Porębski – elektronika / electronics

Program / Programme:
D. Jaskot Hgrrrsht na dwa flety i krtanie / Hgrrrsht for two flutes and larynxes
D. Karski Veiled Words na dwa flety altowe i dwa tam-tamy / for two alto flutes and two tom-toms
Z. Dowgiałło Spektr-ar
R. Lubieniecki Kompozycja izorytmiczna nr 2 (wersja 1, 2017) na flet altowy solo / Isorythimic composition no. 2 (version 1, 2017) for solo alto flute
***
K. Krzewiński Contre
R. Zalech – nowy utwór / new work**
B. Skrzypczak Scene II
R. Haubenstock-Ramati Pluriel

@Kwiatkowska @Pałosz @FluteO’clock @Dowgiałło
#online #technologia #streaming #YouTube #OpenSource #ciało #MuzykaKameralna #FestiwalWDomu #flety #skrzypce #wiolonczela /
#online #technology #streaming #YouTube #OpenSource #body #ChamberMusic #FestivalAtHome #flutes #violin #cello

Muzyka dzięki technologii live streamingu przekracza granice czasu i przestrzeni. Wykonawcy będą się znajdować w maszynowni NFM, publiczność – na całym świecie. / Thanks to live streaming, music crosses the boundaries of time and space. The performers will be in the NFM machinery room, and their audience – all over the world.


26.04.2018, czwartek, godz. 19:00 / 26 Apr 2018, Thursday, 7 pm
Wrocław, NFM, Sala Czarna / Wrocław, NFM Black Hall

#OśCzasu / #TimeLine

Maciej Koczur – dyrygent / conductor
Lutosławski Quartet
LutosAir Quintet
Aleksandra Gołaj – instrumenty perkusyjne

Program / Programme:
K. Penderecki I Kwartet smyczkowy
T. Wielecki Studium gestu IV na trio smyczkowe i instrumenty perkusyjne / Study of Gesture IV for string trio and percussion instruments*
P. Mykietyn II Kwartet smyczkowy / String Quartet no. 2
***
W. Szalonek Aarhus Music
A. Lasoń Kwintet wiosenny na flet, obój, klarnet, róg i fagot / Spring quintet for flute, oboe, clarinet, horn and bassoon
A. Porzyc – nowy utwór / new work**
***
M. Stańczyk Utwór kameralny na kwartet smyczkowy, kwintet dęty i elektronikę / Chamber piece for string quartet, wind quintet and electronics**

Zamówienie Utworu kameralnego na kwartet smyczkowy, kwintet dęty i elektronikę Marcina Stańczyka dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach programu „Zamówienia kompozytorskie”, realizowanego przez Instytut Muzyki i Tańca. / The Commissioning of Chamber piece for string quartet, wind quintet and electronics by Marcin Stańczyk was co-financed from the funds of the Ministry of Culture and National Heritage, as part of the programme ‘Composing Commissions’ realised by the Institute of Music and Dance.

@LutosławskiQuartet @LutosAirQuintet @Koczur @Gołaj
#RezydentMPN #prawykonanie #elektronika #akuzmatyka #OpaskiNaOczy #MuzykaKameralna #spacjalizacja #sonoryzm #NowyRomantyzm #surkonwencjonalizm /
#MPNResident #WorldPremiere #electronics #acousmatics #BlindFolds #ChamberMusic #spatialisation #sonorism #NewRomanticism
Dwa zespoły kameralne NFM stają naprzeciw siebie. Wychodząc od tradycji swoich gatunków, na koniec spotykają się, by wspólnie prawykonać utwór rezydenta festiwalu. / Two NFM chamber ensembles face each other. Departing from the traditions of their respective genres, they meet to give the world premiere of a work by the festival’s composer-in-residence.


27.04.2018, piątek, godz. 19:00 / 27 Apr 2018, Friday, 7 pm
Wrocław, NFM, Sala Główna / Wrocław, NFM Main Hall

#MaszynaDoGrania / #MachineForPlaying

Marzena Diakun – dyrygent / conductor
Lech Dyblik – aktor / actor
Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia w Katowicach / Polish National Radio Symphony Orchestra in Katowice

Program / Programme:
W. Kilar Riff 62
M. Stańczyk Muzyka tkana / Woven Music
A. Porębski n-Cyclus**
***
P. Jodlowski Ultimatum
A. Krzanowski Canti di Wratislavia

@NOSPR @Kilar @Stańczyk @Porębski @Jodlowski
#orkiestra #ruch #cykliczność #powtarzalność #pętla #maszyna #motoryka #prawykonanie #RezydentMPN /
#orchestra #motion #cyclicity #repetitiveness #loop #machine #motility, #WorldPremiere #MPNResident

Odgłosy maszyn zostają zamknięte w muzyce. Nieustanny ruch powtarzanych komórek dźwiękowych napędza nieubłaganą motorykę wielkiej orkiestrowej machiny. / Sounds of machines encapsulated in music. The incessant movement of repeated sound cells propels the unrelenting motility of the great orchestra machine.

Ze względu na treść utworu Ultimatum koncert jest nieodpowiedni dla osób poniżej 18. roku życia. / Please note that content of this concert is not suitable for people under 18 years of age.


28.04.2018, sobota, godz. 19:00 / 28 Apr 2018, Saturday, 7 pm
Wrocław, NFM, Sala Czerwona / Wrocław, NFM Red Hall

#PiękniCzterdziestoletni / #BeautifulFourtyYearOlds

Szymon Bywalec – dyrygent / conductor
Orkiestra Muzyki Nowej
Arkadiusz Jakubik – aktor / actor

Program / Programme:
A. Zagajewski Hymn III**
M. Stańczyk Blind Walk
M. Rupociński – nowy utwór**
P. Hendrich Hordiaver

Zamówienie utworów Adama Zagajewskiego Hymn III oraz nowego utworu Marcina Rupocińskiego dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach programu „Zamówienia kompozytorskie”, realizowanego przez Instytut Muzyki i Tańca. / The Commissioning of Hymn III by Adam Zagajewski and new work by Marcin Rupociński was co-financed from the funds of the Ministry of Culture and National Heritage as part of the programme ‘Composing Commissions’ realised by the Institute of Music and Dance.
@Bywalec @Zagajewski @Stańczyk @Rupociński @Hendrich @Falkiewicz
#MuzykaAnsamblowa #generacja70 #prawykonanie #RezydentMPN #sequel #OpaskiNaOczy /
#EnsembleMusic, #Generation70 #WorldPremiere #MPNResident #sequel #BlindFolds

Szorstka energia powtórzeń, subtelność akuzmatycznych doświadczeń, matematyczna precyzja złożonych struktur czy obraz misternie spleciony z muzyką – kompozytorów urodzonych w latach 70. nie łączy ze sobą nic poza tym, że każdy z nich osiągnął już artystyczną dojrzałość i wypracował własny, oryginalny język. / The rough energy of repetitions, the subtlety of acousmatic experiences, the mathematic precision of complex structures or an image in a nuanced convolution with music – there is nothing composers born in 1970s share except each of them being now artistically mature, each having elaborated their own original language.


* pierwsze polskie wykonanie / Polish premiere
** prawykonanie / world premiere

 

O KONCERTACH

#OrkiestroweRewolucje
20.04.2018, piątek, godz. 19:00
Wrocław, NFM, Sala Główna

„Orkiestrowe rewolucje” to historie, które zawsze zaczynają się w sercu każdej partytury symfonicznej – w instrumentacji. To tam nieporadni kompozytorzy upatrują przyczyny swojej artystycznej porażki. Ale czy słusznie? Gdzie tkwi problem? I jak go rozwiązać? Od lat odpowiedzi na te pytania znają tylko kompozytorzy, którzy nie boją się nowych wyzwań i trudnych zadań. Oni – jako autorytet artystyczny – potrafią w kilka dni na próbach przeprowadzić rewolucję i dać orkiestrze gotowy patent na sukces. Jednak tylko od niej zależy, czy powodzenie będzie długo- czy krótkotrwałe. Otrzymać znak jakości od współczesnego kompozytora to absolutny przywilej, na który trzeba sobie zasłużyć ciężką pracą, uczciwością i najlepszymi smyczkami w Polsce! Orkiestry wiedzą, że jest o co walczyć. Bo koniec końców to ich codzienność, marzenia i lepsza przyszłość*.

Czwórka współczesnych kompozytorów mierzy się z tradycją symfoniczną. Agata Zubel, laureatka Paszportu „Polityki” z 2009 roku, swój utwór In the Shade of an Unshed Tear (skomponowany na zamówienie Seattle Symphony) napisała na skład identyczny jak w symfoniach Beethovena, jednak można się po nim spodziewać zupełnie innych brzmień niż w muzyce wielkiego klasyka. Paul Preusser, amerykański kompozytor od lat mieszkający we Wrocławiu, pisząc utwór na instrument koncertujący i orkiestrę, zdecydował się wykorzystać znakomitego improwizującego trębacza Nate’a Wooleya zamiast klasycznego solisty. Uznany wrocławski kompozytor Rafał Augustyn w utworze Tam/Tu. Koncert na skrzypce, głosy i instrumenty, napisanym dla wybitnej duńskiej skrzypaczki Christine Pryn, zdecydował się zastąpić sekcję smyczkową… chórem. Natomiast rezydujący w Wiedniu kompozytor Grzegorz Pieniek w utworze Behind the Curtain uchyla kurtynę do świata zupełnie nowych brzmień.

Od lat kompozytorzy współcześni starają się zrewolucjonizować tradycyjne medium orkiestry. Grecki kompozytor Iannis Xenakis swoje utwory Duel i Stratégie traktował jako rozgrywkę pomiędzy dwoma dyrygentami, którzy musieli reagować na ruchy przeciwnika. Niemiecki konceptualny kompozytor Johannes Kreidler w utworze Minusbolero wykorzystał słynne Bolero Maurice’a Ravela, z którego jednak usunął melodię (https://www.youtube.com/watch?v=xkrydS0MK28). W ten sposób nie tylko umieścił na pierwszym planie akompaniament, lecz także zupełnie odwrócił hierarchię instrumentów w orkiestrze. A jak w „orkiestrowych rewolucjach” poradzą sobie polscy kompozytorzy?

* Pierwszy akapit stanowi parafrazę opisu programu Kuchenne rewolucje, dlatego nie należy traktować go zbyt dosłownie.


#MiniOpera
21.04.2018, sobota, godz. 19:00
Wrocław, NFM, Sala Czerwona

MiniOpera o maksisprawach. Czworo kompozytorów współtworzy operę kameralną osnutą wokół bajek Erny Rosenstein, polskiej malarki i poetki z kręgu surrealizmu. Choć opis barwnego i poetyckiego świata może przemówić do dzieci, to poruszanie w subtelny sposób tematów nieobecności, utraty i śmierci sprawia, że bajki te są skierowane także do osób dorosłych. Zestawienie tradycyjnego gatunku opery z warstwą elektroniczną i multimediami pomoże stworzyć „ponadrzeczywistą” atmosferę, jakże adekwatną do twórczości poetki.

MiniOperę wykona wiedeński Platypus Ensemble, założony przez międzynarodową grupę kompozytorów-wykonawców. Zespół wyróżnia stała obecność sopranistki specjalizującej się w wykonawstwie muzyki współczesnej – zjawiskowej Kaoko Amano. Obok niej na scenie wystąpi Joanna Freszel, znakomita polska wokalistka i laureatka Paszportu „Polityki”. Wokalistkom towarzyszyć będzie dwóch aktorów – Anna Rakowska i Kamil Król, a nad oprawą sceniczną czuwać będzie Małgorzata Kazińska.

Wśród współautorów MiniOpery jest jeden z założycieli i członków Platypus Ensemble – wiolonczelista i kompozytor Tomasz Skweres. W Austrii od lat działa również kompozytorka Joanna Woźny, która ukończyła studia na Kunstuniversität Graz w renomowanej klasie Beata Furrera, jednego najwybitniejszych współczesnych kompozytorów. Zanim jednak zajęła się kompozycją, studiowała filozofię w Katowicach (obroniła pracę dyplomową o myśli estetycznej Ludwiga Wittgensteina). Mateusz Ryczek jest laureatem licznych konkursów kompozytorskich, a jego utwory z powodzeniem były prezentowane na krajowych i zagranicznych festiwalach muzyki współczesnej. Ponieważ pochodzi spod Torunia, w dość naturalny sposób zafascynował się astronomią, do której nawiązuje w swoich utworach. W pracy kompozytorskiej bazuje również na tych dźwiękach, które są niesłyszalne dla ludzkiego ucha (jak w Infrasymfonii). Wreszcie Katarzyna Dziewiątkowska obok pracy artystycznej i naukowej na Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu, gdzie uzyskała stopień doktora sztuk muzycznych, zajmuje się też działalnością estradową w zespole Tercet Egzotyczny, w którym od lat występuje jej matka, Izabela Skrybant-Dziewiątkowska. Cztery tak różne kompozytorskie osobowości gwarantują szerokie i różnorodne spojrzenie na teksty Erny Rosenstein.


#post-
22.04.2018, niedziela, godz. 19:00
Wrocław, NFM, Sala Kameralna

Zaskakujący i kontrowersyjny termin „postinternet” nie oznacza czegoś, co nastąpiło czy ma nastąpić po internecie, lecz sztukę powstałą po doświadczeniu internetu, przenoszącą rozwiązania i wzorce z sieci wprost do teatrów, galerii, sal koncertowych. Specjalizują się w niej tzw. cyfrowi tubylcy – twórcy, którym wirtualna rzeczywistość towarzyszyła od młodości i stała się dla nich środowiskiem naturalnym. Dla kompozytorów tego nurtu sampel jest tak samo ważnym budulcem utworu co dźwięk, a filmik znaleziony na YouTubie równie cennym źródłem inspiracji, jak dzieła wielkich kompozytorów.

Do cyfrowych tubylców z pewnością można zaliczyć młodych muzyków tworzących Ensemble Kompopolex. Występując w stałym, nietypowym składzie: akordeon, flet, perkusja i elektronika, nawiązują do tradycji zespołów garażowych kojarzących się raczej z muzyką rockową niż klasyczną. Muzycy nie ograniczają się do roli instrumentalistów: w trakcie wykonywania utworów podejmują akcje performatywne, współdziałają z warstwą wideo i multimediami. Na koncercie towarzyszyć im będą dwie znakomite wokalistki specjalizujące się w muzyce współczesnej: laureatka Paszportu „Polityki” 2017 Joanna Freszel oraz dwa lata wcześniej wyróżniona nominacją do tej nagrody Barbara Kinga Majewska, znana z partii Kławdii w Czarodziejskiej górze Pawła Mykietyna oraz Alice w Zagubionej autostradzie Olgi Neuwirth. Nad całością koncertu czuwać będzie Maciej Koczur, zwycięzca
VI Ogólnopolskiego Konkursu Młodych Dyrygentów im. Witolda Lutosławskiego
w Białymstoku.

Wykonany w ramach koncertu CREDOPOL Jacka Sotomskiego poruszać będzie problem tożsamości i odrębności polskiego internetu. W swoich wcześniejszych utworach Sotomski zawarł całą gamę odniesień: od „Sonaty księżycowej” Ludwiga van Beethovena, przez filmy Kena Russella, aż po serial Stranger Things czy grę Pokémon GO (https://www.youtube.com/watch?v=OIpQoPgQ1AA). Do gier wideo, m.in. Watch Dogs czy Wiedźmin, nawiązuje w swoich utworach z cyklu Single Player także Nina Fukuoka (https://vimeo.com/231570466). Z kolei Cezary Duchnowski często w warstwie elektronicznej swoich utworów wykorzystuje odgłosy pracy komputera. W Rzeczywistości na rozciągniętych szelkach z okna kompozytor wprowadził nawet pauzę sugerującą, że komputer się zawiesił. Relacjonująca prawykonanie w Polskim Radio Ewa Szczecińska starała się wypełnić niezręczną ciszę swoim komentarzem, który kompozytor… włączył do następnych wykonań utworu.

Nowe tendencje w muzyce często odkreśla się przedrostkami trans-, new-, indie- czy post-. Po tym zestawie muzyków i kompozytorów można spodziewać się wszystkich tych określeń naraz!


#ZKPWr
23.04.2018, poniedziałek, godz. 19:00
Wrocław, NFM, Sala Czarna 

Kiedy Cezary Duchnowski w 2003 roku wygrał Międzynarodową Trybunę Muzyki Elektroakustycznej UNESCO w Rzymie, Studio Kompozycji Komputerowej Akademii Muzycznej we Wrocławiu, w którym powstała zwycięska monada 3, mieściło się w niewielkim pomieszczeniu na ostatnim piętrze siedziby uczelni. Z czasem studio się rozrosło (dziś mieści się w nowym budynku obok nowoczesnej sali koncertowej), a wykorzystanie elektroniki i komputera stało się znakiem rozpoznawczym wrocławskich kompozytorów. Wyrazem tej tendencji było założenie w 2007 roku festiwalu Musica Electronica Nova – młodszej siostry Poloniki.
Piętro niżej od wspomnianego studia mieścił się gabinet, na którego drzwiach znajdowała się tabliczka „Związek Kompozytorów Polskich, Oddział Wrocławski”. Oddział nie tylko współorganizuje wspomniane festiwale oraz koncerty związkowe, ale przede wszystkim integruje wrocławskie środowisko muzyki współczesnej, skupiając twórców różnych generacji i opcji stylistycznych. Najstarszy z kompozytorów, których utwory znajdą się w programie, urodził się w 1942 roku. Najmłodszy – w 1994 roku. Niektórzy członkowie nawet nie muszą rezydować we Wrocławiu – jak Tomasz Skweres, który na festiwal przybędzie z Wiednia, gdzie na co dzień działa jako wiolonczelista w Platypus Ensemble. W programie koncertu oczywiście nie zabraknie elektroniki: tym razem w połączeniu z recytatorem, w zestawie, który Cezary Duchnowski eksplorował w cyklu swoich Audycji. W partii lektora wystąpi Krzysztof Brzazgoń, aktor związany z Teatrem Dramatycznym w Warszawie. W gronie wykonawców znajdzie się także trio altówka – wiolonczela – fortepian, w składzie: Marlena Grodzicka-Myślak, Jakub Myślak i Gracjan Szymczak. Ostatniego z nich można kojarzyć jako uczestnika Konkursu Chopinowskiego w 2010 roku. Tym razem zaprezentuje się w zupełnie innym repertuarze.
Tuż obok siedziby Oddziału Wrocławskiego swój gabinet miał zmarły w ubiegłym roku prof. Jan Antoni Wichrowki – kompozytor i pedagog, nauczyciel m.in. najbardziej znanej wrocławskiej kompozytorki ostatnich lat, Agaty Zubel. Choć sam nigdy nie był członkiem ZKP, stanowił nieodłączną część wrocławskiego środowiska kompozytorskiego. Z tego względu w programie koncertu znajdą się dwa jego utwory, a także kompozycje jego byłych uczniów – Sławomira Kupczaka i Grzegorza Wierzby. Wciąż żywa twórczość studentów Profesora jest najlepszym dowodem na to, że w świecie sztuki panuje zasada non omnis moriar.


#online
24.04.2018, wtorek, godz. 19:00
Wrocław, NFM, maszynownia +4, foyer -3 oraz internet

Za pomocą technologii streamingu tysiące, a może nawet miliony melomanów mają możliwość uczestniczenia w wydarzeniach, które normalnie byłyby dostępne jedynie dla nielicznych. A gdyby pominąć tych nielicznych i zorganizować koncert dostępny wyłącznie w transmisji internetowej? Gdyby zorganizować go w niebanalnej przestrzeni, która na co dzień jest niedostępna dla słuchaczy? Właśnie na tym polega koncepcja koncertu #online, który odbędzie się bez udziału publiczności w maszynowni nad Salą Główną Narodowego Forum Muzyki. Dzięki transmisji internetowej publiczność będzie miała wybór: będzie mogła wysłuchać koncertu wspólnotowo w zaaranżowanym w foyer na poziomie -3 klubie festiwalowym lub indywidualnie – w domu, przed ekranem komputera czy telewizora, w kapciach i z kubkiem ulubionego napoju w ręku.

Do wnętrza maszynowni wejdą dwa nietuzinkowe duety polskiej sceny muzyki współczesnej. Flute o’clock tworzą fleciści: Ewa Liebchen i Rafał Jędrzejewski. Zespół od lat współpracuje z kompozytorami mieszkającymi w Australii: Dominikiem Karskim i Dobromiłą Jaskot, czego efektem jest płyta Glimmer z fletowymi utworami Karskiego, z której pochodzi też jego utwór Veiled Words. Tajemniczy, onomatopeiczny tytuł utworu Hgrrrsht Dobromiły Jaskot można wytłumaczyć tym, że kompozycja jest przeznaczona na „flety i krtanie”. Obojgu flecistom towarzyszyć będzie na harfie Zofia Dowgiałło w swojej kompozycji Spektr-ar, wykorzystującej także elektronikę i wideo. Muzycy zaprosili do współpracy też Ryszarda Lubienieckiego, młodego kompozytora i akordeonistę. Jego Kompozycja izorytmiczna nr 2 nawiązuje do jednej z najbardziej ścisłych form w dziejach muzyki: motetu izorytmicznego.

Skrzypaczka Anna Kwiatkowska i wiolonczelista Mikołaj Pałosz z Rafałem Zalechem mogliby stworzyć trio, gdyż występuje on jako altowiolista m.in. w prestiżowym zespole Klangforum Wien. Tym razem Zalech zaprezentuje się jednak jako kompozytor. Bettina Skrzypczak od lat mieszka w Szwajcarii, a jednocześnie wykłada na Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy, gdzie uczyła Ryszarda Lubienieckiego. W Wiedniu przez lata kompozycję wykładał Roman Haubenstock-Ramati, z którego klasy wyszli tacy wybitni kompozytorzy, jak Peter Ablinger, Beat Furrer czy Paweł Szymański. Haubenstock-Ramati był także malarzem. W jego partyturach ważny jest element graficzny, a muzycznej interpretacji podlega kształt, kolor i zagęszczenie znaków. Nietypowych kompetencji wymaga od wykonawców również Kuba Krzewiński, w którego Contre muzycy nie tylko grają na instrumentach, lecz także czule ich dotykają.

Dobrze, że Państwo to usłyszą! Dobrze, że Państwo to zobaczą!


#OśCzasu
26.04.2018, czwartek, godz. 19:00
Wrocław, NFM, Sala Czarna

Podróż przez historię polskiej muzyki współczesnej, w którą zabiorą słuchaczy dwa zespoły kameralne NFM: Lutosławski Quartet i LutosAir Quintet. Zaczną ją od sonoryzmu, następnie przejdą przez nurt nowego romantyzmu i postmodernizmu, a skończą na utworach najmłodszego pokolenia kompozytorów. W finale koncertu zespoły wspólnie prawykonają utwór kompozytora rezydenta festiwalu – Marcina Stańczyka.

Trudno wyobrazić sobie muzykę polską XX i XXI wieku bez sonoryzmu. To właśnie ten kierunek rozsławił w świecie polskich twórców festiwal Warszawska Jesień. W nurcie tym przestaje się liczyć dźwięk, a podstawą utworu staje się brzmienie – często uzyskane w nietypowy sposób: przez stukanie, szarpanie, pocieranie. Prekursorem wielu nowych technik wykonawczych na instrumentach smyczkowych był Krzysztof Penderecki. David Harrington, lider słynnego amerykańskiego Kronos Quartet, nazwał jego I Kwartet smyczkowy rodzajem leksykonu – sonorystycznej encyklopedii. Równie awangardowe rozwiązania dla instrumentów dętych wprowadził Witold Szalonek. Interesowały go szczególnie „dźwięki kombinowane”: rodzaj wielodźwięków możliwych do wykonania na instrumentach dętych. Szalonek badał możliwości tych instrumentów, analizował dokonywane wraz z muzykami nagrania i opracował autorski system notacji wielodźwięków, które wprowadzał do swoich partytur. Aż dziw, że Aarhus music stanowi jedyny utwór na kwintet dęty w dorobku kompozytora.

Brzmieniowy radykalizm sonoryzmu po pewnym czasie spotkał się z reakcją w postaci nowego romantyzmu. Techniczne zdobycze sonoryzmu nie zostały zapomniane, lecz połączone z dźwiękiem, z wyraźną linią melodyczną. Sam tytuł Kwintet wiosenny Aleksandra Lasonia nawiązuje do romantycznego zachwytu przyrodą, choć już w nowej odsłonie dźwiękowej. Muzyczny postmodernizm chętnie sięgał do kolażu i łączył współczesne techniki kompozytorskie z cytatami i nawiązaniami do muzyki przeszłości. Podobne zabiegi można znaleźć w twórczości Pawła Mykietyna, choć jego II Kwartet smyczkowy przede wszystkim eksploruje bogactwo mikrotonów. Anna Porzyc, choć również korzysta ze zdobyczy sonoryzmu, bardziej interesuje się gestem muzyka niż brzmieniem, tworzy rodzaj instrumentalnego teatru. Gest jest również bardzo ważny w twórczości Tadeusza Wieleckiego. Brzmienia wreszcie powracają w twórczości Marcina Stańczyka, jednak już oddzielone od źródła dźwięku. Kompozytor zachęca słuchaczy do założenia opasek na oczy. W ciemności trudno odróżnić dźwięki instrumentów od tych dźwięków, które dobiegają z głośników, a odgłosy i szmery dobiegające z sali od szmerowych efektów uzyskiwanych przy użyciu instrumentów…


#MaszynaDoGrania
27.04.2018, piątek, godz. 19:00
Wrocław, NFM, Sala Główna

Nieustanny ruch powtarzanych komórek dźwiękowych napędzający nieubłaganą motorykę wielkiej orkiestrowej machiny. Partytury, które przez swoją algorytmiczną strukturę same stają się maszynami do grania. Z cyklicznego ruchu dźwięków wyłaniają się odgłosy maszyn tkackich i hałasy przemysłowego miasta…

Muzyka tkana Marcina Stańczyka, rezydenta festiwalu, nawiązuje do odgłosów pracy maszyn tkackich zarejestrowanych przez kompozytora w Muzeum Włókiennictwa w Łodzi. Utwór jest „tkany” z małych i krótkich motywów, gestów i akcji muzycznych. Krótki i powtarzalny motyw w muzyce jazzowej i popularnej określa się mianem riffu. Riff 62 Wojciecha Kilara bazuje na tego typu stałym temacie, będącym wycinkiem dwunastodźwiękowej serii, oraz na miarowym ćwierćnutowym rytmie. Osoby znające późniejszą twórczość Kilara z pewnością zaskoczy radykalne, sonorystyczne brzmienie tego utworu. Dzieło n-Cyclus młodego wrocławskiego kompozytora Adama Porębskiego już w samej nazwie nawiązuje do powtarzalności i cykliczności. Powtarzalność odgrywa również istotną rolę w twórczości związanego z Wrocławiem francuskiego kompozytora Pierre’a Jodlowskiego, co widać w tytułach takich jego utworów, jak 60 Loops czy Drones. W Ultimatum z kolei pewna mechaniczność służy zbudowaniu napięcia i podkreśleniu dramatyzmu tekstu Fernanda Pessoi. Wreszcie w Canti di Wratislavia Andrzeja Krzanowskiego nie potrzeba wielkiej wyobraźni, by usłyszeć krajobraz dźwiękowy wielkiego miasta: uderzenia dzwonów, dzwonki tramwajów czy odgłosy pracy maszyn.

Dźwiękowe maszyny konstruowano od wieków, a pierwsze wzmianki o tego typu urządzeniach pochodzą już z IX w. (http://glissando.pl/artykuly/ars-combinatoria-i-mistyczne-automatony/). Wraz z postępem mechanizacji upowszechniały się mechanizmy kurantowe, pozytywki czy pianole. Studies napisane przez Conlona Nancarrowa na wałki pianolowe zawierały złożone struktury niemożliwe do wykonania przez żadnego pianistę (https://www.youtube.com/watch?v=f2gVhBxwRqg). Mechanizacja przyniosła również fascynację odgłosami maszyn. W swoim manifeście Sztuka hałasu futurysta Luigi Russolo zachwycał się „kombinacją dźwięku tramwajów, silników samochodowych, powozów i krzyczących tłumów” i wieścił, że „każdy warsztat stanie się upajającą orkiestrą hałasów”.
Przewodnikiem po tym świecie dźwiękowych maszyn będzie Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia w Katowicach pod kierunkiem Marzeny Diakun, laureatki II nagrody w Międzynarodowym Konkursie Dyrygentów im. Grzegorza Fitelberga oraz Paszportu „Polityki”. W utworze Pierre’a Jodlowskiego wystąpi ponadto Lech Dyblik, aktor znany m.in. z filmów Wojciecha Smarzowskiego.


#PiękniCzterdziestoletni
28.04.2018, sobota, godz. 19:00 / 28 Apr 2018, Saturday, 7 pm
Wrocław, NFM, Sala Czerwona / Wrocław, NFM Red Hall

Szorstka energia powtórzeń, subtelność akuzmatycznych doświadczeń, matematyczna precyzja złożonych struktur czy obraz misternie spleciony z muzyką – estetycznie dzieli ich wiele, ale łączą wspólne pokoleniowe doświadczenia. Dwadzieścia lat temu byli buntownikami, eksperymentowali, dopiero poszukiwali własnej drogi. Dziś na bazie tych doświadczeń stworzyli własny, oryginalny język muzyczny, jednocześnie nic nie tracąc z młodzieńczej zadziorności.

Artur Zagajewski w młodości grał w punkowej kapeli. Obecnie jest wykładowcą akademickim z nominacją do Paszportu „Polityki” i selekcją na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów. Surowość i szorstkość jego muzyki, a także brutalizm miarowego rytmu przypominają jednak o korzeniach kompozytora. Dyrektor artystyczny festiwalu Musica Polonica Nova, Paweł Hendrich, grał niegdyś w metalowym zespole Nostredame, a zanim poświęcił się kompozycji, podjął też studia ekonomiczne. Jego zamiłowanie do nauk ścisłych zaowocowało stworzeniem złożonego systemu muzycznego, który wykorzystuje przy tworzeniu swoich dzieł. Kompozytor rezydent festiwalu, Marcin Stańczyk, także doszedł do kompozycji nieoczywistą drogą, gdyż obok muzyki studiował prawo i do dziś pracuje w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Łodzi. Obowiązki zawodowe nie przeszkodziły mu w sukcesach na polu muzyki: zdobyciu prestiżowej Toru Takemitsu Composition Award w 2013 roku czy tytułu Artysty Rezydenta Miasta Paryża rok później. Kompozytor w swojej twórczości wykorzystuje iluzje słuchowe i oddzielanie dźwięku od jego źródła, a także odwołuje się do malarstwa Władysława Strzemińskiego, co widać w tytułach utworów: Powidoki, Afterimages czy Aftersounds. Marcin Rupociński w 1995 roku jako student uczestniczył w strajku głodowym na Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu. Dziś zatrudniony jest na macierzystej uczelni oraz na Akademii Sztuk Pięknych i zajmuje się łączeniem muzyki z obrazem przetwarzanym na żywo.

Utwory „pięknych czterdziestoletnich” wykona jeden z najbardziej zasłużonych polskich zespołów muzyki współczesnej: Orkiestra Muzyki Nowej z Katowic pod kierunkiem swojego kierownika artystycznego Szymona Bywalca. Jest to o tyle adekwatne, że dyrygent również zalicza się do tego samego pokolenia co kompozytorzy, a Orkiestra Muzyki Nowej dopiero co świętowała dwudziestolecie istnienia…