WRZESIEŃ W PARDON, TO TU
Pl.Grzybowski 12/16 Warszawa
Koncert "Spill [Magda Mayas (DE) & Tony Buck (AU)]", Wt. 09.09.2014, g. 20:30, wstęp 25 zł
Niemiecka pianistka Magda Mayas i australijski perkusista Tony Buck (The Necks) niebawem zaprezentują na naszej scenie muzykę ich wieloletniego projektu pt. 'Spill'. Ich ostatnia wspólna płyta “Fluoresce” (wydana 2012r. w Monotype Records) okazała się nietuzinkowym doświadczeniem muzycznym -minimalistyczne struktury melodii perkusyjnych spotykają się z niestrudzoną, unikatową grą na clavinecie i pianinie. Cieszymy się, ze efekty tej współpracy usłyszymy po raz pierwszy na naszej scenie. Zapraszamy bardzo serdecznie!
Magda Mayas - pianistka i kuratorka. Rozwinąwszy technikę gry na wnętrzu fortepianu, koncentruje się na poszukiwaniu nowych możliwości dźwiękowych instrumentu, wprowadzając rozbudowane techniki gry, wzmacniając i preparując dźwięk jako składową abstrakcji, jednocześnie skupiając się na fizyczności zarówno wewnętrznych, jak i zewnętrznych części fortepianu. Poszerzaniu pola poszukiwań służy stworzony przez Mayas festiwal Tasten-Berliner Klaviertage, będący okazją do prezentowania różnych współczesnych i nowatorskich sposobów gry na fortepianie (www.tasten.org).
Mayas współpracowała dotychczas m.in. z Christine Sehnaoui, the Quartet Mayas/ Nutters/ Olsen/Galvez, N-Collective, Andy Moore, Annette Krebs, Andrea Neumann, Axel Dörner, Michael Zerang, Johannes Bauer, Christoph Kurzmann, Thomas Lehn,Tristan Honsinger i Frank Gratkowski. www.magdamayas.blogspot.com
Tony Buck jest uważany za jednego z najbardziej kreatywnych i najciekawszych australijskich muzyków, ma na swoim koncie koncerty na całym świecie. Jako perkusista, improwizator, gitarzysta, twórca teledysków i producent uczestniczył w bardzo różnorodnych projektach, ale największą sławę przyniosło mu trio The Necks. Na początku swojej muzycznej kariery, po ukończeniu New South Wales Conservatorium of Music, związał się silnie z australijską sceną jazzową. Spędził trochę czasu w Japonii, gdzie wspólnie z Otomo Yoshihide i Kato Hideki założył PERIL, po czym przeprowadził się do Europy i zaangażował w bardzo wiele projektów na kontynencie, m.in. w opracowanie nowych „wirtualnych” kontrolerów MIDI w STEIM w Amsterdamie. Oprócz The Necks, grał, koncertował lub nagrywał z takimi muzykami jak Jon Rose, Nicolas Collins, Tenko, John Zorn, T. Cora, Phil Minton, Haino, Switchbox, The Machine for Making Sense, Ne Zhdall, The EX, Clifford Jordan czy Ground Zero. Aktualnie udziela się w Transmit (gitarowa grupa post-rockowa), Spill z Magdą Mayas; nowojorskim trio Glacial (z Davidem Watsonem i Lee Ranaldo); The Fell Clutch (z Nedem Rothenbergiem, Stomu Takeshim i Davidem Tronzo) i w działającym od wielu lat duecie z Axelem Dörnerem. tony-buck.com/
Wywiad z Tony'm Buck: http://www.popupmusic.pl/no/41/artykuly/533/the-necks--tony-buck---wywiad Wywiad z Magdą Mayas: http://15questions.net/interview/fifteen-questions-interview-magda-mayas/page-1/
Kup płytę: http://www.monotyperecords.com/pl/mono050.html (w promocyjnej cenie 10 PLN)
Recenzja płyty "Fluoresce": polifonia.blog.polityka.pl/2012/10/08/wydaje-sie-w-polsce-monotype/
Koncert "Marek Kądziela / Jacek Mazurkiewicz / Krzysztof Szmańda", Pn. 15.09.2014, g. 20:30, wstęp 20 zł
Gitarzysta Marek Kądziela jest uważany za jednego z najoryginalniejszych gitarzystów jazzowych w tym kraju. Jacek Mazurkiewicz słynie z jego bezkompromisowości i nietuzinkowego podejścia do swojego instrumentu, jakim jest kontrabas; a perkusista Krzysztof Szmańda ponownie udowodnił swoją klasę na niedawnym koncercie z Adamem Pierończykiem. Razem wystąpią po raz pierwszy. Zapraszamy bardzo serdecznie!
Marek Kądziela - gitarzysta jazzowy, kompozytor, muzyk. Absolwent The Carl Nielsen Academy of Music Odense w Danii. Zwycięzca licznych konkursów. Uhonorowany nagrodą dla największej osobowości muzycznej konkursu „Bielska Zadymka Jazzowa”, a także jako student The Carl Nielsen Academy of Music szwajcarsko-duńskim stypendium „Fundation Idella”. Współzałożyciel, jak również kompozytor muzyki zespołów m.in. takich, jak „International Jazz Quintet” „Off-Quar-Tet” „Hunger Pangs” oraz „Kran”. Muzyk aktywnie działający i współpracujący ze środowiskiem duńskim, niemieckim, czeskim oraz polskim, o czym świadczą liczne i długie trasy koncertowe. Marek Kądziela wyróżnia się charakterystycznym brzemieniem oraz biegłością, stawiając nacisk na własny styl i osobowość, co przekłada się na grę i kompozycje. Dla słuchacza jest to ucieczka w nastrojowy świat najlepszej jakości jazzu, co pozwala na zatopienie się w emocjach, a skończy niechybnie podziwem dla doskonałości kunsztu muzycznego
artysty. www.marekkadziela.com
Jacek Mazurkiewicz - kontrabasista, kompozytor, dźwiękowy chuligan. Interesuje się szeroko pojętą muzyką. Swoje dźwięki składa w całość bazując na wrażeniach emocjonalnych i pulsie. Łącząc akustykę z elektroniką, wciąż poszukuje nowego brzmienia. Współtworzy głownie projekty autorskie (Gabinet Masażu Ucha Wewnętrznego, Modular String Trio, PoliFolklorek Winylu, 3FoNIA). Jest członkiem kwartetu Limboski, z którym nagrał trzy płyty. Zajmuje się udźwiękowieniem, komponowaniem i produkcją muzyki do filmów i spektakli teatralnych. Prowadzi warsztaty teatralno-muzyczne. Współpracował z wieloma wybitnymi muzykami z całego świata. www.jacekmazurkiewicz.pl
Krzysztof Szmańda - ukończył Akademię Muzyczną im. Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie perkusji w 1999 roku. W latach 2000-2002 odbył podyplomowe studia w Thornton School of Music University of Southern California w Los Angeles, gdzie doskonalił swe umiejętności u boku m.in. Petera Erskinea, Ndugu Chanclera, Erika Forrestera i Johna Claytona. Jest współzałożycielem poznańskiej formacji Soundcheck, która w październiku 2004 roku zwyciężyła w międzynarodowym konkursie jazzowo-bluesowym w Usti nad Łabą (Czechy), a w kwietniu 2005 roku zdobyła Grand Prix festiwalu Jazz Nad Odrą we Wrocławiu. Szmańda został tam wyróżniony indywidualnie przez jury festiwalu. W listopadzie tego samego roku Soundcheck zdobył drugą nagrodę w konkursie Krokus Jazz Festiwal w Jeleniej Górze oraz Klucz Do Kariery podczas Jesieni Jazzowej -Gorzów Jazz Celebration. Krzysztof Szmańda współpracował z Big Bandem Zbigniewa Namysłowskiego, z zespołami Kuby Stankiewicza, Mariusza Bogdanowicza, Włodka Pawlika, Adama Pierończyka, Adama Bałdycha, Janusza Szroma, Filipa Wojciechowskiego, Marcina Olaka, Olega Kirejewa, Keitha Javorsa, a ponadto z Trifonidis Orchestra oraz Visegrad Jazz Quartet. Jest członkiem międzynarodowego kwintetu jazzowego Kattorna, który w październiku 2006 zdobył nagrodę publiczności na konkursie Berlin Jazz Award, a w listopadzie 2006 - trzecią nagrodę na Krokus Jazz Festiwal w Jeleniej Górze. Na festiwalu w Jeleniej Górze Szmańda otrzymał nagrodę specjalną. Krzysztof Szmańda zatrudniony jest na stałe w zespole orkiestry Teatru Wielkiego Opery Narodowej w Warszawie.
Koncert "Eric Shoves Them In His Pockets", Śr. 17.09.2014, g. 20:30, wstęp 20 zł
Gdybyśmy mieli wymienić zespoły, które obecnie znajdują się w naszej liście najczęściej słuchanych w Pardonie, to ten należy do nich. Gdybyśmy mieli wymienić zespoły, które zrobiły na nas ogromne wrażenie na tegorocznym Off-Festivalu, to ten również zostałby wymieniony. A gdybyśmy mieli wróżyć, który zespól ma naprawdę szanse na międzynarodowe uznanie, to zdecydowanie ten należałby do tego grona. Cieszymy się ogromnie, ze niebawem na naszej scenie zagra jeden z najciekawszych alternatywnych zespołów ostatnich lat - Eric Shoves Them In His Pockets.
Trio Huberta, Christopha i Szymona, dwóch kuzynów i kolegi którego poznali w liceum. Jeden jest wysoki, drugi też jest wysoki, trzeci jest niski, ale za to śpiewa. Ich debiutancka płyta “Walk It Off” wyszła jesienią nakładem wytwórni 'Thin Man Records'. Utwory na niej zarejestrowane lubią grać podczas prób i koncertów. W sumie bardziej koncertów niż prób. Ich muzyka znalazła się na ścieżce dźwiękowej do filmu "Wszystko Płynie" (2011). Wiosną 2013 roku pojechali także w trasę po piętnastu niemieckich miastach jako support zespołu "Paula & Karol" (w którym nota bene grają Szymon i Christoph), promując swój mini-album “Lay Down”. Jest to zespół który nie chciał być zespołem rockowym ale jednak gdzieś tam nim jest, chciał grać muzykę smutną, a podobno gra wesołą. Eric Shoves Them in His Pockets to zespół który jest wypadkową inspiracji i kreatywności 3 wrażliwych typów, którym bliska jest nasza lokalna globalna rzeczywistość Warszawy. Zespół został wyróżniony wśród wielu blogów i portali w licznych podsumowaniach roku 2013, m.in.:
“Muzyka Eric Shoves Them In His Pockets działa świetnie bez kontekstu. Mogłaby stanowić ścieżkę dźwiękową do jakiegoś filmu z nurtu dominującego na festiwalu Sundance: o młodym człowieku ograniczanym przez konserwatywną rodzinę i środowisko, szukającym drogi ucieczki z prowincji czy przedmieść, a w końcu znajdującym sposób na życie tu i teraz.” - Jacek Świąder, culture.pl
Koncert "Raphael Rogiński Solo" w 'Pardon, To Tu', Nd. 21.09.2014, g. 20:30, wstęp 20 zł
Raphael Roginski. Ciągle poszukujący, zawsze zaskakujący. Jeden z najwybitniejszych polskich muzyków, zagości w naszych skromnych progach nie pierwszy raz. Co tu się dziwić: Jest pomysłodawcą tylu muzycznych projektów, ze aż ciężko byłoby je tutaj wymienić. Są to m.in.Shy Albatross, Alte Zachen, Shofar, Wovoka... Każdy koncert z jego udziałem jest obszyty niewytłumaczalną magią - szczególnie jego solowe występy. Zatem nic innego nam już nie pozostało jak tylko z całego serca naszych gości zaprosić na kolejna podróż w nieznane.
Od samych początków działalności twórczej, skupiony jest przede wszystkim na improwizacji wynikającej z jazzu i bluesa i na muzyce etnicznej i ludowej. Głęboko związany z kulturą żydowską, szuka jej miejsca w swojej działalności. Z tych poszukiwań wynikają trzy projekty, których jest liderem: Shofar, Cukunft i Alte Zachen.
Prymitywna muzyka Ameryki, blues i rock lat 60. to następna znacząca część inspiracji Rogińskiego, które znajdują wyraz w twórczości zespołu Wovoka. Zgłębianie muzyki dawnej zaowocowało projektem Rogiński gra Bacha w którym to muzyka Bacha wykonana jest na gitarach preparowanych. Równolegle muzyk jest zaangażowany w projekty związane ze światową sceną nowego jazzu. Pracuje nad płytą z reinterpretacjami utworów Coltrane’a. Ci, którzy zetknęli się z muzyką na żywo w wykonaniu Rogińskiego, zarówno tą zespołową jak i solową wychodzą z koncertów onieśmieleni jego wyobraźnią, warsztatem i konsekwencją, z jaką wciąż angażuje się w niekonwencjonalne projekty.
Koncert “JAMES BLACKSHAW [GB]” (Jedyny koncert w Polsce), Wt. 23.09.2014, godz. 20:30, wstęp 25 zł
Niezwykły wizjoner, kompozytor i gitarzysta. Opanował niemalże do perfekcji grę na gitarze dwunastostrunowej. Z wdziękiem porusza się w swojej muzyce miedzy złożonymi schematami, motywami i harmoniami. Słychać w jego muzyce inspiracje amerykańskiej tradycji folkowej, dynamiki post-rockowej, i tez współczesnej klasyki. Członek legendarnej formacji Current 93, kolaborował z 'Hauschka', 'Yann Tiersen' i 'Jozef van Wissem', a w Polsce ostatnio grał w ramach trasy zespołu Swans jako support.
Jego muzyka hipnotyzuje dronami, repetycją wzorów i melodii, które tworzą inteligentną i naładowaną emocjami muzykę. Na ostatnich albumach Blackshaw wprowadził kolejne instrumenty, w tym pianino. Magazyn 'Rolling Stone' pisał o artyście: „jeden z najlepszych i najbardziej oryginalnych instrumentalistów nowej muzyki akustycznej”. Wydawał w Celebrate Psi Phenomenon, Static, Digitalis Industries, Important Records, Tompkins Square, i Young God Records. W październiku 2013 został zaproszony do współpracy przez kompozytora muzyki filmowej Yann Tiersen (Amelia, Good Bye, Lenin!). Powstała ścieżka dźwiękową do piątego odcinka Fantomas, klasycznego filmu niemego z początku XX w reżyserii Louisa Feuillade.
Najnowszy solowy album Jamesa 'Love is the Plan, the Plan is Death' został wydany przez Important Records w 2012. Napisany w czasach wielkiego niepokoju emocjonalnego, jest piękny i słodko-gorzki. Zawiera sześć oryginalnych kawałków, których tytuły pochodzą od opowiadań wielkiego autora science fiction Jamesa Tiptree Jr AKA Alice B. Sheldon. Latem ubiegłego roku ukazała się płyta The Watchers, wspólne nagranie z ukraińskim pianistą Lubomyrem Melnyk.
"... A veritable solo symphony that's as schooled in uncommon beauty as it is in complex 20th century composition... Blackshaw writes high drama into instrumental music with subtlety and charm, speaking on sentiments and stories without requiring a single lyric... Blackshaw seems fully settled, engaging his pieces and ideas with the unflinching belief of Tony Conrad in 1964 or Steve Reich in 1965..." - Grayson Currin, Pitchforkmedia.com
"...his first Young God album, 'The Glass Bead Game', continues Blackshaw’s hot streak that has stretched for four or five years now. This one has five longish to epic tracks, two of which feature Blackshaw on piano, a development of the work he initiated on “Litany Of Echoes”…. The sound this time is a little fuller, a little more orchestrated, a little further away from the folk/Takoma school tag he was first saddled with, but his grace-filled compositional style remains more or less consistent... gorgeous, pensive...an extraordinary album" - John Mulvey/Uncut Magazine
"...strong influences from outside the precincts of folk music: minimalist composers like Steve Reich and Terry Riley, and some of their precursors, like Erik Satie... [Blackshaw] fingerpicks his 12-string Guild with an immersive focus befitting such heady allusions... a stark and ancient feeling, like something handed down through the ages...." - NY Times"...one of the best and most original instrumentalists in the new, acoustic renaissance." - Rolling Stone
"There's an indecent ease to James Blackshaw's guitar playing. His fingerpicking mantras are as melodic as a music box, gliding through dizzying tempos like clockwork... Such is the silky control he exherts over his instrument, Blackshaw often sounds more like a court harpist than a backwoods strummer." - Derek Walmsey, The Wire
"The most gem-like overlooked album this year is neither hairy nor scary; rubber-necking into the great unknown isn't high in its priorities. But it is preternaturally beautiful. O True Believers by 24-year-old guitarist James Blackshaw features 10 fingers and 12 strings and, frankly, urinates all over whatever will be the Mercury Prize's token folk nominee next year. Blackshaw is British, but virtually no one has heard of him outside the US folk underground; he deserves ticker-tape parades. His style derives from the Takoma school founded by John Fahey, but that is all detail. Blackshaw's got it all: skills to hyperventilate for, and instinctual loveliness in spades." -
Kitty Empire, The Observer
∆ Zobacz teledysk 'Love Is The Plan, The Plan Is Death' Live Session:
∆ Zobacz teledysk do piosenki 'We Who Stole The Dream': vimeo.com/46877940
Koncert “Pat Thomas / Adam Pultz Melbye / P.O. Jørgens”, Pn. 29.09.2014, godz. 20:30, wstęp 25 zł
Pat Thomas (klawisze/elektronika) - jest w centrum brytyjskiej improwizacji od lat 80-tych i jest w równym stopniu twórczy odtwarzając kasety magnetofonowe, grając na syntezatorach czy na fortepianie. Jego niepowtarzalne podejście do produkcji dźwięku zaowocowało współpracą z licznymi artystami, jak Derek Bailey, Mats Gustafsson, Tony Oxley i Thurston Moore, nie dziwne je więc, ze jego drogi zeszły się kiedyś z Peter Ole Jørgensen (perkusja). Definiuje on duńską improwizowaną grę na perkusji od ponad 30 lat, wydając serię wysokiej jakości muzyki we własnej legendarnej wytwórni 9th World Music. Współpracował m. in. z Evanem Parkerem, Johnem Tchicai, Matsem Gustafssonem, Brötzmannem i wieloma innymi.
Adam Pultz Melbye (kontrabas) jest kluczowym członkiem duńskiego kolektywu muzycznego Barefoot Records, koncertował i nagrywał z Peterem Brötzmannem, Paulem Lovensem, Fredem Lonberg-Holmem, Johannesem Bauerem i Geraldem Cleaverem. Jego wyjątkowe i mocno fizyczne obchodzenie się z kontrabasem i możliwości dźwiękowe jego instrumentu są udokumentowane w licznych nagraniach, zwłaszcza na solowym albumie Gullet. Adam i Peter Ole byli filarami kilku zespołów w ciągu ostatnich paru lat. To naturalne, że tych trzech improwizatorów, z różnymi zapleczami i brzmieniami, powinno się spotkać, aby przedefiniować trio fortepianowe.
Koncert “Kristen”, Wt. 30.09.2014, godz. 20:30
Kristen - zespół muzyczny założony w Szczecinie w 1997 roku przez Michała Bielę oraz braci Mateusza i Łukasza Rychlickich. Jego twórczość trudno jest zakwalifikować do jednego nurtu; muzycy czerpią z gatunków: post punk, post-rock, jazz oraz z muzyki pop.
Na pierwszej płycie Kristen, wydanej w 2000 roku, brzmienie zespołu jest surowe, bliskie math rockowi i muzyce noise, aczkolwiek zawiera już w sobie cechy, które do dziś stanowią o oryginalności zespołu: oszczędność w dozowaniu dźwięku, umiejętne budowanie nastroju, finezyjne i precyzyjne melodie, inteligentne teksty. Na kolejnych albumach zespół rozwijał tę formułę. Kolejne wydawnictwo, Stiff Upper Worlds, wydane w 2002 roku zawiera muzykę bardzo jednorodną. Brzmienie nadal jest oszczędne, lecz łagodniejsze niż na pierwszej płycie. Muzyka często ma charakter medytacyjny i oniryczny, a elementy noisowe zostały ograniczone do dwóch-trzech momentów. Trzecia płyta, Please Send Me a Card(2003) została nagrana z drugim gitarzystą, Marcinem Piekoszewskim (również PLUM, Woody Alien, czy Houdini, a także grupą zaprzyjaźnionych muzyków, przede wszystkim trębaczem Arturem Majewskim i saksofonistą Adamem Pindurem z zespołu Robotobibok. Dzięki udziałowi takich instrumentów jak trąbka,saksofon czy skrzypce muzyka Kristen stała się bogatsza brzmieniowo. Muzycy całkowicie porzucili gitarowy brud i poświęcili się budowaniu koronkowo skomplikowanych melodii. Kolejną płytą Kristen był wydany w 2005 roku album Night Store. Na basie wystąpił tam Konrad Smoleński, nowy członek zespołu. Na tej płycie kompozycje stały się krótsze i zyskały na intensywności. Ostatnią dotychczas wydaną płytą jest Western Lands która ukazała się w 2010 roku. W grudniu 2011 ukazała się entuzjastycznie przyjęta mini-CD "An Accident" (Supported by Lado), z czterema najnowszymi utworami zespołu. Od 2005 roku Michał Biela gra również w zespole Ścianka.
PWM Williams John - Star Wars VII Przebudzenie Mocy (na fortepian)
Toontrack SDX Music City USA biblioteka brzmie [Superior Drummer], Rock, Reggae, Metal, Punk, Gospel, Polka, Country, produkcja Harry Stinson i Chuck Ainlay
Le Blakk - The Blakk SWAN
Steven Sharp Nelson - Cello Wars
Piotr Ko?cik - Chopin Liszt - CD Promo Video
Manuel de Falla - Danza Ritual del Fuego
PWM Williams John - Star Wars VII Przebudzenie Mocy (na fortepian)
Toontrack SDX Music City USA biblioteka brzmie [Superior Drummer], Rock, Reggae, Metal, Punk, Gospel, Polka, Country, produkcja Harry Stinson i Chuck Ainlay
K&M 24116 M20 pyta dystansowa
