Wrocławska Orkiestra Kameralna Leopoldinum

L. van Beethoven – Kwartet smyczkowy cis-moll op.131 (wersja na smyczki)

Wrocławska Orkiestra Kameralna Leopoldinum pod dyrekcją Josepha Wolfe zaprezentuje drugą wersję suity orkiestrowej Rakastava Sibeliusa z 1911 roku przeznaczoną na orkiestrę smyczkową i perkusję. Ten trzyczęściowy utwór jest przykładem muzyki nacechowanej prostym i wytwornym pięknem, którego treść wywołuje u słuchacza skojarzenia z zimnym, zaśnieżonym pejzażem. Powód, dla którego powstała Serenata Notturna KV 239, nie jest do końca znany. Mozart napisał ją w styczniu 1776 roku podczas pobytu w Salzburgu. Przyczyną stworzenia tej błyskotliwej i urokliwej kompozycji mogło być świętowanie Nowego Roku lub jedno
z przyjęć karnawałowych. Utwór ten przeznaczony jest na dwie grupy: solistów i orkiestry.
W pierwszej występuje: dwoje skrzypiec, altówka i kontrabas, w drugiej zaś dwoje skrzypiec, altówka, wiolonczela i kotły.

Ostatni okres twórczości Ludwiga van Beethovena charakteryzuje się głębią intelektualną, silną emocjonalnością oraz stosowaniem nowoczesnych środków wyrazu. Do tego okresu należy napisany dwa lata przed śmiercią kompozytora Kwartet smyczkowy cis-moll op. 131 nr 14, który jest złożony z siedmiu połączonych ze sobą części. Początkowo jego brzmienie było tak nowatorskie, że przez dłuższy czas ograniczano ilość wykonań dzieła. Muzyka Beethovena zaś, nie rozumiana przez współczesnych, stała się drogowskazem dla wielu pokoleń przyszłych kompozytorów.