Ten niemiecki kompozytor urodzony w Zwickau w 1810 roku jest jednym z typowych przedstawicieli romantyzmu w muzyce. Był synem księgarza, tak więc od najmłodszych lat związany był z literaturą i to do tego stopnia, że w pewnym etapie swojego życia wahał się między tą dziedziną sztuki a muzyką. Pasjonowała go literatura takich artystów jak Goethe, Schiller czy Byron.
W wieku 20 lat rzucił studia prawnicze, aby móc poświęcić się w pełni swojemu powołaniu muzycznemu. Studiował fortepian u Friedricha Wiecka, niestety niefortunna kontuzja palca artysty uniemożliwiła mu kontynuację kariery pianisty. Z tego właśnie pwoodu zaczął komponować muzykę. W 1834 założył „Neue Zeitschrift für Musik”, w którym wychwalał muzykę Chopina i Brahmsa.
Gdy miał 30 lat ożenił się z córką swojego profesora Clarą Josephiną Wiek, która stałą się głównym wykonawcą jego dzieł. W tym czasie skomponował wiele pieśni, w tym „Krąg pieśni”, „Mirty”, „Miłość i życie kobiety”, „Miłość poety”. Rok po ślubie artysta skoncentrował się na tworzeniu muzyki orkiestrowej. Powstała wtedy Symfonia nr 1 B-Dur „Wiosenna” op. 38. Natomiast w 1842 zaczął tworzyć głównie muzykę kameralną, komponując między innymi kwintet fortepianowy Es-dur op. 44. Rok później konserwatorium w Lipsku zaproponowało Schumannowi pracę niemniej jednak artysta odrzucił ją, gdyż czuł się niezdolny do nauczania. W roku 1854 został dyrektorem muzycznym w Dusseldorfie, lecz niestety z powodu choroby psychicznej, która towarzyszyła kompozytorowi od dzieciństwa musiał zrezygnować z posady w 1854 roku. Po próbie samobójstwa trafił do szpitala psychiatrycznego w Enderich, gdzie w 1856 roku zmarł.
Jeśli chodzi o muzykę na fortepian Schumanna trzeba podkreślić, że wyrażają one głównie stany ducha oraz często maja one związek z tekstami literackimi. Najbardziej znanymi utworami fortepianowymi tego kompozytora są: „Carnaval” op.9, „Motyle” op. 2, „Sceny dziecięce” op. 15, „Kreisleriana” op. 16, „Utwory fantastyczne” op. 12. Pozostałe dzieła tego autora zasługujące na wspomnienie to: Koncert fortepianowy a-moll op. 54, Symfonia nr 2 C-dur op. 61, Symfonia nr 3 Es-dur „Reńska” op. 97.
Toontrack EZX Blues biblioteka brzmie [EZdrummer, Superior Drummer]2 klasyczne zestawy perkusyjne [Gretsch z 1970 roku oraz szwedzki Levin z 1940 roku], crash Paiste i Sabian, klasyczne talerze Zildjan A i K, partie perkusji zapisane w formacie MIDI
RockBass Artist Line Robert Trujillo, 5-String Solid Black Satin gitara basowa