Jean-Philippe Rameau

Urodzony w 1683 roku w Dijon był jednym z najważniejszych kompozytorów XVIII wieku. W wieku 18 lat wyjechał na studia do Włoch, a po powrocie do Francji pracował jako organistach w wielu francuskich miastach, a przede wszystkim w Clermont-Ferrand, gdzie pozostał do 1722 roku. W tym samym roku napisał „Traité de l’harmonie”, pracę teoretyczną, która ustanowiła teoretyczne fundamenty harmonii oraz akordów nastepnym epokom. To w tym dziele pojawiła sie po raz pierwszy idea odwrócenia akordów- e-g-c, g-c-e od c-e-g.
W 1723 roku Rameau przeniósł sie na stałe do Paryża i tam stał się poważanym profesorem uczącym gry na klawikordzie oraz teorii muzyki. Był również organistą w nowicjacie jezuitów oraz w kościele Sainte Croix de la Bretonnerie.
Jego pierwszymi dziełami były kompozycje sceniczne, muzyka religijna oraz na klawikord. Natomiast w 1731 roku został dyrektorem orkiestry bogatego mecenasa muzyki Jeana Jacquea de la Pouplinière, dzięki czemu mógł poświęcić się operze.
Rameau napisał 30 oper, wśród których znajdują się mistrzowskie dzieła francuskiego teatru lirycznego, np. „Hippolyte et Aricie”, „Kastor i Polluks”, „Dardanus”, „Zoroastre” oraz znakomite opery-balety, np. „Les Indes galantes”, „Les Fêtes d’Hébé” jak i „La princesse de Navarre”. Zarówno instrumentacja tych dzieł jak i ich harmonia, które mają na celu osiągnięcie efektów dramatycznych są intensywne oraz nowatorskie i właśnie to sprawiło, że jego utwory stały się obiektem wielu polemik. Najpierw jego muzyka została zaatakowana przez zwolenników Lully, którzy uwarzali operę Rameau za sprzeczną z tradycją, a następnie w drugiej połowie XVIII wieku przez modernistów broniących opery włoskiej Pergolesiego. Niemniej jednak Rameau jest uważany za założyciela opery francuskiej. Jego opery-balety wzbogacone są pięknymi recytatywami pełnymi muzykalności. Kompozytor ten poprzez swoje koncerty na dwoje skrzypiec i klawikord sprawił, że klawikord przestał być jedynie instrumentem używanym do akompaniamentu, ale i zyskał też rolę solisty. Zmarł w 1764 roku w Paryżu, a Saint-Sáens uważał go za najwybitniejszego kompozytora Francji.