Ten francuski kompozytor pochodzenia włoskiego przyszedł na świat we Florencji w roku 1632. Pochodził z ubogiej rodziny, jednak zwrócił on uwagę pewnego szlachcica z Guise, która zabrał młodego Lully do Paryża. Tam rozpoczął służbę na dworze Ludwika XIV, który dał mu do dyspozycji orkiestrę skrzypiec, dzięki czemu artysta ten zyskał sławę jako skrzypek, kompozytor oraz dyrygent. Od 1653 roku skomponował wiele tańców, w tym liczne balety, np. „Les Saisons”, „Les muses” tańczone na dworze przez Lully jak i króla. Również w Paryżu nawiązał kontak z takimi pisarzami jak Moliere Corneille, Recine, z którymi współpracował przy prezentowaniu niektórych dzieł. Skomponował muzykę do komedio-baletu Moliere „Le mariage forcé”. Wzbogacił się i dostał posadę sekretarza króla.
W 1671 roku skomponował balet „Psyché”, który 2 lata później został przekształcony i zmieniony w operę. I to właśnie w tej formie muzycznej Lully wprowadził znaczne innowacje, np. odpowiednie akcentowanie tekstu w stosunku do muzyki, zmienił „recitativo secco” na „z akompaniamentem”, użył znacznie szybszych tańców od tych stoswanych ówcześnie oraz ustalił formę uwertury francuskiej opartej na wolnym powtarzającym się motywie, po którym nastepuje szybki. Wśró oper kompozytora na uwagę zasługują: „Cadmus et Hermione”, „Alceste”, „Proseperine”, „Roland” i przede wszystkim „Armide”. Komponował równiez muzykę religijną („Misere”) oraz utwory instrumentalne („Trios pour le coucher du Roi”). Zmarł w 1687 roku w Paryżu po tym jak do rany, którą zrobił sobie batutą podczas jednego ze swoich wystąpień przedostała się infekcja.
Armide. Wykonanie: Mercury Baroque.
Trios pour le coucher du Roi. Wykonanie Chicago Baroque Ensemble.