"Imeneo" Jerzego Fryderyka Haendla wraca na scenę Warszawskiej Opery Kameralnej !!! 24 i 25 marca 2018

Po wielkim ubiegłorocznym sukcesie "Imeneo" na Festiwalu Oper Kameralnych w St. Petersburgu, zapraszamy do Warszawskiej Opery Kameralnej na dwa wieczory z tym ujmującym dziełem Jerzego Fryderyka Haendla.

24 marca (sobota) o godz. 19
25 marca (niedziela) o godz. 18

Teatr Warszawskie Opery Kameralnej.

Po ubiegłorocznym spektaklu w Rosji tamtejsza prasa pisała:

"…Pierwszą niespodzianką dla doświadczonej publiczności petersburskiej było wystawienie spektaklu operowego przez Warszawska Operę Kameralną. Polscy goście wystawili operę Haendla IMENEO (…) Orkiestra pod dyrekcją Marcina Sompolińskiego gra na autentycznych instrumentach muzycznych, których wiek liczy się na nierzadko na ponad 300 lat. Klawesyny, viole, lutnie… Przy czym struny w instrumentach smyczkowych są z naturalnych jelit wołowych, co powoduje że uzyskujemy szczególnie łagodne brzmienie. I tak samo, łagodnym tembrem wtórują im wyjątkowe głosy artystów (…) Partię Tirinto wykonuje Jan Jakub Monowid, posiadający niezapomniany, prawie że jedwabisty kontratenor. Najwyższy z męskich głosów, który był kiedyś bardzo popularny we Włoszech, tak bowiem śpiewali kastraci operowi: to dla nich kompozytorzy tworzyli swoje utwory i chłopców już od dzieciństwa przygotowywali do tego (…) I chociaż spektakl trwa ponad trzy godziny, to skupia uwagę, nie rozprasza ani przez sekundę: taka jest urzekająca muzyka barokowa z jej „zakrętasami”, z jej rytmami, silnym stacatto nieuchronnie kończącym się pauzą, tak podobnym do ludzkiego oddechu (…) Porażająca jest lekkość z jaka wykonują swoje partie soliści. Ich intonacje to dosłownie intonacje żywego, współczesnego dialogu, błyskawicznie zauważane przez publiczność. I wtapiając się w muzykę, ty unosisz się na falach tych uczuć, które przypływają i odpływają, i niepokoją duszę nie pozwalając jej na ostateczny werdykt (…) Dyrektor Artystyczny Teatru „Sankt Petersburg Opera” Jurij Aleksandrow (Narodowy Artysta Rosji) nazwał wystąpienie gości z Polski „wzorcowym wykonaniem baroku”...

Rossijskaja Gazieta, 17 kwietnia 2017 r.: rg.ru/2017/04/17/reg-szfo/v-peterburge-otkrylsia-festival-kamernoj-opery.html

Po powrocie do Polski Alicja Węgorzewska-Whiskerd,dyrektor artystyczny WOK mówiła:

- Od 26 lat organizujemy Festiwal Mozartowski i wystawialiśmy wszystkie dzieła sceniczne tego austriackiego kompozytora. Zespół Warszawskiej Opery Kameralnej posiada niezwykłą wrażliwość sztuki operowej. Dlatego postanowiliśmy wystawić w Sankt Petersburgu „Imeno”. Reakcja publiczności pokazała, że była to trafna decyzja. Każda aria nagradzana była bowiem wielkimi brawami a sam spektakl zakończono standig ovation. Entuzjastyczne przyjęcie opery pokazuje, że kierunek zmian obrany przez dyrekcję WOK, skupiający się na realizacji repertuaru barokowo – klasycznego, jest jak najbardziej słuszny. Zespół Instrumentów Dawnych naszej opery pozwolił widzom w Sankt Petersburgu odczuć ducha tamtego okresu.


Georg Friedrich Haendel - Imeneo

Reżyser: Ryszard Peryt

Scenograf: Andrzej Sadowski


Imeneo – Artur Janda

Tirinto – Jan Jakub Monowid

Rosmene – Anna Mikołajczyk

Clomiri – Aleksandra Żakiewicz

Argenio – Grzegorz Szostak



Zespół Wokalny Warszawskiej Opery Kameralnej / Kierownik Zespołu Wokalnego Krzysztof Kusiel-Moroz

Zespół Instrumentów Dawnych Warszawskiej Opery Kameralnej Musicae Antiquae Collegium Varsoviense

Dyrygent: Marcin Sompoliński

Opera w trzech aktach, oryginalna włoska wersja językowa.

Georg Friedrich Haendel wystawił "Imeneo" w 1740 roku w Londynie, jako przedostatnią operę w swojej karierze. Po latach prób dostosowania własnych utworów do zmieniających się potrzeb i upodobań angielskiej publiczności, powrócił w Imeneo do tradycyjnego włoskiego stylu, w którym był niedoścignionym mistrzem. Libretto opisuje historię miłosną, która nie może mieć szczęśliwego zakończenia, w której każdy z bohaterów jest postacią tragiczną. Haendel rysuje ich wyraziście: tytułowy Imeneo jest waleczny, zdecydowany i działa z pasją, jego przeciwieństwem jest Tirinto, niezdecydowany, wątpiący i wzdychający marzyciel. Główna rola kobieca w niczym im nie ustępuje – Rosmene jest bohaterką tragiczną, która musi wybierać pomiędzy miłością do Tirinta, a wdzięcznością dla Imenea. Wszyscy przeżywają dramat i nikt nie jest szczęśliwy.
Opera Haendla została na nowo odkryta w XX wieku i zaczęła pojawiać się na wielu scenach całego świata. Wśród nich była również Warszawska Opera Kameralna, która wystawiła polską premierę w 1998 roku.