GONZALEZ – SWOBODA. Muzyka XVII-wiecznych dworów włoskich i ulic Hiszpanii
24 lutego, godz. 17.00,
SKY BAR QUBUS HOTEL PRESTIGE,
KATOWICE, UL. UNIWERSYTECKA 13
XVII-wieczna muzyka hiszpańska, meksykańska i włoska na głos z towarzyszeniem najpopularniejszych wówczas w tym repertuarze instrumentów: gitary barokowej i teorby, to zarówno szlachetne pieśni dworskie, pełne temperamentu południowe piosenki rozbrzmiewające na placach miejskich i w prywatnych komnatach, jak i medytacyjne kantaty religijne pisane ku czci Matki Boskiej oraz lokalnych świętych. - Od czasu odkrycia Ameryki pomiędzy starym kontynentem a Nowym Światem trwała twórcza wymiana kulturalna. W ten sposób powstała odkrywana dziś na nowo muzyka, w której przepych i dostojeństwo europejskiego baroku splata się z środkowoamerykańską pasją i ekspresją. Naszym zamiarem jest przybliżenie słuchaczom wielobarwnego świata wokalnej i instrumentalnej muzyki barokowej w jej oryginalnym kształcie i brzmieniu - mówi Marcin Świątkiewicz.
Zapraszamy w podróż muzyczną po XVII-wiecznych ulicach hiszpańskich i dworach włoskich!
Julieta González – sopran, kastaniety
Anna Wiktoria Swoboda – teorba, gitara barokowa
W programie:
José Marín (1618-1699) Si quieres dar Marica en lo cierto
Gaspar Sanz (1640-1710) Paradetas & Folias (gitara barokowa solo)
José Marín - Ojos pues me desdeñais, No sé yo cómo es
Francesco Corbetta (ok. 1615–1681) Prelude, Caprice de Chaconne, Sarabande (gitara barokowa solo)
José Marín - Esta mi necia pasión
Gaspar Sanz - Canarios (gitara barokowa solo)
Girolamo Frescobaldi (1583-1643) Aria di Passagalia, Aria Se l´aura spira
Claudio Monteverdi (1567-1643) Si dolce e il tormento
Juan de Navas (1647-ok.1709) Aves, flores y estrellas (z odnalezionego w Meksyku "Manoscrito Sucre")
Maldonado Ardientes Suspiros (z odnalezionego w Meksyku "Manoscrito Sucre")
Giovanni Felice Sances (ok. 1600-1679) Cantada a voce sola sopra il Passagalia
Spośród szerokiego barokowego repertuaru wokalnej muzyki hiszpańskiej, zdecydowanie wyróżnia się zbiór José Marína pt. Los tonos humanos (czyli pieśni świeckie, dosłownie „ludzkie”). W całym cyklu Marína równorzędnym partnerem głosu jest gitara, której partia zapisana została w tabulaturze. Bujny życiorys kompozytora naznaczony jest skandalami, m.in. skazany za rzekomo popełnione morderstwo, uciekł z więzienia. Był on również duchownym i kantorem królów hiszpańskich w Madrycie oraz autorem oprawy muzyczno-teatralnych przedstawień zwanych zarzuelami, bardzo popularnych w ówczesnej Hiszpanii.
Gaspar Sanz, uważany za jedynego w swoim rodzaju „teologa” gitary XVII-wiecznej, był gitarzystą, kompozytorem, poetą, profesorem na Uniwersytecie w Salamance, organistą na dworze hiszpańskiego wicekróla w Neapolu i jednocześnie księdzem. Do najsłynniejszych jego dzieł, które przetrwały do naszych czasów i wywierały ogromny wpływ na muzyków przez wiele wieków, należą trzy księgi „de Música sobre la Guitarra Espańola” zawierające wśród autorskich utworów jego opracowania najpopularniejszych wówczas melodii, tańców i tematów.
Girolamo Frescobaldi należy do najważniejszych i najbardziej inspirujących kompozytorów wczesnego baroku; bardzo silne jego wpływy widać np. w klawiszowej twórczości J.J. Frobergera czy samego J.S. Bacha. Frescobaldi wiele podróżował oraz pracował jako organista najsłynniejszej rzymskiej Bazyliki św. Piotra, a także nadworny muzyk możnego rodu Barberinich.
Giovanni Felice Sances - śpiewak i kompozytor, studiował w Rzymie. W 1636 r. przeniósł się do Wiednia, gdzie zrobił znaczącą karierę: początkowo zatrudniony jako tenor w cesarskiej kapeli, za panowania Ferdynanda III Habsburga otrzymał stanowisko wicekapelmistrza, a w końcu kapelmistrza cesarskiego. Jest autorem dzieł wyłącznie wokalno-instrumentalnych, zarówno religijnych, jak i świeckich, o wyjątkowo pięknej, śpiewnej melodyce.