Czy cisza jest muzyką? W stulecie urodzin Johna Cage’a

25 października 2012 roku, czwartek, godz. 18.00
Akademia Muzyczna w Łodzi, ul. Gdańska 32, sala 12, wstęp wolny

wykonawcy

Warszawska Grupa Gamelanowa (Zespół Instytutu Muzykologii UW i Ambasady Indonezji)
więcej informacji o zespole - kliknij

program

Ladrang Liwung (pelog barang) – utwór z repertuaru kratonu w Yogyakarcie należący do grupy gendhing soran – głośnych, dynamicznych kompozycji granych wyłącznie na „męskim” instrumentarium. Wykonywany jest on na początku różnego rodzaju dworskich uroczystości.

Lancaran Kebogiro (pelog barang) – gendhing z repertuaru weselnego grany na początku jawajskiej ceremonii zaślubin podczas przyjazdu pary młodej.

Gendhing Kodhok Ngorek (pelog/slendro) – odświętny, rytualny utwór wykonywany na archaicznym, dwutonowym gamelanie Kodhok Ngorek. W tradycji kratonów w Yogyakarcie i Surakarcie towarzyszy on najważniejszym dworskim uroczystościom – zaślubinom członków rodziny sułtana, urodzinom radży oraz procesjom garebeg. Gendhing ten można usłyszeć również poza kratonem, podczas ceremonii weselnych przeciętnych Jawajczyków. Wówczas grany jest on na zwykłym gamelanie pelog z towarzyszeniem metalofonu gender nastrojonego w skali slendro. Jest to jedyny przypadek łączenia obu skal w klasycznej muzyce gamelanowej.

Beksan Liwung (pelog nem, pelog barang) – suita złożona z dwóch gendhing soran – Ladrang Roning Tawang oraz Ladrang Bima Kurda przeplatanych tzw. gangsaran, towarzysząca tańcowi z włóczniami – Lawung wykonywanemu przez sułtańskich gwardzistów prajurit z kratonu w Yogyakarcie. Beksan Liwung odgrywany jest tam wyłącznie na gamelanie Kyai Kanjeng Guntur Sari, którego gongi i sztabki mają większe rozmiary niż w zwykłych gamelanach, dzięki czemu ten zestaw dysponuje potężniejszym brzmieniem. Ze względu na wojskowe konotacje tego tańca, do składu gamelanu włącza się czasami trąbki i werble.

Ladrang Wilujeng (pelog barang) – jeden z najpopularniejszych klasycznych utworów gamelanowych należący do grupy gendhing gerongan, kompozycji o bardziej stonowanym, wysublimowanym charakterze wykorzystujących instrumentarium „żeńskie” (panerusan) oraz śpiew chóru gerong. Wilujeng oznacza „błogosławieństwo” a jego wykonanie podczas dworskiej lub rodzinnej uroczystości ma zapewnić przybyłym gościom pomyślność, zdrowie i dostatek.

Lancaran Manyar Sewu (pelog barang) – popularny utwór u strukturze lancaran i radosnym charakterze wykorzystywany często podczas spektakli teatru cieni wayang kulit. W jego najszybszej części (irama lancar) instrumentaliści grający na zestawach gongów horyzontalnych bonang wykonują tzw. imbal-imbalan rodzaj figuracji realizowanych techniką przypominającą hoket.

Swara Suling (pelog nem) – piosenka autorstwa słynnego dhalanga i kompozytora Ki Nartosabdho (1925-1985). W tej kompozycji bęben kendhang gra w popularnym stylu dangdut, który wykształcił się w Indonezji na przełomie lat 60-tych i 70-tych pod wpływem tanecznych hitów z bollywoodzkich produkcji filmowych Jego nazwa stanowi onomatopeję rytmu wygrywanego na tabli – dang-dut-dang-dang.