Nuty: Nuty

Tadeusz Baird: Cztery sonety miłosne na baryton i orkiestrę symfoniczną (partytura)

43 PLN  zobacz w księgarni Alenuty.pl »

Kontakt ze sklepem:
tel.: 501 439 414
email:  [email protected]

Niezależnie od epoki utwory wokalno-instrumentalne stanowiły zawsze najbogatszy dział muzyki. Twórczość kompozytorów polskich ostatniego stulecia dostarczyła wiele interesujących i oryginalnych przykładów udanej symbiozy muzyki i słowa, świadczących o tym, jak bliskie są sobie literatura i muzyka. W pierwszej połowie wieku króluje niepodzielnie Karol Szymanowski, zarówno ze względu na różnorodność form, tematyki, czy rozwiązań warsztatowych, jak i niezwykle bogaty dorobek w tej dziedzinie. W okresie powojennym znajdujemy diametralnie różne, nowatorskie pod względem języka muzycznego, a także i formy, nie mniej godne uwagi przykłady utworów powstałych w wyniku inspiracji czy poszukiwań literackich kompozytorów takich jak Witold Lutosławski, Kazimierz Serocki, czy Eugeniusz Knapik. Na największą jednak uwagę zasługuje twórczość Tadeusza Bairda - kompozytora, którego można określić największym w tej dziedzinie spadkobiercą Szymanowskiego. Kompozytor ten, znany ze swych upodobań literackich, chętnie sięgał do poezji najnowszej czy dawnej, szukając w niej tematyki bliskiej człowiekowi, jak miłość czy śmierć. Komponując w 1956 roku muzykę do spektaklu 'Romeo i Julia' Szekspira w reżyserii Lidii Zamkow, współczesny liryk sięgnął po arcydzieło liryki miłosnej największego poety i dramaturga naszych czasów, po Sonety (w przekładzie Macieja Słomczyńskiego). Spośród 154 wybrał 4 i ułożył w cykl pieśni o miłości, która - choć zmienna i przemijająca - podobnie jak pory roku, nadaje sens ludzkiemu życiu. Każda z pieśni ma odrębny charakter: pierwsza - pogodna, druga - żartobliwa, trzecia - nostalgiczna, czwarta - pełna smutku i żalu.' Cztery sonety miłosne' są doskonałą pod każdym względem stylizacją. Biorąc na warsztat kunsztowną i piękną poezję, kompozytor zadbał o czysty, klarowny obraz muzyczny z wyrazistą linią melodyczną o szlachetnym rysunku, z prostą instrumentacją, dyskretnie ozdobioną harmoniką klasyczną. Zmienność nastroju podkreśla zmienność trybu dur-moll, finezji dodają zmiany metrum, zwroty kadencyjne, tryle i ozdobniki, czy zabawne dysonanse (w drugiej pieśni). Tadeusz Baird znany jako mistrz stylizacji udowodnił nie tylko w Czterech sonetach miłosnych, lecz także w suicie 'Colas Breugnon' - utworach bijących wszelkie rekordy popularności oraz w 'Trzech pieśniach' do tekstów starowłoskich i 'Pieśniach truwerów'. Posługiwał się najnowszym językiem muzycznym (dodekafonia, serializm), natomiast w stylizacjach potrafił wskrzesić ducha minionej epoki, dając wyraz swej tęsknocie za dawnym pięknem, za przeszłością, której śladów poszukiwał w otaczającym go świecie. W 1969 roku powstała wersja 'Czterech sonetów' na baryton, smyczki i klawesyn. Rozpowszechniła się także wersja utworu na baryton i fortepian, wydana w 1999 r. przez Polskie Wydawnictwo Muzyczne, będąca sporządzonym przez kompozytora wyciągiem. Nuty na baryton i orkiestrę symfoniczną, dla średnio-zaawansowanych. Tytuł: Cztery sonety miłosne na baryton i orkiestrę symfonicznąAutor: Tadeusz BairdInstrument: baryton, orkiestra symfonicznaStopień trudności: dla średnio-zaawansowanychNotacja muzyczna: zapis nutowy, partyturaSeria: Arcydzieła Muzyki Polskiej XX WiekuWydawnictwo: PWMFormat: 52 stron, A4 stojący (210x297 mm), oprawa miękkaJęzyk wydania: angielski, polskiISBN: 8322406495 zobacz w księgarni Alenuty.pl »