Trzytomowa kolekcja Mini Maestro prezentuje krótkie utwory fortepianowe od bardzo łatwych do średnio-zaawansowanych, przedstawione w porządku chronologicznym przez pięć stuleci, od baroku, klasycyzmu, romantyzmu i epoki nowożytnej po jazzi pop Na końcu każdego tomu - pod nagłówkiem More fun to play together - znajdują się trzy dodatkowe utwory na duet fortepianowy. Wszystkie utwory są łatwe do nauczenia i oferują zróżnicowany repertuar jako idealne uzupełnienie każdej metody nauczania gry na fortepianie z muzyką odpowiednią do występów koncertowych, codziennych ćwiczeń, egzaminów i konkursów. Druga część zawiera utwory z rozszerzonym zakresem dwóch oktaw i sekwencje akordów z trzema lub czterema składnikami, w tym ich przewroty. Inne aspekty nauki obejmują użycie pedału, proste ozdobniki, podstawową polifonię, rozróżnianie melodii i akompaniamentu oraz utwory w tonacjach durowych i molowych. Nuty przeznaczone dla początkujących. Zobacz przykładowe strony w galerii produktu. Pomogą one określić poziom trudności. Znajdziesz tam również inne dodatkowe informacje. Spis treści: Alexander Gretchaninoff (1864–1956): Ein kleines Tänzchen, Op. 98/10, Nach dem Balle, Op. 98/13 Anton Diabelli (1781–1858): Scherzo, Op. 149/6 Anton Diabelli (1781–1858): Tempo di Menuetto, Op. 125/8, Vivace, Op. 125/7 Béla Bartók (1881–1945): Spiel, Wehmut, Walzer Carl Maria von Weber (1786–1826): Allemande, Op. 4/2 Carl Orff (1895–1982): Klavier-Übung No. 20 Carl Reinecke (1824–1910): Lied, Serenade 1, Op. 183 Christian Petzold (1677–1733): Menuett G-Dur, BWV Anh. 114, Menuett g-Moll, BWV Anh. 115 Cornelius Gurlitt (1820–1901): Klavierstück, Op. 179/22, Gavotte, Op. 210/9 Drei vierhändige Bonusstücke: Eduard Horák (1838–1893): Scherzino Franz Schubert (1797–1828): Ländler, D 366/5 Frederick Scotson Clark (1840–1883): Tarantella Friedrich Kuhlau (1786–1832): Zwei schottische Tänze Nr. 2, Nr. 5 Félix Le Couppey (1811–1887): Arabische Melodie Georg Friedrich Händel (1685–1759): Gavotte C-Dur, Passepied C-Dur, HWV 559 George Nevada (1939–2014): Wenn Paris träumt Hans-Günter Heumann (*1955): Cool Jazz Cats, Magic Piano, Regenbogen-Fee, Modern Sonatina: 1 À la Clementi, 2 Pop Ballad, 3 Boogie-Woogie Ignaz Moscheles (1794–1870): Scherzo, Op. 55/3 Johann Krieger (1651–1735): Menuett a-Moll Johann Sebastian Bach (1685–1750): Aria d-Moll, BWV 515, Praeludium C-Dur, BWV 939 John Blow (1649–1708): Air John Kember (*1935): Simply Blue Joseph Haydn (1732–1809): Deutscher Tanz D-Dur, Hob. IX:22/2, Menuett F-Dur, Hob. IX:8/12 Jürgen Moser (*1949): Feelin’ Groovy Loris Tjeknavorian (*1937): Lustige Unterhaltung Ludwig van Beethoven (1770–1827): Deutscher Tanz C-Dur, WoO 8/1, Ecossaise G-Dur, WoO 23 Maria Szymanowska (1789–1831): Mazurka Mike Schoenmehl (*1957): Fips in the Park Oskar Bolck (1839–1888): Sonatine C-Dur, Op. 30/4, Allegro, Andante, Rondino: Vivace Peter Iljitsch Tschaikowsky (1840–1893): Die kranke Puppe, Op. 39/6 Rainer Mohrs (*1953): A Song of Hope Robert Schumann (1810–1856): Stückchen, Op. 68/5 Samuil Maikapar (1867–1938): Walzer, Op. 28/5 Wolfgang Amadeus Mozart (1756–1791): Menuett F-Dur, KV 2, Allegro B-Dur, KV 3 Tytuł: Mini Maestro 2 (easy)Autor: Hans-Gunter HeumannStopień trudności: dla początkującychInstrument: fortepianNotacja muzyczna: zapis nutowyWydawnictwo: SchottFormat: 72 strony, A4, oprawa miękkaJęzyk wydania: angielskiISBN: 9783795719074
zobacz w księgarni Alenuty.pl »
Instrumenty i sprzęt muzyczny
Meinl COUSTO-2 Hans Cousto The Cosmic Octave ksika
Rohema Percussion Maestro, batuta
Strunal Cello Maestro Linz 4/7 H - czeska wiolonczela 4/4
PWM Thomys Alojzy - Miniatury w różnych stylach. 10 utworów na saksofon altowy (Es) z fortepianem (+ partia saksofonu)
Pochodzący z miejscowości Fortaleza (Brazylia) Maestro Florêncio to znakomity dyrygent, altowiolista oraz kompozytor, który od 1985 roku na stałe mieszka w naszym kraju i od ponad 20 lat związany jest z najważniejszymi polskimi orkiestrami.
Wybitna indywidualność międzynarodowej dyrygentury – należy do czołowych dyrygentów świata. Krąg jego zainteresowań obejmuje zarówno wielką symfonikę – głównie klasyczną i romantyczną – jak i muzykę teatru operowego.