Witold Lutos?awski, Zachodzi s?oneczko, proMODERN
Antonín Dvo?ák - koncert wiolonczelowy
Dymitr Szostakowicz - koncert wiolonczelowy Es-dur
Witold Szalonek - Trzy szkice na harf? solo
Instrument smyczkowy wywodzący się z violi da braccio powstał mniej więcej około roku 1560 niedługo po pojawieniu się skrzypiec. Niestety jednak wiolonczela nie miała tyle szczęścia co skrzypce...
Żeby nie było niepoważnie nie zacznę od tego, że Luca jest nieziemsko przystojny (jakby nie wystarczyło to, że na wiolonczeli gra jak poeta i hardrockowiec w jednym). Wiolonczela, która trochę niesłusznie zniewieściała za sprawą pewnej prześlicznej wiolonczelistki ożywa w rękach tego młodego boga. O
Zespół tworzą liderzy sekcji orkiestry Warsaw Camerata: Adam Zarzycki – I skrzypce, Monika Kos-Nowicka – II skrzypce, Michał Styczyński – altówka, Jerzy Wołochowicz – wiolonczela i Małgorzata Kołcz – kontrabas.
Copyright © 2011-2024 CameralMusic.pl
Witold Lutosławski był jednym z najważniejszych polskich kompozytorów XX wieku. Koncert wiolonczelowy, który dzisiaj prezentujemy, stanowi jedno z jego najbardziej znaczących dzieł. Solistą w tym wykonaniu jest utalentowany wiolonczelista Nicolas Altstaedt, który z pewnością oddaje w pełni emocje i techniczną wirtuozerię tego utworu. Orkiestrą towarzyszącą jest Finnish Radio Symphony Orchestra, a dyrygentem jest Dmitri Slobodeniouk. Sam Lutosławski w swojej twórczości był zafascynowany eksperymentowaniem z formą i strukturą muzyczną. Jego kompozytorstwo jest związane z tzw. muzyką dodekafoniczną, która zakłada równą rangę wszystkich 12 dźwięków skali chromatycznej. W Koncercie wiolonczelowym słychać wyraźne wpływy tej techniki, zwłaszcza w sekcji orkiestry. Utwór składa się z trzech części, które łączą się ze sobą w logiczną całość. Pierwsza część jest pełna dynamiki i napięcia, z silnymi kontrastami między solistą a orkiestrą. Druga część, wolna i kontemplacyjna, ukazuje wszechstronność i liryczność wiolonczeli, która brzmi tu wręcz niemalże jak ludzkie głosy. Trzecia część buduje napięcie, wzrasta tempo i prowadzi do dynamicznego finału. Dzieło zostało napisane w 1970 roku, co sprawia że podlegało pewnym ograniczeniom epoki. W latach 60-70 XX wieku trwał bowiem okres ścisłej kontroli rządowych cenzorów nad sztuką. Lutosławski podchodził do tej sytuacji wyjątkowo sprytnie, ukrywając eksperymentalne techniki w dosłownie "niezrozumiałych" dla cenzorów dźwiękach. Koncert wiolonczelowy Witolda Lutosławskiego jest arcydziełem, które obok innych jego kompozycji wybitnie przyczyniło się do rozwoju polskiej muzyki współczesnej. Jego wykonanie przez tak utalentowane i doświadczone zespoły i artystów, jak w tym nagraniu, pozwala nam zrozumieć piękno i skomplikowanie tej muzyki.
To było niesamowite wykonanie! Nicolas Altstaedt jest absolutnie mistrzem swojego fachu, a jego gra na wiolonczeli jest po prostu urzekająca. Świetnie współgrał z orkiestrą, tworząc niezwykłe emocje i atmosferę. Słychać było cały paletę nastrojowych brzmień i piękne melodie Lutosławskiego. Dyrygent Dmitri Slobodeniouk zdecydowanie zasłużył na brawa za doskonałe poprowadzenie orkiestry. Wszystko razem stworzyło niezapomniane doświadczenie muzyczne. Cieszę się, że mogłem to obejrzeć!