W. A. Mozart - Symfonia koncertuj?ca Es-dur, KV 297b, cz. I
W. A. Mozart - Symfonia koncertuj?ca Es-dur, KV 297b, cz. II
Vladimir Ashkenazy: Nokturny Chopina
Wolfgang Amadeus Mozart - Aria Królowej Nocy
Urodzony w 1756 roku w Salzburgu Wolfgang Amadeusz Mozart przeszedł do historii jako niepowtarzalny kompozytor, geniusz, jeden z trzech klasyków wiedeńskich. Jego ojciec skrzypek od razu zauważył talent swojego syna, który już w wieku 4 lat grał proste melodie na klawikordzie.
Po raz pierwszy usłyszałam Requiem Faure mając lat czternaście. Wówczas cała moja percepcja skupiona była na twórczości jednego z klasyków wiedeńskich, twórcy najbardziej znanej mszy żałobnej - Wolfgang’a Amadeus’a Mozart’a.
Słowo symfonia wywodzi się z greki z syn- i phone, słowa które używane było przez greków do zdefiniowania konceptów dotyczących „zgodności”. Od XVIII wieku termin ten zaczął być używany odnośnie formy muzycznej wywodzącej się głównie z sonaty, alei również z preludia, suity i uwertury.
Copyright © 2011-2024 CameralMusic.pl
Wolfgang Amadeus Mozart był jednym z najważniejszych kompozytorów w historii muzyki klasycznej. Jego twórczość obejmuje wiele różnych form muzycznych, w tym symfonie, koncerty i opery. Symfonia koncertująca Es-dur, KV 297b, cz. III jest przykładem kompozycji, w której muzycy soliści mają okazję zaprezentować swoje umiejętności na instrumentach dętych drewnianych. W tym konkretnym wykonaniu solistami są Marek Ludwik na oboju, Andrzej Kucharski na klarnecie, Łukasz Mazurkiewicz na rogu i Anna Bownik na fagocie. To utalentowani muzycy, którzy doskonale przedstawili piękno i technikę tych instrumentów w tej symfonii koncertującej. Symfonia koncertująca Es-dur, KV 297b, cz. III - Andantino con Variazioni jest utworem o romantycznym charakterze, pełnym pięknych melodii, które różnią się stylistyką od poprzednich części symfonii. Tempo Andantino nadaje utworowi spokojny, refleksyjny charakter, a sekcja Variatio (Variazioni) dodaje odrobiny ekspresji i zmiany nastroju. Warto również wspomnieć o orkiestrze Symfonicznej PSM I i II st. im. F. Chopina w Opolu, która zagrała tę symfonię pod dyrekcją Huberta Prochoty. Wykonanie było doskonale dopracowane, zarówno pod względem technicznym, jak i muzycznym. Ten koncert odbył się 19 sierpnia 2010 roku w Filharmonii Opolskiej. Przedstawia on wspaniałe połączenie talentu solistów z pełnym zaangażowaniem orkiestry, co daje publiczności niezapomniane doświadczenie muzyczne. Mozart w swojej symfonii koncertującej Es-dur, KV 297b, cz. III zademonstrował swoje niezrównane umiejętności kompozytorskie, tworząc arcydzieło, które wciąż zachwyca słuchaczy do dziś.
Ten utwór jest naprawdę wspaniały! Niezwykle romantyczne brzmienie instrumentów dętych sprawia, że człowiek chce słuchać go non-stop. To fantastyczne połączenie obój, klarnetu, rógu i fagotu tworzy magiczną atmosferę. Soliści wykonują swoją rolę doskonale, ich umiejętności są niesamowite. Orkiestra prowadzona przez Huberta Prochotę jest rewelacyjna, daje wszystko z siebie, by całość brzmiała niesamowicie. Ten występ jest niezapomniany, a ja mam ochotę go oglądać i słuchać na repeat!