Ludwig van Beethoven - Dziewiąta symfonia, 'Choral'
Symphony No. 9 in D minor, Op. 125
1 - Allegro ma non troppo, un poco maestoso
2 - Scherzo: Molto vivace -- Presto
3 - Adagio molto e cantabile -- Andante moderato -- Tempo primo -- Andante moderato -- Adagio -- Lo stesso tempo
4 - Recitative: (Presto -- Allegro ma non troppo -- Vivace -- Adagio cantabile -- Allegro assai -- Presto: O Freunde) -- Allegro molto assai: Freude, schönere Götterfunken -- Alla marcia -- Allegro assai vivace: Froh, wie seine Sonnen -- Andante maestoso: Seid umschlungen, Millionen! -- Adagio ma non troppo, ma divoto: Ihr, stürzt nieder -- Allegro energico, sempre ben marcato: (Freude, schöner Götterfunken -- Seid umschlungen, Millionen!) -- Allegro ma non tanto: Freude, Tochter aus Elysium! -- Prestissimo, Maestoso, Molto Prestissimo: Seid umschlungen, Millionen!
Anna Samuil sopran
Waltraud Meier mezzo-sopran
Michael König tenor
René Pape bass
National Youth Choir of Great Britain
West-Eastern Divan Orchestra
Daniel Barenboim, dyrygent
Royal Albert Hall, 27 lipiec 2012
Jeden z trzech klasyków wiedeńskich, reprezentant późnego klasycyzmu Ludwig van Beetohoven miał ogromny wpływ na muzykę Romantyzmu. Urodzony w 1770 roku w Bonn miał trudne dziecińswto. Jego ojciec na siłę pragnął zrobić z syna geniusza muzycznego dlatego też od najmłodszych lat zapisał go na lekcje
Słowo symfonia wywodzi się z greki z syn- i phone, słowa które używane było przez greków do zdefiniowania konceptów dotyczących „zgodności”. Od XVIII wieku termin ten zaczął być używany odnośnie formy muzycznej wywodzącej się głównie z sonaty, alei również z preludia, suity i uwertury.
VIII Symfonia „Pieśni przemijania” Krzysztofa Pendereckiego to utwór, który – opowiadając o drzewach – mówi o nieubłaganym upływie czasu i ulotności ludzkiego życia. To wędrówka po obumierających ogrodach, po których oprowadzają niemieccy poeci: Eichendorff, Kraus, Hesse, Goethe, Rilke...
Copyright © 2011-2024 CameralMusic.pl
Dziewiąta Symfonia Ludwiga van Beethovena, znana również jako "Choral", to jedno z najważniejszych dzieł w historii muzyki klasycznej. Została skomponowana w latach 1822-1824 i jest jednym z ostatnich utworów tego wybitnego kompozytora. Symfonia składa się z czterech części, z których każda ma swoje unikalne cechy i niesamowitą energię. Pierwsza część, Allegro ma non troppo, un poco maestoso, jest niezwykle potężna i wprowadza nas w emocjonalne i ekscytujące tempo. Druga część, Scherzo: Molto vivace -- Presto, to prawdziwa eksplozja energii, która porusza nasze zmysły. Trzecią częścią jest Adagio molto e cantabile, która kontrastuje z poprzednimi częściami swoim spokojnym i pięknym brzmieniem. Ta część jest pełna melancholii, ale jednocześnie wywołuje uczucie ukojenia. Ostatnia część, zatytułowana Recitative, to uwielbienie miłości i radości. Ta część jest wyjątkowa ze względu na użycie chóru oraz solistów operowych, którzy wprowadzają intensywną, hymniczną melodię. W wykonaniu z 27 lipca 2012 roku w Royal Albert Hall pod batutą Daniela Barenboima, symfonia zachwyca swym rozmachem i emocjonalnością. Wyjątkowe głosy sopranu Anny Samuil, mezzosopranu Waltraud Meier, tenora Michaela Königa oraz basu René Pape przyczyniają się do niezapomnianego doświadczenia muzycznego. Warto podkreślić, że symfonia ta jest nie tylko mistrzowskim dziełem muzycznym, ale również odzwierciedleniem epoki romantyzmu, w której Beethoven tworzył. Jego prace były rewolucyjne w swojej indywidualności i ekspresji, a Dziewiąta Symfonia była manifestacją jego wizji artystycznej. Beethoven umiejętnie połączył elementy klasycznego stylu z nowymi, eksperymentalnymi pomysłami, tworząc arcydzieło, które nadal nie traci na swojej siłę i ważności. Jego muzyczne geniusz przewyższa czas i przemawia do naszych dusz nawet po wielu latach. Wykonanie Dziewiątej Symfonii w interpretacji Barenboima, z udziałem West-Eastern Divan Orchestra oraz National Youth Choir of Great Britain, jest wyjątkowe i niezapomniane. To pełne pasji i połączone sercem wykonanie, które oddaje hołd temu niesamowitemu dziełu sztuki. Ludwig van Beethoven Dziewiąta Symfonia pozostaje jednym z najbardziej wpływowych i ikonicznych utworów w historii muzyki, które wciąż porusza emocje słuchaczy na całym świecie. To prawdziwe arcydzieło, które zasługuje na nasz pełen szacunek i uwielbienie.
Ten utwór to prawdziwa klasyka, która niezmiennie porusza serce każdego słuchacza. Beethoven stworzył prawdziwe arcydzieło muzyczne, które przetrwało przez wieki. Symfonia nr 9 jest pełna pasji i głębokich emocji, które przenikają każdy dźwięk. Wspaniale brzmiące partie wokalne dodają utworowi jeszcze większej mocy. Wykonanie pod batutą Daniela Barenboima jest imponujące, a soliści wspaniale oddają intensywność tego dzieła. Ta symfonia to prawdziwa uczta dla ucha i naprawdę warto jej posłuchać, aby poczuć całą ekspresję i przekaz, jaki drzemie w muzyce Ludwig van Beethovena.