A. Vivaldi - Lato, Burza na akordeonie

Komentarz

• 

  Antonio Vivaldi, jeden z najważniejszych kompozytorów barokowych, stworzył serię koncertów pod tytułem "Cztery pory roku". "Lato" jest jednym z czterech koncertów, które składają się na tę serię. W tej części, zatytułowanej "Burza", słyszymy wykonanie na akordeonie przez Hrustevicha. W części pierwszej, zatytułowanej "Allegro", Vivaldi maluje dźwiękami obraz skwarnego letniego dnia. Słyszymy głosy ptaków, takich jak kukułki, turkawki i szczygieł. Poczucie letniego wiatru jest przedstawione za pomocą wysokich smyczków. Nagle zbliża się burza, a słyszymy melodię przestraszonego chłopca, granej przez solowe skrzypce. W drugiej części, "Adiego e piano - Presto e forte", nie ma uspokojenia. Zmęczone więźniów atakują dokuczliwe muchy i owady, co jest przedstawione przez solowy śpiew skrzypiec. Następnie nad ich głowami zbierają się ponure chmury, co słychać w szybko powtarzanych grupach szesnastkowych. W trzeciej części, "Presto", chmury niszczą zboże i kukurydzę gradu. Kompozytor osiąga jednolity dramatyczny nastrój tego obrazu za pomocą tremola, szybkich biegów gamowych, łamanych akordów, niepokojących figur basowych oraz wirtuozowskich efektów solowych skrzypiec. Wykonanie na akordeonie przez Hrustevicha daje nową perspektywę na tę niezwykłą muzykę. Jego umiejętność interpretacji i techniczne umiejętności umożliwiają nam odkrycie nowych niuansów i emocji w tym utworze. Dzięki Vivaldiemu i wybitnemu wykonaniu przez Hrustevicha możemy doświadczyć burzy letniej i poczuć intensywność tej ekscytującej kompozycji. Jest to kolejny przykład na to, jak muzyka może przenosić nas w czasie i przestrzeni, pozwalając nam odkrywać różne epoki i style muzyczne.

• 

  Wow, to było niesamowite! Ten wykonawca na akordeonie zrobił świetne wrażenie. Mistrzowsko oddał emocje ukryte w tej muzyce. Przy "Burzy" czuć było intensywność letniego dnia, aż człowiek mógł się poczuć jak w centrum nawałnicy. Instrumentalne odgłosy ptaków czy wiatru były tak realistyczne, że można było zamknąć oczy i uwierzyć, że jest się na środku przyrody. A finalne spadające krople deszczu były jakby wpadły w moją głowę. Dzięki takim wykonaniom klasyka Vivaldiego, młodzi ludzie również mogą odkryć piękno muzyki klasycznej.