Nie ma wątpliwości, że Maestro Tadeusz Kozłowski jest rekordzistą! Dla samego teatru Wielkiego w Łodzi, w ciągu jego 46 – letniej historii przygotował 55 premier operowych i baletowych, i trudno wśród nich znaleźć choćby jedną źle przyjętą przez krytykę czy publiczność. Same spektakle dyrygowane przez Maestra Kozłowskiego liczą się już w tysiącach, a warto dodać, że liczby te dotyczą wyłącznie Teatru Wielkiego w Łodzi; pewnie drugie tyle uzbierałoby się w innych krajowych i zagranicznych teatrach operowych.
Do Teatru Wielkiego w Łodzi studenta Kozłowskiego przywiózł z Warszawy w 1972 roku, jako swojego asystenta, wybitny polski dyrygent prof. Bogusław Madey i od tamtego momentu Maestro Kozłowski przeszedł wszystkie szczeble kariery dyrygenckiej – od wspomnianego asystenta dyrygenta do dyrektora artystycznego Teatru Wielkiego, stając się najlepszym polskim dyrygentem operowym i baletowym.
Mimo, iż Tadeusz Kozłowski kilkakrotnie rozstawał się z Wielkim w Łodzi, co w karierach artystycznych jest całkowicie normalne, to zawsze do niego wracał, traktując miejsce swojego debiutu z wielkim sentymentem i uznaniem; na szczęście z wzajemnością: i łódzka publiczność, i krytycy i artyści Teatru zawsze ze szczególnym szacunkiem i sympatią traktują każde spotkanie z talentem i kunsztem Maestra Tadeusza Kozłowskiego!
Najbliższe - nadzwyczajne, bo w 40 – lecie pracy artystycznej Maestra – spotkanie – to uroczysta premiera opery Pucciniego TOSCA, 17 maja br. w Teatrze Wielki w Łodzi.
fot. archiwum Teatru
TADEUSZ KOZŁOWSKI
Jest najwybitniejszym polskim dyrygentem operowym i jednym z najznakomitszych dyrygentów w Europie. Studia dyrygenckie ukończył w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie w klasie dyrygentury symfoniczno-operowej prof. Bogusława Madeya. Jeszcze w czasie studiów został zaangażowany do Teatru Wielkiego w Łodzi, gdzie przeszedł wszystkie stopnie kariery dyrygenckiej (asystent dyrygenta, dyrygent, kierownik wokalny, dyrygent - szef orkiestry), by w latach 1981-87 po raz pierwszy pełnić funkcję dyrektora artystycznego tej sceny. Dyrektorem artystycznym TWŁ był trzykrotnie.
W roku 1985 wraz z zespołem Teatru Wielkiego w Łodzi i gwiazdami takimi jak: Maria Chiara, Fiorenza Cossotto, Nunzio Todisco i Ivo Vinco zainaugurował działalność odrestaurowanego Teatro Vittorio Emanuele w Messynie.
W latach 1987-92 był pierwszym dyrygentem Macedońskiej Opery Narodowej i Macedońskiej Filharmonii Narodowej w Skopje, koncertował także w wielu miastach republiki oraz wielokrotnie prowadził gościnnie spektakle w Chorwackiej Operze Narodowej w Zagrzebiu.
Po powrocie do kraju w latach 1996-98 pełnił funkcję dyrektora artystycznego Teatru Muzycznego w Łodzi. We wrześniu 1998 roku na nowo objął stanowisko dyrektora artystycznego Teatru Wielkiego w Łodzi i pełnił ją do roku 2000, a następnie ponownie w latach 2004-2005. Dla tej sceny przygotował ponad 50 premier, w tym prapremiery polskie: „Echnaton” Philipa Glassa, „Dialogi karmelitanek” Francisa Poullenca, „Adriana Lecouvreur” Francesca Cilei, „Kandyd” Leonarda Bernsteina. W latach 2001-2002 był dyrektorem artystycznym Opery i Operetki w Krakowie.
Ma w repertuarze ponad 70 tytułów operowych, baletowych i operetkowych. Poprowadził ponad pięć tysięcy (!) spektakli oraz koncertów symfonicznych i kameralnych. Występował gościnnie w niemal wszystkich krajach Europy. Jest laureatem Brązowego Medalu Zasłużony Kulturze GLORIA ARTIS i „Maski Masek” – Nadzwyczajnej Złotej Maski przyznanej podczas jubileuszu 40-lecia Teatru Wielkiego w Łodzi za 50 znakomitych realizacji w tym teatrze. Od 2005 był w nim I dyrygentem, od października 2008 pełnił w Teatrze również funkcję kierownika muzycznego a następnie do lipca 2011 - zastępcy dyrektora ds. muzycznych. Począwszy od września 2009 do połowy 2011 był również także dyrektorem muzycznym Opery Narodowej w Warszawie.