Soundedit ’19 – Producent Nirvany oraz odkrywca Ramones w Łodzi!

Gala wręczenia nagrody „Człowieka ze Złotym Uchem” odbędzie się 26 października w Klubie Wytwórnia. To punkt kulminacyjny każdej edycji Festiwalu Soundedit. Dotychczas statuetkę odebrało trzydziestu ośmiu krajowych i zagranicznych producentów muzycznych. Podczas 11. edycji Festiwalu nagrodę otrzymają: Mick Harvey, Jan Borysewicz, Stanisław Soyka. Do tego grona dołączają dwie światowe sławy: Steve Albini i Craig Leon.

Statuetkę „Człowieka ze Złotym Uchem” według pomysłu Macieja Werka, który pragnął, by: „James Bond spotkał się z Salvadorem Dali”, zaprojektował Artur Malewski, absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi.

Laureaci nagrody „Człowieka ze Złotym Uchem”

Do tego znakomitego grona dołączają dwaj producenci, którzy w branży uchodzą za prawdziwe i niepokorne sławy. Podczas uroczystej gali wręczenia nagrody „Człowieka ze Złotym Uchem” Steve Albini zostanie uhonorowany statuetką w uznaniu za „całokształt dokonań w dziedzinie produkcji muzycznej”. Craig Leon otrzyma nagrodę za „pionierskie dokonania w dziedzinie produkcji muzycznej”, zagra również na afterparty w sobotę 26 października. Obaj spotkają się z festiwalową publicznością.

Steve Albini – urodzony w Pasadenie, w słonecznej Kalifornii, Amerykanin o włoskich korzeniach. Muzyk, dziennikarz muzyczny oraz inżynier dźwięku. Jego przygoda z muzyką rozpoczęła się podczas rekonwalescencji po złamanej nodze, kiedy to zaczął grać na gitarze basowej. W szkole średniej chodził na lekcje gry na tym instrumencie oraz zaczął interesować się punk rockiem. Po latach nadal podkreśla swoje zamiłowanie do gitarowego brzmienia mówiąc, że: „dobry hałas jest jak orgazm”. Miłością do punk rocka „zaraził” go jego przyjaciel. Dorastał przy dźwiękach muzyki takich zespołów jak The Stooges, The Ramones czy Kraftwerk.

Najbardziej znanym z albumów, jakie produkował Albini jest „In Utero” Nirvany. Była to ostatnia studyjna płyta zespołu, którego działalność zakończyła tragiczna śmierć Kurta Cobaina. To właśnie frontmanowi Nirvany zależało na współpracy ze Stevem, który brał udział przy stworzeniu kilku ulubionych albumów muzyka. Sam Albini nie należał do fanów twórczości Nirvany, mimo to zgodził się na współpracę.

Craig Leon – dorastał na Florydzie, gdzie uczył się prywatnie gry na klawiszach, komponowania i muzykologii. Współpracował z lokalnymi zespołami, nagrywając jako klawiszowiec i aranżer płyty z gatunku R&B oraz rocka w przeróżnych studiach, m.in. w studiu Criteria w Miami. Leon przeniósł się na Manhattan na początku lat 70., gdzie przyjął stanowisko A&R w wytwórni Sire pod kierownictwem Gottehrera i jego partnera Seymoura Steina. Tam był odpowiedzialny za odkrycie i wczesny rozwój Ramones, Talking Heads, Suicide oraz wielu innych artystów. Wyprodukował pierwszy album Ramones i skoncentrował się również na wspieraniu „ryzykownych” europejskich nagrań, których nie chciano wydać w USA.

Craig wyprodukował także album, który był powrotem Blondie na scenę – „No Exit” (1999) i pracował nad albumami: „Curse of Blondie” (2003), Marka Owena (z Take That), Jeana Luca de Meyera, Front242, The Chills, a także The Fall, Jesus Jones, New Fads, Eugenius oraz Shonen Knife. Warto zauważyć, że w 1999 r. Craig stał się jedynym producentem w historii brytyjskiej listy przebojów, który wydał popowy singiel nr 1; Blondie – „Maria” i zupełnie inny, klasyczny album nr 1; Izzy – „Libera Me” w tym samym roku.

Główne wydarzenia tegorocznej edycji Festiwalu Soundedit zrealizowane zostaną w klubie Wytwórnia w dn. 24-27 października 2019. 24 października (czwartek) w ramach Festiwalu wystąpią łódzkie zespoły: Moskwa i Blitzkrieg. 25 października (piątek) w Wytwórni zagrają: Nitzer Ebb oraz DAF. 26 października (sobota) w ramach 11. edycji Festiwalu Soundedit wystąpią: Misia Furtak, Mick Harvey oraz Stanisław Soyka. Tego samego dnia odbędzie się uroczysta Gala wręczenia nagrody „Człowieka ze Złotym Uchem”. 27 października (niedziela) od rana organizatorzy zapraszają rodziców i najmłodszych na „Marchewkowy Poranek”, czyli zajęcia edukacyjne dla dzieci, koncert Recyklofons oraz projekcję animowanego filmu „Jacek i Placek”. Udział w poranku jest bezpłatny. Wieczorem, tego samego dnia festiwalowa publiczność spotka się z Janem Borysewiczem, następnie Lady Pank zagra utwory do filmu „Jacek i Placek”.

Bilety i karnety można nabyć w kasie Klubu Wytwórnia (ul. Łąkowa 29, tel.: +42 639 55 55, [email protected]), w sieci salonów: Empik, Media Markt, Saturn oraz na stronach bilety24.pl i ticketmaster.pl.

I Am The Sound! – jestem brzmieniem. Jestem dźwiękiem. Jestem muzyką. Zapraszamy na 11. edycję Soundedit, zapraszamy do Łodzi!
Zdjęcia: mat. pras. org.
 

Soundedit ’19 – Steve Albini
Urodzony w Pasadenie, w słonecznej Kalifornii, Amerykanin o włoskich korzeniach. Muzyk, dziennikarz muzyczny oraz producent i inżynier dźwięku. Jego przygoda z muzyką rozpoczęła się w szkole średniej od gry na gitarze basowej. Wtedy też zaczął interesować się punk rockiem. Po latach nadal podkreśla swoje zamiłowanie do gitarowego brzmienia mówiąc, że: „dobry hałas jest jak orgazm”. Miłością do punk rocka „zaraził” go jego przyjaciel. Dorastał przy dźwiękach The Stooges, Ramones czy Kraftwerk.
Po ukończeniu szkoły średniej Steve rozpoczął studia w Medill School of Journalism na Northwestern University. To tam uzyskał dyplom dziennikarstwa, który otworzył mu drogę do przyszłej pracy, jaką było tworzenie artykułów do lokalnych gazet. Pisał głównie o powstających w tamtym okresie zespołach punk rockowych. Wtedy również rozpoczął nagrywanie swoich utworów.
W 1981 roku Albini założył grupę Big Black i wydał debiutancką EP-kę „Lungs”. Artysta znany jest z szerzenia opinii, że nagrywanie analogowe jest lepsze od cyfrowego. Podkreślił to nawet na tyle okładki wydanej w 1987 r. płyty „Songs About Fucking” zespołu Big Black, gdzie w bardzo ostry sposób przedstawił swoją tezę. Albini współtworzył również zespoły Rapeman czy Shellac, z którymi nagrał sześć studyjnych albumów.
Steve przygodę z produkcją muzyczną rozpoczął w latach 90. Pierwsze studio – Electrical Audio założył w 1995 roku. Albini nie lubi określenia „producent muzyczny”, zamiast tego nazywa siebie „inżynierem nagrywania”. Amerykanin sam szacuje, że do tej pory wyprodukował kilka tysięcy albumów. Wśród artystów, z którymi Steve współpracował, można wymienić takie gwiazdy jak: Foxy Shazam, Nirvana, Pixies, Mogwai, The Jesus Lizard, PJ Harvey, Superchunk, Bush, Robert Plant and Jimmy Page, Cheap Trick czy The Cribs. Steve słynie z tego, że w kwestii tworzenia materiału na płytę daje muzykom dużą wolność i jest zdania, że inżynier dźwięku nie powinien zbyt mocno włączać się w proces twórczy.
Najbardziej znanym z albumów, jakie produkował Albini jest „In Utero” Nirvany. Była to ostatnia studyjna płyta zespołu, którego działalność zakończyła tragiczna śmierć Kurta Cobaina. To właśnie frontmanowi Nirvany zależało na współpracy ze Stevem, który brał udział przy stworzeniu kilku ulubionych albumów muzyka. Sam Albini nie należał do fanów twórczości Nirvany, mimo to zgodził się na współpracę. Muzykom zależało na surowym brzmieniu albumu, a to właśnie z niego słynął Albini. Po pierwszym przesłuchaniu płyty Cobain nie był z niej w pełni zadowolony, jednak stwierdził, że jako fan chciałby ją kupić. To okazało się słusznym przypuszczeniem – album zyskał uznanie nie tylko publiczności, ale również krytyków.
Steve Albini jest znany z niepochlebnych opinii i niepopularnych poglądów o przemyśle muzycznym, który według niego nie wspiera samych twórców, lecz wytwórnie muzyczne, zarabiające na tym rynku najwięcej. W wywiadach podkreśla, że jest przeciwny takiemu modelowi wykorzystywania ludzi i ich osiągnięć. O wiele przychylniej wyraża się na temat udostępniania muzyki przez Internet. Według producenta, pozwala to rozwijać się zespołom, które bez tego narzędzie nie miałyby szans na przebicie się.
Podczas uroczystej gali wręczenia nagrody „Człowieka ze Złotym uchem” Steve Albini zostanie uhonorowany statuetką w uznaniu za „całokształt dokonań w dziedzinie produkcji muzycznej”. Gala odbędzie się podczas 11. edycji Międzynarodowego Festiwalu Producentów Muzycznych Soundedit w klubie Wytwórnia (ul. Łąkowa 29, Łódź), 26 października 2019 r. (sobota).
Zdjęcie: mat. pras. org.

Soundedit ‘19 – Craig Leon
Dorastał na Florydzie, gdzie uczył się prywatnie gry na klawiszach, komponowania i muzykologii. Współpracował z lokalnymi zespołami, nagrywając jako klawiszowiec i aranżer płyty z gatunku R&B oraz rocka w przeróżnych studiach, m.in. w studiu Criteria w Miami. W końcu stworzył własne studio nagrań z pomocą swojego przyjaciela Alexa Sadkina, który również wtedy pracował w Criteria. Po tym, jak producent Richard Gottehrer sprowadził do studia Sire zespół The Climax Blues Band, zaproponował Craigowi spotkanie w Nowym Jorku i rolę swojego asystenta.
W rezultacie Leon przeniósł się na Manhattan na początku lat 70., gdzie przyjął stanowisko A&R w wytwórni Sire pod kierownictwem Gottehrera i jego partnera Seymoura Steina. Tam był odpowiedzialny za odkrycie i wczesny rozwój Ramones, Talking Heads oraz wielu innych artystów. Wyprodukował pierwszy album Ramones i skoncentrował się również na wspieraniu „ryzykownych” europejskich nagrań, których nie chciano wydać w USA. W Sire Craig nauczył się umiejętności niezbędnych do produkcji muzyki na najwyższym poziomie.
Po wyprodukowaniu kompilacji „Live at CBGBs” dla Atlantic Records, Craig dołączył do Richarda Gottehrera i Marty Thau, zakładając firmę producencką o nazwie Instant Records. Projekty przedsięwzięcia obejmowały wczesne płyty Blondie, Richard Hell & The Voidoids oraz Suicide.
Craig w latach 70. współpracował również m.in. z takimi zespołami i artystami jak: Chilliwack, Willie Alexander and the Boom Boom Band, Martha Velez & The Wailers (współprodukowany z Bobem Marleyem i Lee Scratch Perrym), Robert Gordon i Link Wray, Moon Martin (w tym „Bad Case of Loving You” i „Cadillac Walk”), Rodney Crowell, Guy Clark, The Roches (z Robertem Frippem), Dwight Twilley, Sir Douglas Quintet, The Records i in. Na początku lat 80. pojawiły się: The Fabulous Thunderbirds, The Bangles czy The Beat Farmers.
W połowie lat 80. Craig na prośbę Statik Records (niezależnej spółki Virgin) przeniósł się do Wielkiej Brytanii, gdzie wyprodukował albumy: Jeffreya Lee Pierce’a, Flesh For Lulu i innych oraz miksował nagrania The Chameleons i The Sound. Od tego czasu pracował też m.in. z: Doctor and The Medics, The Pogues, The Go Betweens, The Primitives czy Adult Net.
Leon wyprodukował także album, który był powrotem Blondie na scenę – „No Exit” (1999) i pracował nad albumami: „Curse of Blondie” (2003), Marka Owena (z Take That), Jeana Luca de Meyera, Front242, The Chills, a także The Fall, Jesus Jones, New Fads, Eugenius oraz Shonen Knife. Warto odnotować, że w 1999 r. Craig stał się jedynym producentem w historii brytyjskiej listy przebojów, który miał na koncie popowy nr 1; Blondie – „Maria” i w tym samym roku album z muzyką klasyczną nr 1; Izzy – „Libera Me”. Craig wyprodukował również wiele innych płyt z muzyką klasyczną.
Producent zawsze zajmował się rozwojem nowych pomysłów i działał w alternatywnych formach w muzyce współczesnej. Napisał i wyprodukował trzy własne albumy, w tym „Nommos”. Ten ostatni, oparty na motywach etnicznych Afryki Północnej i muzyki elektronicznej, był wykorzystywany przez członków zespołu tanecznego The Twyla Tharp oraz jako ilustracja do wystawy otwierającej Muzeum Sztuki Współczesnej w Los Angeles w 1981 r. Ciekawym projektem jest również „Kosh Dance Theatre: Klub Anima”, który dotyczy naprzemiennych klasycznych i współczesnych form elektronicznych.
Leon Craig zagra na afterparty podczas 11. edycji Międzynarodowego Festiwalu Producentów Muzycznych Soundedit. Występ odbędzie się w klubie Wytwórnia (ul. Łąkowa 29, Łódź), 26 października 2019 r. (sobota). Wcześniej artysta zostanie uhonorowany statuetką „Człowieka ze Złotym Uchem” w uznaniu za „pionierskie dokonania w dziedzinie produkcji muzycznej”.
Zdjęcie: mat. pras. org.