Richard Wagner

Ten kompozytor i teoretyk działający w epoce romantyzmu urodził się w Lipsku w roku 1813. Muzyką zaczął interesować się po wsyłuchaniu dzieł Beethovena oraz Webera. Jego pierwsze dzieło- uwertyrę orkiestrową można było usłyszeć w Lipsku, kiedy artysta ten miał 16 lat. W latach 1833-1839 pracował w operach w Würzburgu, Magdeburgu, Königsbergu i Rydze, komponując takie utwory jak „Wróżki”, „Zakaz miłości” oraz wiele dzieł orkiestrowych w tym symfonię.
Następnie udał się statkiem do Londynu tworząc drugą ze swoich wybitnych oper, która nosi tytuł „Latający Holender”. W roku 1842 zaprezentował swoją operę „Renzi” w Hoftheater w Dreźnie, która okzała się wielkim sukcesem i dzięki której był w stanie wypromować także „Latającego Holendra” i w końcu stać się dyrektorem Hoftheatru. Kolejna operą, którą Wagner zaprezentował publiczności w Lipsku była „Tannhäuser”, któa jednak ze względu na swój innowacvyjny charakter nie spodobała się. Artyście postanowił więc pomóc jego przyjaciel Franciszek Liszt, który wystawił tę operę 3 lata później w Weimarze. Dokładnie taka sama sytuacja miałą miejsce w związku z operą Lohengrin, która również nie przypadła do gustu słuchaczom z Lipska i która została zaprezentowana przez Liszta w Weimarze.
W roku 1847 dołączył do rewolucjonalistów w Niemczech iz tego powodu musiał uciec do Zurichu. Tam udało mu się pracować nad swoim czteroczęściowym dramatem scenicznym „Pierścieniem Nibelunga” opartym na Das Nibelungenlie, niemieckim poematem epickim z XIII wieku. Twierdząc, że ostatnia część tego dzieła „Zmierzch Bogów” wymagała dopracowania stworzył jeszcze jedną część nazwaną „Zygfryd”. W roku 1859 roku powstała jego znakomita opera Trystian i Izolda, której premiera miała miejsce po jego powrocie z Zurichu do kraju w 1865 roku w Monachium. W 1872 Magner skomponował ostatnią część „Pierścienia Nibelunga” i cała tetralogia miała swoją premierę w Festspielhaus w Bayreuth, teatrze stworzonym specjalnie do wystawiania oper wagnerowskich. Później rozpoczął pracę nad kolejnym utworem zatytułowanym „Parsifal”, dramacie opartym na legendzie o Świętym Gralu, którego premiera miała miejsce w 1882 roku. W tym samym roku artysta zaczął mieć problemy ze zdrowiem i w nadzieji, że lepszy klimat je polepszy udał się do Wenecji. Tam też zmarł kilka dni później w roku 1883. Został pochowany w mauzoleum swojej willi w Bayreuth.

 

Polecamy operę "Latający Holender" wykonaną przez Słowacką Filharmonię Narodową.

https://www.youtube.com/watch?v=L1BH05Betv4

Preludium z "Trystiana i Izoldy". Wykonanie: Orkiestra Teatru Narodowego w Monachium.