Ten dostojny taniec rozpoczynający i kończący niegdyś ważne uroczystości, bale, a obecnie studniówki swój początek zawdzięcza tańcu ludowemu, który wiadomo, że końcem XVI wieku pojawił się na ziemiach polskich. Z biegiem lat polonez stał się tańczony przez wszystkie warstwy społeczne naszego kraju i wraz z drugą połową XVII wieku został nazwany narodowym tańcem polskim.
Polonez to taniec o umiarkowanym tempie na ¾ o prostej melodii opierającej się na krótkich frazach. Rytm tej formy muzycznej jest bardzo charakterystyczny, typowy składa się z samych ósemek i dwóch szesnastek.
Podczas XVIII wieku polonez stanowi część suity barokowej. Jan Sebastian Bach zawarł ten taniec w suicie francuskiej oraz w suicie orkiestrowej. W epoce klasycznej Wolfgang Amadeusz Mozart i Ludwig van Beethoven dodali do poloneza różne rytmy, np. w postaci bolera hiszpańskiego. Niemniej jednak, najsłynniejszym twórcą polonezów jest bez wątpienia Fryderyk Chopin, który skomponował 10 polonezów.
Co ciekawe, formę poloneza możemy usłyszeć w znanych nam kolędach, takich jak „Bóg się rodzi”, „Dzisiaj w Betlejem” czy „W żłobie leży”, pochodzących z XVII wieku.
BAROK
Jan Sebastian Bach Polonez z Suity Orkiestrowej nr 5- Amsterdam Baroque Orchestra
Georg Philipp Telemann Polonez z Suity a-moll- Sophie Gent & Stephen Freeman- skrzypce, Margaret Little- altówka, Amanda Keesmat, wiolonczela, Nicolas Lessard- kontrabas, Olivier Fortin- klawesyn
KLASYCYZM
Ludwig van Beethoven Polonez C-dur- Edward Kilenyi