Urodził się w 1948 roku w Rydze, gdzie przez krótki czas uczył się w miejskim konserwatorium. Następnie wyjechał do Leningradu i tam w wieku 17 lat dostał pierwszą nagrodę na Krajowym Konkursie Wiolonczelowym. W tym samym roku zadebiutował z Filharmonią Leningradzką i od tego czasu był znany jako „Rostropowicz Przyszłości”. W następnym roku zdobył nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Czajkowskiego w Moskwie, dzięki czemu mógł rozpocząć naukę na Konserwatorium w Moskwie u Rostropowicza. W tym czasie podróżował po całym Związku Radzieckim, jednak z powodu przymusowej pracy w 1970 roku postanowił uciec z ZSRRu.
Po wyjeździe z kraju zamieszkał w Izraelu. W 1973 roku wygrał Międzynarodowy Konkurs Wiolonczelowy Gaspara Cassadó we Florencji, następnie zadebiutował w nowojorskim Carnegie Hall wraz z Filharmonią Pittsburghską. Rok później podjął naukę u Gregora Piatigorskiego, stając się tym sposobem jedynym wiolonczelistą, którego nauczycielami byli Rostropowicz oraz Piatigorski. Od 1975 roku wiele podróżował po Stanach Zjednoczonych, Europie, Australii oraz Dalekim Wschodzie, szczególnie po Japonii.
Jego pierwszym nagraniem był Podwójny Koncert Brahmsa wraz z Gidon Kremer oraz z Filharmonią Wiedeńską pod batutą Leonarda Bernsteina dla Deutsche Grammophon. Od tego czasu artysta nagrywał dla tej wytwórni. Lista utworów, które nagrał jest niesamowicie długa, warto jednak wymień kilka z nich: sonaty solowe Bacha, sonaty Bacha i Beethovena z Martą Argerich, tria Szostakowicza i Czajkowskiego z Gidon Kremer i Marta Argerich oraz 4 bisowe płyty z własnymi transkrypcjami pieśni Brahmsa, Schuberta i francuskich kompozytorów .
W roku 1995 po raz pierwszy powrócił do Moskwy, gdzie dał koncert oraz wraz z Narodową Orkiestrą Rosyjską nagrał dzieła Prokofiewa oraz Miaskowskiego. 5 lat później z okazji Roku Bachowskiego Mischa koncertował na wielu kontynentach, grając 6 suit solowych oraz 3 sonaty na wiolonczele i fortepian.
BAROK
Z Martą Argerich wykonuje sonatę G-dur Jana Sebastiana Bacha.
KLASYCYZM
Sonata wiolonczelowa nr 5 Ludwika van Beethovena wraz z Martą Argerich.
Trio fortepianowe nr 4 Ludwika van Beethovena. Występują Mischa Maisky, Aleksandar Madzar i Alexei Ogrintchouk.
Toontrack EZX Blues biblioteka brzmie [EZdrummer, Superior Drummer]2 klasyczne zestawy perkusyjne [Gretsch z 1970 roku oraz szwedzki Levin z 1940 roku], crash Paiste i Sabian, klasyczne talerze Zildjan A i K, partie perkusji zapisane w formacie MIDI
Seymour Duncan STL 1B Vintage ″Broadcaster″ przetwornik do gitary elektrycznej do montau przy mostku
Seymour Duncan STL 1 Vintage ′54 Tele przetwornik do gitary elektrycznej do montoau przy mostku