Księżniczka Czardasza w reżyserii Michała Znanieckiego 13 i 14 września w Palladium

Wielki powrót operetki na warszawskie sceny. Mazowiecki Teatr Muzyczny imienia Jana Kiepury w Warszawie, zaprasza na wyjątkowy spektakl - operetkę “Księżniczkę czardasza”.

„Księżniczka czardasza” w reżyserii Michała Znanieckiego przywróci należne miejsce operetce, przez wiele lat nieobecnej na warszawskiej scenie teatralno-muzycznej. Wybitni realizatorzy i artyści stworzyli spektakl oddający piękno tego ponadczasowego dzieła – mówi Iwona Wujastyk dyrektor Mazowieckiego Teatru Muzycznego.

Wizjoner, uznany na świecie reżyser operowy Michał Znaniecki, podjął się realizacji słynnej operetki i dzięki temu widowiskowy spektakl ponownie 13 i 14 września będzie można zobaczyć w Warszawie na scenie Teatru Palladium.

Historia miłosna gwiazdy czardasza Sylvii Varescu i młodego arystokraty księcia Edwina do dziś uchodzi za największy sukces Imre Kálmána – najwybitniejszego obok Lehára przedstawiciela II operetki wiedeńskiej. Libretto napisali Leo Stein i Bela Jenbach. Sztuka budziła podziw przede wszystkim melodyczną inwencją Kálmána, łączącą atmosferę wiedeńskich salonów i węgierskich rytmów z nutą zaskakującej melancholii. Nikomu później, tak jak Kálmánowi, nie udało się oddać atmosfery przedwojennej epoki – pustego świata nocnych lokali, lowelasów i szansonistek. Operetka doczekała się aż pięciu ekranizacji.

Kierownictwo muzyczne „Czardaszki” objął Rafał Kłoczko, jeden z najzdolniejszych dyrygentów (także kompozytor i teoretyk muzyki) młodego pokolenia. We wrześniu Płocką Orkiestrą Symfoniczną im. Witolda Lutosławskiego zadyryguje Grzegorz Brajner. Na scenie zobaczymy Marceline Beucher (Silva Varescu, księżniczka czardasza), Andrzeja Precigsa (Leopold Maria von Lippert, książę), Alekdandre Hofman (Anhilda), Huberta Stolarskiego (Edwin), Wiolette Białk, Mikołaja Adamczyka, Dariusza Niebudka, Tomasza Gęsikowskiego i Andrzeja Wiśniewskiego. Scenografią zajął się Włoch, który na co dzień współpracuje z reżyserem Michałem Znanieckim - Luigi Scoglio.

Operetka jest światem, który łączy melodramat z codziennym życiem. Przepiękne melodie dają niejako jasny kierunek, że miłość zawsze zwycięży. Jednak wczytanie się w jej libretto zawsze zaskakuje świeżością i punktem widzenia. W dzisiejszym świecie, tak jak w świecie „Księżniczki czardasza" artysta nadal jest outsiderem. Konflikty zbudowane przez Kalmana wciąż są aktualne. Nie trzeba nawet uwspółcześniać tej historii: metafora pozostaje uniwersalna i bolesna. Wybór między miłością i karierą nadal gości w naszych domach i plotkarskich publikacjach. Konwenanse i podziały społeczne nadal odrzucają artystę i umieszczają go w rejonach mezaliansu. Silva Varescu nie chce być tylko zabawką arystokratycznego świata i do końca walczy o swoją godność. Chce obalenia wszystkich podziałów i akceptacji. Podejmuje ważne decyzje jak prawdziwa księżniczka, choć jest tylko księżniczką czardasza.

Więcej szczegółów znajdziecie na stronie internetowej www.ksiezniczkaczardasza.mteatr.pl.