„Początki stylu flamenco: muzyki, tańca i śpiewu giną w pomroce dziejów, przypuszcza się bowiem, że powstał on po przetworzeniu muzyki i tańców hinduskich przez Cyganów przybyłych przez kraje arabskie do Europy Zachodniej. Teoretyk tańca Alfonso Claramunt twierdzi, że romskie plemiona zostały wygnane z Indii w 1400 roku przez wojska Tamerlana i powędrowały w różne strony świata, a w Hiszpanii pojawiły się razem z wojskami Saracenów. Jako folklor ludzi ubogich charakteryzował się niewielką ilością instrumentów. Do dziś zresztą rytm – podstawa muzyki, śpiewu i tańca flamenco – oparty jest na klaskaniu zwanym palmas, pstrykaniu palcami (pitos), uderzaniu podeszwami butów o podłoże”. (A. Gardzina-Kubała)