Koncert w Muzeum Pana Tadeusza

5.02.2012 roku
Niedziela, godz. 18.00
Muzeum Pana Tadeusza
Jakub Kościukiewicz – wiolonczela
Ewa Mrowca – klawesyn
Program:
D. Gabrielli – Sonata G-dur na wiolonczelę i b.c.
D. Gabrielli – Ricercar II na wiolonczelę solo
G.F. Händel / W. Babell – Vo far Guerra na klawesyn solo ze zbioru Suits of the most celebrated lessons collected and fitted to the harpsichord or spinnet
G.F. Telemann – Sonata D-dur na wiolonczelę i b.c.
J.S. Bach – I Suita G-dur na wiolonczelę solo BWV 1007
A. Vivaldi – Sonata a-moll na wiolonczelę i b.c. RV 44

Koncert w Muzeum Pana Tadeusza to spotkanie z muzyką baroku, wiolonczelą barokową i nieodłącznym instrumentem tej epoki – klawesynem. Wystąpi wiolonczelista Jakub Kościukiewicz oraz klawesynistka Ewa Mrowca. Oboje są aktywnymi muzykami na polskiej scenie muzycznej. Ewa jest solistką i kameralistką, wykłada na uczelniach łódzkiej i krakowskiej, w 2009 roku uzyskała tytuł doktora sztuki. Jakub jest stałym członkiem Warszawskiej Opery Kameralnej, Wrocławskiej Orkiestry Barokowej, prowadzi klasę wiolonczeli barokowej w ZSM im. F. Chopina w Warszawie oraz na AM w Łodzi. Jest również solistą i kameralistą, współpracował z większością polskich zespołów grających muzykę dawną na historycznych instrumentach. Instrument, na którym gra Jakub Kościukiewicz, zbudowany został na Dolnym Śląsku w 1790 roku, a konkretnie w Szklarskiej Porębie (wówczas Schreibehau) przez Gottfrieda Siegismunda Liebicha.
Program koncertu to przegląd tzw. żelaznego repertuaru wiolonczelowego z okresu późnego baroku. Dominujący ówcześnie styl włoski odcisnął swe piętno niemal na całej mapie muzycznej kontynentu, również w Niemczech i Anglii. Usłyszymy największych gigantów baroku: Bacha, Händla i Vivaldiego oraz prekursora wiolonczeli jako instrumentu solowego i autora pierwszych sonat na wiolonczelę i basso continuo, a także solowych ricercarów – Domenica Gabriellego, bez którego nie byłoby literatury wiolonczelowej w baroku. Zabrzmi również dzieło Telemanna będące wręcz encyklopedycznym przykładem sonaty barokowej, choć jest jedyną sonatą w jego dorobku artystycznym. Vivaldi napisał dziewięć sonat wiolonczelowych; usłyszą Państwo mniej znaną z nich, ale jedną z najbardziej ekspresyjnych i o typowo włoskim temperamencie.