Program:
P. Czajkowski – Uwertura-fantazja „Romeo i Julia”
P. Czajkowski – Wariacje rokoko na wiolonczelę i orkiestrę op. 33
S. Rachmaninow – II Symfonia e-moll op. 27
Poruszająca historia Romea i Julii stała się synonimem miłości tragicznej, beznadziejnej, a losy głównych bohaterów pokazały, jak niszczycielską siłą jest nienawiść. Nieśmiertelna para kochanków z dramatu Williama Szekspira wielokrotnie inspirowała artystów. Temat ten podejmowali tacy kompozytorzy, jak Berlioz, Gounod, Prokofiew, a nawet Bernstein. Dzieło Czajkowskiego powstało dzięki namowom jednego z jego przyjaciół, przedstawiciela Potężnej Gromadki – Milija Bałakiriewa – który najpierw zasugerował sam temat, a później, w czasie pracy nad utworem służył Czajkowskiemu radami i pomocą. Uwertura pochodzi z samych początków kariery kompozytorskiej Czajkowskiego. Twórca dał upust swojej fantazji – zastosował nawet efekty ilustracyjne. W tej muzycznej opowieści znajdziemy świątobliwego ojca Laurenta, zauroczy nas płynące wprost spod balkonu Julii liryczne wyznanie miłosne Romea, usłyszymy odgłosy walki, szczęk szpad – udźwiękowienie nienawiści pomiędzy rodami Montecchich i Capulettich.
Kolejna kompozycja Czajkowskiego, która zabrzmi na koncercie, to jego ukłon w stronę muzyki dawnych wieków. Wariacje na temat rokoko zainspirowane zostały dziełami Mozarta, choć sam tytułowy temat jest jedynie stylizowany i stanowi wynik inwencji rosyjskiego twórcy. Kompozycja powstała przy współudziale znakomitego wiolonczelisty Wilhelma Fitzenhagena. Siedem błyskotliwych wariacji to doskonała możliwość popisu dla solisty, w tym przypadku znakomitego i cenionego Tomasza Strahla, któremu towarzyszyć będzie Orkiestra Filharmonii Wrocławskiej pod dyrekcją Radosława Szulca.
Czajkowski pokładał duże nadzieje w talencie Sergiusza Rachmaninowa, nazywając go „tym, który wprowadzi muzykę rosyjską w XX wiek”. Poza nieudaną premierą I Symfonii w 1897 roku, przez kolejne dekady jego kariera systematycznie się rozwijała. II Symfonia powstała ponad dziesięć lat później, w czasie gdy Rachmaninow pełnił funkcję dyrygenta moskiewskiego Teatru Bolszoj. Utwór został dedykowany uczniowi Czajkowskiego – Siergiejowi Taniejewowi.