Karl Ditters von Dittersdorf

Urodził się w Laimgrube (dzisiejszy Wiedeń) w 1739 roku i w wieku 7 lat zaczął uczyć się gry na skrzypcach i szybko zdobył protektorat samego księcia Josepha Friedricha von Sachsen-Hildburghausena, dzięki któremu udało mu się kontynuować naukę na instrumencie pod okiem Francesco Traniego oraz rozpoczął naukę kompozycji u Giuseppe Bonno.

W wieku 26 lat przejął po Michaelu Haydnie posadę dyrygenta orkiestry w Grosswardein i poświęcił się twórczości. Zaczęły wtedy powstawać jego pierwsze dzieła wokalne oraz instrumentalne, lecz to właśnie te pierwsze dostarczyły mu w tamtym czasie największego sukcesu. Po 4 latach od momentu rozpoczęcia współpracy z orkiestrą w Grosswardein cesarzowa Maria Teresa rozwiązała orkiestrę, a kompozytor udał się do Wrocławia, gdzie został kapelmistrzem orkiestry księcia biskupa Philippa Gottharda von Schaffgotscha. W tym samym roku został nadany mu tytuł Rycerza, a 2 lata później tytuł szlachecki von Dittersdorf.

W roku 1786 powstała jego znakomita opera Doktor und Apotheker, która nawet porównywana była z „Weselem Figara” i trafiła na sceny całej Europy. Skomponował również wiele programowych symfonii, z których 12 opartych jest na niektórych z ksiąg „Metamorfoz” Owidiusza. Może zaskakiwać fakt, że ani Haydn ani Mozart nie zdecydowali się na kompozycję tego typu dzieł.

Po 24 latach spędzonych we Wrocławiu Carl Ditters po ostrym spięciu z księciem biskupem musiał opuścić miasto i udał się do Czech, gdzie w 1799 roku w biedzie w zamku pewnego mecenasa w pobliżu Neuhof zmarł.