Francuski kompozytor, znany przede wszystkim z twórczości operetek przyszedł na świat w Kolonii w 1819 roku. Jego ojciec kantor i nauczyciel muzyki postanowił zadbać o muzyczne wykształcenie syna i zapisał go na naukę wiolonczeli w Paryskim Konserwatorium. Tam młody Offenbach studiował przez rok po czym zatrudnił się w paryskiej Opéra Comunique jako wiolonczelista.
Jego pierwszym dziełem dla teatru był „Pascal et Chambord”. Utwór ten nie przyniósł jednak sławy kompozytorowi. To wraz z napisaniem operetki „Pepito” rozpoczęła się jego kariera jako kompozytora operetek. W roku 1855 otworzył swój własny teatr operetkowy Les Bouffes Parisiens, gdzie przedstawiane były jego dzieła (m. in. „Madame Papillon”, „Ba-ta-clan”, „Tromb-al-Cazar” i „Le mariage aux lanternes”). 3 lata później na scenie jego teatru miała miejsce premiera „Orfeusza w piekle” operetki rytmicznej, o ciekawej melodii, która spotkała się z dużym zainteresowaniem, gdyż przedstawiała realny obraz społeczeństwa II Cesarstwa Francuskiego.
Od 1872-75 roku był dyrektorem teatru Gaité, który został zamknięty z powodu bankructwa. Rok później odwiedził Stany Zjednoczone.
Jego największym dziełem była opera oparta na fantastycznych opowiadaniach Ernesta Teodora Amadeusza Hoffmana zatytułowana „Opowieści Hoffmana”. Kompozytor zmarł w Paryżu w 1880 roku i nie doczekał się premiery tego dzieła, która miała miejsce rok po jego śmierci w Opéra Comique.
Offenbach w swoich utworach parodiował politykę oraz słabości II Cesarstwa Francuskiego i w ten sposób zapisał się w historii jako satyryk związany na zawsze z teatrem komicznym Paryża.
Barkarola z opery "Opowieści Hoffmana"- Anna Netrebko i Elina Galanca
"Can Can" na Orkiestrę Mandolin z Ettlingen. Aranżacja Detelf Tewes.