Dwoje utalentowanych młodych muzyków założyło ten unikalny duet w 2005 r. w Weimarze podczas studiów w Hochschule fur Musik im. F.Liszta. Od tego czasu zagrali już ponad 100 koncertów w całej Europie m.in. w Niemczech, Włoszech, Polsce, Finlandii oraz Szwecji. Każdy z artystów ma na swoim koncie wiele sukcesów indywidualnych na przesłuchaniach i konkursach muzycznych. Jako duet wiolonczelowo-gitarowy otrzymali wiele stypendiów i nagród z czego ostatnie to dwukrotna nagroda Fińskiego Ministra Kultury w 2013 i 2011 r., stypendium fińskiej fundacji Madetoja (2013), fińskiej fundacji LUSES (2012) oraz fińskiej fundacji kultury SKR w 2012 i 2014 r.
Pomimo, iż od 2012 r. artyści koncentrowali się głównie na poszukiwaniu oryginalnych utworów na ten nietypowy duet w zapomnianej muzyce XIX wieku, regularnie współpracowali i współpracują również z wieloma kompozytorami z całego świata. Muzycy tym samym poszerzają swój repertuar zamawiając nowe utwory od wielu wybitnych współczesnych kompozytorów, takich jak Dusan Bogdanovic, Ronald Pearl, Pertti Jalava, Juha Leinonen czy Paula Ptach-Dembska. Dzięki tej współpracy powstało wiele wspaniałych nowych kompozycji, które regularnie wykonywane są przez duet w czasie licznych koncertów. Ich najnowsza współpraca z wybitnym serbskim kompozytorem i gitarzystą Dusanem Bogdanovicem zakończy się nową płytą duetu (2015 r.) w całości poświęconą jego kompozycjom.
Nowy rozdział w muzyce kameralnej XIX w. - Canzonetta Italiana- Original 19th century duos for cello and guitar - najnowsza płyta Duo Vitare
Od 2012 roku zespół Duo Vitare koncentrował się na poszukiwaniu zapomnianych duetów wiolonczelowo-gitarowy w muzyce XIX w. Inspiracją do tego było opublikowanie na wiosnę 2012 roku przez wydawnictwo Chanterelle Verlag dwóch oryginalnych duetów wioloczelowo-gitarowych z pierwszej połowy XIX w. Te nieznane dotąd utwory zostały przypisane (chodź nie ma w tym żadnej pewności) wybitnemu włoskiemu gitarzyście zwanym również „Paganinim gitary-Luigiemu Legnaniemu. Warto zaznaczyć, że rękopisy utworów zostały znalezione w prywatnej kolekcji Seppa Bachera, austriackiego gitarzysty - ciekawej osobowości w austriackim świecie gitarowym okresu międzywojennego. W środowisku gitarzystów zawrzało, okazało się bowiem iż duet wiolonczelowo-gitarowy, tak mało popularny w dzisiejszych czasach, w XIX w. mógł być czymś zupełnie naturalnym. Niestety duety te nie mogły przetrwać swojego czasu. Prawdopodobnie zostały zaginione lub tak, jak w przypadku tych dwóch kompozycji, nigdy nie wydane.
Zaczęto się również zastanawiać czy trafnie przypisano odnalezione rękopisy Luigiemu Legnaniemu. Sugeruje się również nazwiska takich kompozytorów jak Anton Diabelli czy Joseph Merk.
Te nowo odnalezione utwory otworzyły nowy rozdział w kameralnej wczesnoromantycznej muzyce gitarowej. Do tej pory zachowało się tylko kilka utworów oryginalnie skomponowanych na ten skład. Jednak prawie w każdym z tych utworów partia gitary jest słabo rozbudowana, przez co odczuwa się silną dominację wiolonczeli. Oba wirtuozowskie duety „Legnaniego” są prawdziwymi utworami kameralnymi gdzie oba instrumenty są równorzędnymi parterami pod względem technicznym oraz wyrazowym.
W trakcie powstawania płyty prowadziliśmy długie rozmowy e-mailowe z prof. Stefanem Hacklem - austriackim muzykologiem z Salzburgowskiego Mozarteum, który również opracował oba duety dla niemieckiego wydawnictwa „Chanterelle Verlag”. Wspólnie doszliśmy do wniosku, że jest duża możliwość, iż oba duety powstały na skutek współpracy dwóch wybitnych instrumentalistów. Oczywiście głównym kandydatem na gitarzystę jest właśnie dla prof. Hackla Luigi Legniani, zaś jeśli chodzi o wiolonczelistę najlepszym kandydatem wydaje się być wybitny wiolonczelista XIX w., ulubieniec L.v.Beethovena Joseph Merk. Ten świetny wirtuoz grywał często w trio ze skrzypkiem Josephem Maysederem oraz innym wybitnym gitarzystą tego czasu Mauro Giulianim.
Można by przez to przyjąć ,że przebywał on w gronie wybitnych gitarzystów i mógł tym samym znać również Luigiego Legnaniego. Warto też zaznaczyć, że obaj muzycy mieszkali i koncertowali często w Wiedniu.
Te dwa utwory, a wiemy również o trzecim jeszcze nie wydanym duecie, który obecnie znajduje się w rękach prof.Hackla zainspirowały nas do dalszych już samotnych poszukiwań. Oryginalny duet wiolonczelowo-gitarowy Guillauma Gatayesa odnaleźliśmy w kolekcji Królewskiej Biblioteki belgijskiej w Liege, zaś piękny melancholijny duet niemieckiego kompozytora Adama Darra przez przypadek w Internecie.
Płyta „Canzonetta Italiana” ukazała się w ostatnim tygodniu kwietnia tego roku. Wszystkie utwory nagrane zostały po raz pierwszy na świecie. Nagranie odbyło się w legendarnym studiu S1 im.Lutosławskiego w Warszawie przy współpracy z znakomitą reżyserką dźwięku p. Ewą Guziołek-Tubelewicz. Płyta wydana została przez fińską firmę Novum Art.