Co to jest płyta winylowa Long Play? Czym różni się od pozostałych?

Wbrew pozorom, nie wszystkie czarne krążki, które wkładasz do gramofonu, są takie same. Podobnie jak płyty kompaktowe, różnią się pod względem długości nagranych utworów. Doskonałym na to przykładem jest tak zwany winyl Long Play.

Rodzaje płyt winylowych – na czym polega podział?

Analizując rozwój gramofonów, a także krążków, śmiało można wskazać na co najmniej kilka podziałów obu elementów. Wynika to oczywiście z wykorzystania różnych technik wytwórczych, jak również materiałów, które w wybranych czasach były dostępne dla twórców.

W przypadku płyt, znaczenie ma chociażby sposób zapisu i odczytu (winyle normalnorowkowe, mikrorowkowe i stereorowkowe), prędkość odtwarzania (16 2/3, 33 1/3, 45 i 78 obr./min) czy też wymiar krążka (od 5 do 12 cali). Zdecydowanie najważniejszym obecnie podziałem jest ten, który bierze pod uwagę liczbę i długość nagranych utworów. Płyty LP występuję więc obok tak zwanych singli oraz „epek”. Ich dokładną charakterystykę znajdziesz w dalszej części tekstu.

Płyta gramofonowa Long Play – czym się wyróżnia?

Już na wstępie należy podkreślić, że to właśnie krążki LP najczęściej znajdują zastosowanie na rynku wydawniczym. Płyty Long Play określane są mianem długogrających, na których zmieścić się może cały album. Kilka lub kilkanaście piosenek trwa łącznie nawet 60 minut, dlatego to właśnie krążki LP okażą się tymi pełnowartościowymi. Na nich też skupia się uwaga kolekcjonerów oraz miłośników świetnej muzyki i dobrego brzmienia.

Płyty długogrające pojawiły się na rynku już w 1948 roku. Po raz pierwszy skorzystała z niej wytwórnia Columbia Records. Od tamtej pory „zdominowały” one świat winyli. Głównie ze względu na możliwość umieszczenia na nich całych albumów.

Jeśli zaś chodzi o parametry techniczne omawianych płyt LP, warto zwrócić uwagę na następujące kwestie:

• średnica krążków Long Play wynosi 300 mm (12 cali) – jest to rynkowy standard,
• prędkość odtwarzania płyt przeważnie osiąga 33 1/3 lub 45 obrotów na minutę,
• na rynku znaleźć można nietypowe rozmiary płyt, jednak należy pamiętać, że pełnowartościowe albumy nigdy nie zmieszczą się na mniejszych formatach (np. na krążkach 7-calowych).
  

Epki i single – mniejsi kuzyni Long Playów

Jak już zostało wspomniane na początku, płyty długogrające nie są jedynymi, jakie można spotkać na rynku. Dostępne są także krążki wyróżniające się znacznie mniejszą „pojemnością”.

Pierwszym przykładem niech będą tu płyty EP, czyli tak zwane „epki”. Zawierają one zaledwie kilka piosenek – okażą się bowiem zbyt małe, by zmieścił się na nich cały album. Z tego względu wykorzystywane są często przez początkujące zespoły, które w swoim dorobku nie mają jeszcze zbyt wielu utworów. Ze względu na krótszy czas trwania, płyty EP przeważnie są 10-calowe lub 7-calowe, odtwarzane z prędkością 45 i 33 1/3 obrotów na minutę.

Jak można się domyślić, single to płyty zawierające wyłącznie jedną, w porywach dwie piosenek. Najczęściej są to utwory, które promują przyszłe albumy. Zespoły zazwyczaj nagrywają je na płytach 7-calowych, choć zdarzają się też krążki o większej pojemności. Na rynku często znaleźć można single zawierające na jednej stronie oryginalną wersję piosenki, a na drugiej wersję zremiksowaną.

Skoro wiesz już, na czym polega główny podział winyli, nic już nie powinno być dla Ciebie tajemnicą. Oczywiście musisz przy tym pamiętać, że parametry płyt w dużej mierze wpływają na optymalne ustawienia gramofonu. Jeśli więc chcesz uzyskać dźwięk wysokiej jakości, na to również musisz zwrócić uwagę.