Bedřich Smetana

Znakomity czeski kompozytor i chociaż wśród jego rodaków występowały już wybitne nazwiska to był on pierwszym artystą, który w doskonały sposób potrafił oddać w swych dziełach ducha, pragnienia oraz esencję swojej ojczyzny. Dlatego też uważany jest za założyciela czeskiej szkoły narodowej, która miała decydujący wpływ na twórczość jego następców: Antonina Dvořáka i Leoša Janáčka.
Urodził się w roku 1824 roku w Litomyšlu i chociaż nie pochodził z rodziny muzyków to jego ojciec, pasjonat muzyki zaszczepił w młodym Smetanie miłość do tejże sztuki. Już w wieku 6 lat artysta wystąpił publicznie jako pianista, a 2 lata później napisał swoje pierwsze dzieło. Z nadzieją kontynuacji edukacji muzycznej przeniósł się do Pragi, gdzie studiował fortepian oraz teorię muzyki. Lata spędzone przez artystę w stolicy były okresem napięć politycznych między natężającym się czeskim nacjonalizmem a władzami austriackimi. Smetana brał udział w marszach rewolucyjnych, a w 1848 skomponował pieśń o wolności. W tym samym roku, dzięki pomocy Franciszka Liszta udało mu się stworzyć szkołę muzyczną w stolicy Czech.
W roku 1856, choć bez zgody władz austriackich, wyjechał do Szwecji, gdzie został poproszony o prowadzenie Filharmonii w Göteborg. Podczas pobytu za granicą kompozytor nie zapomniał o swojej ojczyźnie współpracując w tworzeniu licznych instytucji na jej terenie. Przyczynił się m.in. do powstania Teatru Narodowego w Pradze. Po powrocie do kraju założył nową szkołę muzyczną oraz pracował jako dyrygent chóru Hlahol. W tym czasie wśród muzyków panowało przekonanie, że „przez pieśń trafia się do serca, a przez serce do ojczyzny”.
Na scenie Teatru Narodowego Smetana zaprezentował swoje pierwsze dwie opery: „Brandenburczycy w Czechach” i „Sprzedana narzeczona” (pierwsza czeska opera narodowa). Po nich powstały „Dalibor”, „Libuše”, które nie tylko zapewniły kompozytorowi upragnione stanowisko dyrektora Teatru Narodowego, ale które w perspektywie czasu sprawiły, że został on uznany za założyciela czeskiej szkoły narodowej.
Między 1874 a 1879 rokiem Smetana potwierdził, że jest on niewątpliwie przywódcą szkoły narodowej komponując 6 poematów symfonicznych zawartych w cyklu „Moja ojczyzna”. W tym samym czasie powstał jeden z najbardziej sentymentalnych utworów tego artysty czyli I Kwartet Smyczkowy e-moll „Z mojego życia”.
Twórczość Smetany oparta była przede wszystkim na elementach folkloru Czech. W swoich utworach starał się odzwierciedlić bogactwo muzyki oraz życia swoich rodaków.
W 1883 roku stan psychiczny artysty nie pozwolił mu na dalsze komponowanie. Umieszczony został w szpitalu psychiatrycznym w Pradze, gdzie po roku zmarł.

Z cyklu „Moja ojczyzna” poemat nr 2 „Wełtawa”- Orkiestra Symfoniczna Czeskiego Radia w Pradze, dyrygent: Antony Witt


I Kwartet Smyczkowy e-moll „Z mojego życia”- Moyzes Quartet