Suita

Jedną z najważniejszych form powstałych w epoce baroku jest suita. Jest to seria tańców, które wraz z Bachem i Heandlem zostały uporządkowane w następujące cztery główne tańce: allemande (melodyjny i wolny taniec na 2/4 ), courante (taniec żywy na ¾, który znacznie kontrastuje z poprzedzającym), sarabandę (wolny, majestatyczny taniec na 3/4) oraz giguea (taniec pochodzenia angielskiego, o żywym charakterze na 3/8, 6/8, 9/8 i 12/8) poprzedzone wstępem (improwizacją melodyjnego i rytmicznego tematu) w postaci preludia bądź uwertury. Tańce, z których składa się suita są różnorodne. Cztery główne występują zawsze, jednak mogą być wzbogacone innymi, takimi jak: bourré, menuet, musette, capriccio.
Wiek XVII przyniósł suicie ogromną sławę, stała się jedną z ważniejszych form we Włoszech, Niemczech oraz Anglii. We Francji zaś zyskała renomę za sprawą François Couperina.
W epoce klasycyzmu suita zostaje zastapiona przez sonatę natomiast w romantyźmie suita praktycznie zanika, jej nazwa pojawia się jedynie w twórczości niektórych kompozytorów późnoromantycznych, np. Suity Orkiestrowe P. Czajkowskiego. W wieku XX suita powraca do partytur i choć wiele utworów powstałych w tym czasie nie nosi w swoich tytułach terminu suita to jednak są to suity, np. „Nagrobek Couperina” Maurycego Ravela. Przykładów odtworzenia suit barokowych w wieku XX jest również sporo, jest to np. Suita Taneczna B. Bartóka.

BAROK

François Couperin Suita fis-moll- Olivier Baumont

Jan Sebastian Bach Suita Orkiestrowa nr 1- Amsterdam Baroque Orquesta

Michel-Richard Delalande Suita D-dur- Markus Wuersch oraz Peter Solomon

KLASYCYZM

Amadeucz Mozart Suita Fortepianowa C-dur- W Gieseking

https://www.youtube.com/watch?v=L9c31_Uuz5kROMANTYZM

Piotr Czajkowski Suita "Taniec arabski"- Cologne New Philharmonic Orchestra 

WIEK XX

Maurycy Rave: "Nagrobek Couperina"- Milan State University Orchestra