Montserrat Caballé

Jej międzynarodowa kariera zaczęła się w 1965 roku. Poproszono ją, aby w krótkim czasie nauczyła się roli tytułowej do opery Geatano Donizettiego Lukrecja Borgia. Już pierwsza aria Caballé w Carnegie Hall zdumiała nowojorską publiczność. Nieznana dotąd wokalistka została przyjęta przez zaskoczoną widownię 20-minutową owacją na stojąco. Następnego dnia New York Herald Tribune oświadczył: Nie do opisania był wpływ tej dostojnej kobiety na przyzwyczajoną do Marii Callas, czy Joan Sutherland publiczność. Kiedy Caballé zaczęła pierwszą arię, w atmosferze dało się wyczuć ogromną zmianę. Przez chwilę wydawało się, że wszystkim zaparło dech w piersiach. Tego wieczoru na widowni obecni byli przedstawiciele głównych firm nagraniowych i inne, znaczące w przemyśle muzyki klasycznej, osobistości. Tego wieczoru również Montserrat Caballé dołączyła do grona najlepszych sopranistek świata.
Zaczęła występować w najbardziej prestiżowych operach i salach koncertowych Europy, Azji i obu Ameryk. Jej śpiew mogła podziwiać publiczność La Scala w Mediolanie, New York Metropolitan Opera, Paris Opera, Gran Teatro del Liceo Barcelona, Moscow Bolshoi, Teatro Colón Buenos Aires, Hamburg Opera, London Royal Festival Hall, NHK Hall Tokyo, Teatro Colón Buenos Aires i w wielu innych miejscach. Na scenie pojawiała się w towarzystwie najlepszych orkiestr i pod batutą takich dyrygentów jak Herbert von Karajan, Leonard Bernstein, James Levine, Sir Georg Solti, Sir Colin Davis, czy Riccardo Muti.
Repertuar Montserrat Caballé jest ogromny. Zagrała ponad dziewięćdziesiąt ról, co czyni z niej bezkonkurencyjną sopranistkę XX wieku. Pod względem komercyjnym jest również nie do pobicia – jej nazwisko pojawiło się na ponad 80 albumach, z czego połowa to kompletne opery.
W ciągu ostatnich 15 lat, kiedy większość artystów operowych zmniejszała swoją działalność, pozostając przy kilku najbardziej znaczących rolach, Montserrat zaczęła interesować się mniej popularnym, a czasem zupełnie nieznanym repertuarem, np.: Armide Christopha Glucka, Les Danaïdes Antonio Salieriego, czy Saffo Giacomo Pacciniego, który z powodzeniem odświeżyła. Natomiast szerszej publiczności dała się poznać za sprawą nagranej razem z Freddim Mercurym płyty Barcelona, z której tytułowy utwór towarzyszył sportowcom na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w 1992 roku.
Montserrat Caballé jest posiadaczką wielu międzynarodowych nagród, wyróżnień i tytułów. Od 1974 jest Ambasadorem Honorowym ONZ, a od 1994 Ambasadorem Dobrej Woli w UNESCO. Universidad Politécnica w Walencji, Uniwersytet w Barcelonie oraz Rosyjski Uniwersytet Mendelejewa nadały jej tytuł Doctor Honoris Causa, a Międzynarodowy Rynek Płyt i Wydawnictw Muzycznych przyznał jej specjalną nagrodę za bezustanne wspieranie młodych talentów.
Montserrat Caballé to artystka niezwykła. Jej walory wokalne, czyli jeden z najpiękniejszych i najbardziej wszechstronnych głosów w historii oraz charyzma, siła i ciepła osobowość, docierają do publiczności w niewiarygodny sposób, zachwycając wszystkich, którzy mają okazję jej słuchać. I jest najlepszym przykładem na to, co oznacza termin diwa. Bo właśnie Caballé niezaprzeczalnie jest diwą w 100%, chociaż sama skromnie mówi: Nie jestem i nigdy nie byłam diwą – jestem tylko Montserrat.

Artystkę podziwiać będzie można już 22 grudnia w Warszawie!
Informacje o koncercie: cameralmusic.pl/artykul/montserrat-caballe-legenda-opery-w-polsce--1468.html

Giacomo Puccini "O mio babbino Caro"

Znakomity duet Montserrat Caballé i Freddie Mercury "Barcelona"