Kuba Stankiewicz w Muzeum Historii Żydów Polskich

Z wielką przyjemnością informujemy, że 13 kwietnia br. o godz. 19.00 Kuba Stankiewicz ze swoim polskim trio w składzie Wojciech Pulcyn na basie i Sebastian Frankiewicz na perkusji zagra muzykę Victora Younga w Muzeum Historii Żydów Polskich. Koncert będzie miał uroczysty charakter, ponieważ przy jego okazji zostanie wręczony i dołączony do zbiorów muzealnych oryginalny dyplom Victora Younga ukończenia studiów w Warszawskim Konserwatorium w roku 1918.

W dwóch poprzedzających dniach w Muzeum będą miały miejsce projekcje filmów z muzyką Victora Younga.

http://www.wroclaw.pl/jazzowe-odkrycie-kuby-stankiewicza
http://www.polskieradio.pl/7/160/Artykul/1322331/
http://www.polskieradio.pl/9/200/Artykul/1362026/

W latach dziewięćdziesiątych ubiegłego stulecia dość regularnie bywałem w Krakowie. Tam zapraszano mnie często do udziału w koncertach kwartetu Janusza Muniaka, odbywających się w jego klubie jazzowym. Janusz bardzo lubił utwór Victora Younga „Beautiful Love”, który często razem grywaliśmy. Pamiętam jak paląc fajkę dziwił się: “…stareńki, ten utwór brzmi jak polska albo rosyjska melodia ludowa. Jak oni tam w Ameryce mogli coś takiego napisać?”

Dziś, po tym jak poznałem drogę życiową Victora Younga wszystko stało się dla mnie jasne. Młody człowiek studiujący w Konserwatorium Warszawskim grę na skrzypcach u Stanisława Barcewicza oraz kompozycję u Romana Statkowskiego, nasiąkał atmosferą Warszawy z początków XX wieku.

Victor Young, a właściwie Abe Young urodził się w 1899 w Chicago. Rodzice pochodzili z Mławy i wyemigrowali do Ameryki w XIX wieku. Victor Young wcześnie osierocony przez matkę, wraz z siostrą wychowywał się w Warszawie u dziadków. Do Ameryki powrócił w 1920 roku z dyplomem Warszawskiego Konserwatorium i wszechstronnym muzycznym wykształceniem.

Jako młody człowiek pasjami oglądałem amerykańskie filmy takie jak „Rio Grande”, „Komu bije dzwon”, „W 80 dni dookoła świata”. Pamiętam z napisów nazwisko Victora Younga jako kompozytora muzyki do tych filmów. Muzyka ta zawsze robiła na mnie ogromne wrażenie i była dla mnie takim synonimem Ameryki.

Dziś wiem, że jej korzenie są w Polsce. Pośrednio dzięki Youngowi odkryłem twórczość jego nauczyciela – Romana Statkowskiego, zapomnianego polskiego kompozytora, który z kolei studiował w Petersburgu instrumentację u Rimskiego Korsakowa. Jeśli posłuchamy uwertury do Opery Maria Romana Statkowskiego, a następnie powstałej niemal pół wieku później muzyki Younga do filmu „Scaramouche”, to usłyszymy niewątpliwe artystyczne pokrewieństwo.

Mieszkająca do dziś w Los Angeles siostrzenica Victora Younga – pani Bobbie Hill Fromberg, której przy okazji chciałbym bardzo podziękować za udostępnione mi informacje, zdjęcia i dokumenty, w trakcie naszej korespondencji napisała któregoś dnia o Youngu “… on nigdy nie przyjechałby do Polski, gdyby jego Matka żyła…”.

Zacząłem zastanawiać się nad sensem tych słów. Doszedłem do wniosku, że tragedia dla tego dziecka, jaką była śmierć Matki, w konsekwencji doprowadziła do jego przyjazdu do Polski. A następstwem było spotkanie w Warszawie ludzi, którzy mieli olbrzymi wpływ na kształtowanie się jego artystycznej osobowości.

Świadomość polskich korzeni i polskiej edukacji muzycznej Victora Younga jest w naszym kraju ciągle bardzo niewielka. Chciałbym wierzyć, że ta płyta CD choć w drobnym stopniu przyczyni się do zmiany tego stanu rzeczy…

Kuba Stankiewicz